تهمینه میلانی کارگردان «زن زیادی» در گفتگو با خبرنگار سینمای «خبرگزاری دانشجو» اظهار کرد: سیاستهای غلط جمع هراسی، جامعه را چنان به فردگرایی کشانده است که این روزها اغلب مردم فقط گلیم خود را از آب می کشند ومشارکتی دراداره شهر و کشور ندارند!
وی تاکید کرد: زمانی را به یاد می آورم که در مقطع جنگ وقتی صدام تهران را بمباران می کرد، انسان هایی بودند که پس از بمباران و مرگ فجیع خانوادهها می گفتند: خدا را شکر بمب روی خانه ما نیفتاد! وامروز شاهد هستیم که این روحیه غیر انسانی رشد تصاعدی یافته است! اغلب مردم به سرنوشت مردم دیگر شهرها بی تفاوت شدهاند و به ندرت با هموطنان آن منطقه ابزار همدردی می کنند.
کارگردان «بچه های طلاق»در ادامه افزود: فکرمی کنم این فرهنگ بیمار از آنجایی شروع به رشد کرد که سیاست های غلط فرهنگی مقابل مشارکت اجتماعی مردم برای اداره ی شهر ایستاد وچند مسئول نه چندان کار آمد برای مردم شهر تصمیم گرفتند.
متاسفانه اغلب مردم کشور ما شعر زیبای «بنی آدم اعضای یک دیگرند » سعدی را فراموش کرده اند و غافل از تاثیرات زیانبار این صدمات که دامن همه مردم ایران را خواهد گرفت، بی تفاوت از کنار آن می گذرند! حال آنکه پدیده گردو غبار و هوای آلوده منشا خطای انسانی دارد و با همیاری و همدلی قابل جبران است و نباید هموطنان خوزستانی را تنها گذاشت.
کارگردان «دو زن» افزود :شخصا از ابزاری که در فضای مجازی و سایر وسایل ارتباط جمعی موجود است، در جهت اطلاع رسانی بهره گرفتم، اما این نوع حرکات فردی و خودجوش درعین مفید بودن،کافی نیست و همدلی و همیاری جمعی طلب می کند.
وی در آخر به خبرنگار سینمایی دانشجو گفت: هنوز زمان زیادی از جنگ و رشادت مردم خوزستان در نگهداری از مرز و منابع انرژی کشورمان نگذشته است و این همه ناسپاسی نشان از خطر جدی فرهنگی در جامعه دارد.