باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*؛ تحصن را می توان یک مبارزه غیر خشن برای مقاصد سیاسی و یا تغییرات اجتماعی تعریف نمود، حرکتی که توسط گاندی برای استقلال از بریتانیا کبیر شروع شد و هم اکنون نیز در گوشه و کنار جهان توسط گروه های مختلف مردمی و صنفی برای هدفی مشخص و معین صورت می گیرد .
حال می‌توان یک نگاه انتقادی به دانشجویانی داشت که شش شبانه روز در جوار مجلس شورای اسلامی واقع در میدان بهارستان به تحصن پرداختند، دانشجویانی که همه یک صدایی واحد داشتند و یک مسئله خاص را بیان می‌کردند .
زمانی که تمام دستگاه های موثر و تصمیم گیر کلان کشور در مهم ترین مسئله تاریخ انقلاب اسلامی منفعلانه و به گونه ای خائنانه عمل می‌کنند، دانشجویان آرمان گرا و عدالتخواه را بر این امر وا می‌دارد تا در این دوران بسیار بَسته که با تمام منتقدین علی الخصوص دانشجویان، امنیتی و پلیسی برخورد می‌شود و از حقوق فقط دستبند و باتومش را می‌شناسند، به تحصن بپردازند، البته این ادعای دانشجویانی ست که بدون اخذ مجوز اقدام به تحصن نمودند و بی سوادی بیش نیستند .
حال سوالات و بعضا انتقاداتی بر این تجمع دانشجویان به اصطلاح آرمان گرا و عدالت خواه وارد است که تعدادی از آن ها را ذکر خواهیم نمود و در حد توان پاسخ خواهیم داد:
- چرا تحصن دانشجویان بدون کیفیت برگزار شد؟
- چرا تحصن دانشجویان توسط رسانه های بین المللی و محبوب همچون bbc فارسی، زنده پخش نشد؟
- چرا تحصن توسط لندن نشینان مسافر اسرائیل حمایت مالی و اطلاعاتی نشد؟
- چرا اوباما به متحصنین پیامی نداد؟
- چرا یکسری پیرامون تحصن ساکت نبودند؟
- آیا در تحصن تقلب شده بود؟
- چرا در تحصن خبری از آقازادها نبود؟
- چرا در تحصن نماز بصورت تفکیک جنسیتی برگزار می شد؟
و چراهایی دیگر که مجال بر نگارش آنان نیست و این انتقادات و سئوالات مهمی است که پیرامون این تحصن دلواپسان مطرح است.
می‌توان در پاسخ به سوال اول این را مطرح کرد که یکی از دلایل اصلی در پایین بودن کیفیت این تحصن و یا تجمع این باشد که عمده دانشجویان یا بصورت مجردی در چادرها به سَر می‌بردند و یا به صورت متاهلی و خبری از دوست بازی ها خیابانی در آنجا نبود، همین امر باعث نزول کیفیت در این تحصن شد.
در پاسخ به دومین سئوال می‌توان به بازگشایی دیر هنگام سفارت انگلیس پرداخت که متاسفانه بدلیل سفرهای استانی کاردار محترم انگلیس آقای آجای شارما به اقصا نقاط کشور، فرصتِ اعزام خبرنگار برای پوشش خبری این تحصن را متاسفانه از دست دادند و همین امر سبب عدم پوشش تصویری، تحلیلی، خبری bbc شد و در پاسخ به سوال بعدی می‌توان به این نکه اشاره کرد، که به دلیل عدم پوشش زنده شبکه bbc لندن نشینان از تخصیص بودجه های فرهنگی برای این تجمع خودداری نمودند.
در پاسخ به چهارمین سوال، تحلیل ها متفاوت است، یک سری از دلواپسان معتقدند که اوباما در کوچه پس کوچه های سازمان ملل در حالِ خوش و بِش با دکتر ظریف بوده و دیگر وقتی برای پیام به متحصنین نداشته و یک سری دیگر از دلواپسان افراطی معتقدند که اوباما روی برجام نشسته و در حال صحبت کردن با دکتر روحانی البته با تلفن بوده است که همین امر باعث عدم پیام تلوزیونی اوباما جهت حمایت از متحصنین شده است .
در پاسخ به سئوال پنجم، این را مطرح کرده اند که دلیلی ندارد یک سری ساکت بمانند، الان که 88 نیست که ما سکوت کنیم و بی طرف بمانیم، الان دوران روحانی مچکریم است که باید همه را روانه جهنم کنیم و اصلاً این را حضرت امام به صورت خصوصی برای عده ای پیش بینی کرده بود که یک سری در آینده پیدا می‌شوند و علیه آمریکا فحش و ناسزا می‌دهند، که اینها همان نا اهلانندکه نباید انقلاب به دست آنان بیافتد .
یکی دیگر از سوالاتی که پیرامون تحصن مطرح بود، این بود که اعتقاد داشتند، در تحصن تقلب میلیونی صورت گرفته است، اصلاً قرار نبود که جمعیت نزدیک به هزار نفر باشد، اصلاً پرداخت یارانه یک شب قبل از تحصن تقلبی فاحش و نابخشودنی است و پخش سیب زمینی پخته بصورت صلواتی یکی دیگر از تقلب های بزرگ آنان بود.
یکی دیگر از سوالات، مربوط به عدم شرکت آقازاده ها در این تحصن بزرگ بود که باز برای این سوال دو گونه پاسخ وجود دارد، عده ای معتقدند که بدلیل حضور آقازاده در هتل اوین این افتخار بزرگ از این آقازاده خدوم سَلب شده.
و پاسخ آخرین سوال مبنی بر چرایی تشکیل نمازهای جماعت به صورت تفکیکی، پاسخی قابل درک و روشن داده نشد و هرچه در منابع کتب دینی جست وجو شد پاسخی برای این سوال پیدا نشد که آیا اصلاً می‌شود نماز ها را بصورت تفکیکی خواند یا نه؟
باتوجه به مسائلی که مطرح شد می‌توان به این نتیجه دست یافت که متحصنین در جوار مجلس شورای اسلامی باید یک دوره تئوری و عملی نزد سبز پوشان 88 ببینند تا شیوه های مدرن جامعه مدنی مبنی بر چگونه سطل زباله را با فندک آتش بزنیم؟ یا چگونه اتوبوس را در پنچ ثانیه منفجر کنیم و یا چگونه بدون مجوز آشوب کنیم؟ و اقداماتی از این دَست را آموزش ببینند تا بتوانند تجمعی در شان خودشان برگزار نمایند و حمایت های بی نظیر روزنامه های خانوادگی را به خود جلب کنند.
کمیل کاس پور- دانشجوی علوم سیاسی دانشگاه آزاد رشت
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
تعداد نظرات: ۷
ارسال نظرات
ولی از نوع تلخش
متحصنین ولایی مثل جلبکها نیستن که به حرف رهبرشون گوش ندن!
خوب جایی رو نشونه گرفتید
خوب هم زدید
خدا به قلمتون خیر و برکت بده