به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ مشکلات اقتصادی و وابستگی اقتصاد مملکت به نفت دو مقوله به هم وابستهایست که هر یک برای کشور یک معضل محسوب شده و نیازمندیهای روزمره مردم مجال رهایی از آن را در مدت زمان کوتاه نمیدهد، بیراه نیست اگر همین مشکلات معیشتی و اقتصادی را عاملی برای روی آوردن برخی از دولتمردان به خارج و یا دست کم وعده و عیدهای این چنینی به مردم از سوی برخی قدرت طلبان بدانیم.
نگاه به خارج برای رفع نیازمندیهای رفاهی مردم در حالی صورت میگیرد که تجربه چندین ساله نشان داده است این راه حل نه تنها در کوتاه مدت عایدی چندانی نصیب کشور نمیکند بلکه در دراز مدت مشکلات را دو چندان نیز میکند، گواه این مطلب نیز بازی تحریمهایی است که از «نایسر دایسر» گرفته تا حتی «ویندوز و نرم افزارهای کامپیوتری» گاها توهم فلج اقتصادی را در داخل به همراه داشتهاند.
در پی همین نیازمندیهای اولیه بود که راهکار «اقتصاد مقاومتی» و تکیه بر دانش بومی از سوی مقام معظم رهبری مطرح شد و در پی آن نیز دانشگاههای کشور موظف به برقراری ارتباط موثر با صنعت شده و شرکتهای دانش بنیان و پارکهای علم و فناوری راه اندازی شدند، همین دانش بومی و اعتماد به استعداد بی همتای جوانان این مرز و بوم بود که موفقیتهای عظیمی مانند غنی سازی ۲۰ درصد، توسعه فناوری نانو، سلولهای بنیادین، موفقیتهایی در زمینه هوا و فضا و پیشرفتهای تجهیزات نظامی و مواردی دیگری از این دست را رقم زد، موفقیتهای علمی که بعضا کشورهای مدعی بسیاری را به دنبال ایران کشاند تا بلکه ایران رضایت دهد دمی با آنان بر سر میز مذاکره بنشیند.
این جمله که «دانشجویان ایرانی در دنیا زبانزد هستند» را بارها از اساتیدی که تجربه تدریس و یا تحصیل در خارج از کشور را داشتند شنیدهایم، همچنین شمههای مختلفی از استعداد بی بدیل ایرانیان در اختراعات کوچک و بزرگ بسیاری به خصوص پس از ثبت پارکهای علم و فناوری دیده شده که بر این گفتهها صحه میگذارد، دانشجویان و استعدادهایی که اگر به آنان بها داده شود دیگر لازم نیست حتی برای شامپو و صابون نیز نگاه به خارج داشته باشیم، فقط کمی خودباوری لازم است تا «صنعت ملی شدن اقتصاد داخلی!» هم شکل بگیرد و دیگر توسعه را در گروی وابستگی به کشورهایی که برای یک کالای دست چندمی بهایی به بزرگی عزت ملی از ما میخواهند، ندانیم.
جمله معروفی است که میگوید محدودیت موجب بروز موفقیتها میشود، جملهای که نقیض به نظر میآید؛ اما در عمل صحت آن اثبات شده است؛ چرا که در محدودیتها احساس نیاز شکل میگیرد و درست پس از آن است که انسان درصدد رفع آن نیازمندی بر میآید، محدودیت منابع آبی یکی از مواردی است که این روزها نه تنها گریبان کشور ما را گرفته بلکه تهدیدی برای تمامی کره زمین به شمار میرود، بی شک در این شرایط، تحلیل درستی است که بگویند دعوای آینده دعوا بر سر آب خواهد بود، در این شرایط، گروه شش نفره دانشجویان دانشگاه گلستان و علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان سهم خود را در حفظ منابع آب با یک طرح در مقیاس صنعتی ادا کردند.
«زهرا محمدی»، دانشجوی کارشناسی ارشد و «سیده نرگس جمالی» دانشجوی کارشناسی رشته صنایع غذایی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و آقایان «محمد اکبری»، «احسان علینژاد»، «سید وحید میرمنافی»، «سورنا حمیدزاده» و خانم «فاطمه نصیری» دانشجویان رشته مهندسی مکانیک دانشگاه گلستان صاحبان طرح و ایده «پوست گیر میوه با مادون قرمز» در مقیاس صنعتی هستند که توانستند در نخستین استارت آپ کشاورزی کشور مقام دوم از میان ۸۰۰ طرح ارسالی به این مسابقه را کسب کنند.
سید وحید میرمنافی در رابطه با این طرح گفت: با همکاری اعضای گروه توانستیم طرح اولیه که از سوی خانم زهرا محمدی مطرح شد را تا مرحله ثبت و تجاری سازی برسانیم.
میرمنافی افزود: با توجه به کمبود منابع آبی در کشور به این فکر افتادیم دستگاهی را اختراع کنیم که هدر رفت آب نداشته باشد و البته مقیاس آن نیز برایمان مهم بود و از آنجا که بیشترین هدر رفت آب در صنعت انجام میشود روی این دستگاه کار کردیم.
وی تاکید کرد: این دستگاه آبی مصرف نمیکند و فقط با کمک مادون قرمز پوست گیری انجام میدهد؛ در حالی که در حال حاضر اکثر میوهها در صنایع با کمک آب و مواد شیمیایی پوست گرفته میشوند.
این دانشجوی رشته مهندسی مکانیک دانشگاه گلستان همچنین خاطرنشان کرد: ما با این طرح در نخستین استارت آپ ملی کشاورزی شرکت کردیم که طرح ما از میان ۸۰۰ طرح ارسالی جزو ۳۰ ایده منتخب شناخته شد، از بین این ۳۰ ایده نیز پنج ایده جزو برترینها بودند که طرح پوست گیر میوه در این بین مقام دوم را از آن خود کرد.
زهرا محمدی، ایده پرداز اولیه این طرح نیز گفت: این ایده با کمک یکی از اساتیدم شکل گرفت.
وی درباره چگونگی شکل گیری این ایده نیز ابراز کرد: با کنار هم قرار دادن «کمبود منابع آبی در کشور»، «حجم بالای استفاده از آب در صنعت» و «فواید فناوری مادون قرمز» این طرح در ذهن ما شکل گرفت که مادون قرمز را جایگزین آب در صنعت کرده و از هدر رفت آب در شرایط بی آبی جلوگیری کنیم.
محمدی در رابطه با حمایتهای صورت گرفته از این طرح نیز ابراز کرد: قطعا حمایتهایی از پشت پرده از طرف پارک علم و فناوری بوده که به خاطر آن تشکر میکنیم.
ایده پرداز اصلی این طرح تاکید کرد: این طرح مراحل ابتدایی خود را دارد طی میکند و تا کنون عیبی در آن مشاهده نشده، ضمن اینکه طبق برآوردهای صورت گرفته مصرف انرژی آن نیز بسیار پایین است.
فاطمه نصیری یکی دیگر از اعضای این گروه نیز در خصوص عدم استفاده از آب در پوست گیری میوه گفت: این دستگاه هیچگونه ماده شیمیایی مصرف نمیکند که آلودگی روی میوه باقی بماند، ضمنا مصرف آب در مرحله پوست گیری حذف میشود و مرحله شتسشو با آب همچنان باقیست؛ بنابراین این دستگاه از نظر بهداشتی کاملا تائید شده است.
زهرا محمدی در رابطه با زمان پیش بینی شده برای تجاری سازی این طرح نیز ابراز داشت: این طرح فعلا در مرحله ثبت است و نقطه سر به سر برای تجاری سازی آن، ۹ ماه برآورد شده است.
با توجه به اینکه این طرح نمونه خارجی دارد فرصت مناسبی است تا با بها دادن به این دانش بومی نیاز خود را به خارج در این زمینه کم کنیم تا مبادا کسانیکه دیروز میگفتند ایرانیان توان اداره کارخانه سیمان را ندارند فردا بنویسند ایرانیان فرهنگ استفاده از آب را ندارند که هیچ، میوه نیز نمیتوانند پوست بگیرند!