حجت‌الله عبدالملکی:
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، حجت‌الله عبدالملکی با حضور در نشست بررسی قرارداد توتال در سازمان بسیج حقوق‌دانان گفت: قراردادهای IPC در تعارض اساسی با اقتصاد مقاومتی است. درحالیکه این قرارداد در ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی بررسی شده است، اما بار‌ها گفته‌ام برخی تصمیمات این ستاد دقیقا در تضاد اقتصاد مقاومتی است.
وی با اشاره به بندهای ۱۵ و ۲۲ سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی گفت: این قرارداد با این دو اصل در تضاد کامل است. در این قرارداد توان تولید داخل در نظر گرفته نشده است و کم کم این توان طی ۲۰ سال آینده از بین خواهد رفت. جالب آنجاست که آقای منوچهری گفتند اگر توتال و شرکت چینی کار را ر‌ها کنند می‌دهیم پتروپارس آن را انجام دهد و هیچ مشکلی هم نخواهد بود. این سخنان نشان می‌دهد توانایی انجام این پروژه توسط شرکت‌های داخلی وجود داشته است. پتروپارس هم اکنون در چند فاز دیگر حضور دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به سابقه بد توتال افزود: توتال در میان شرکت‌های اروپایی به برداشت‌های غیرصیانتی مشهور است. برداشت‌های آن‌ها به منظور حداکثرسازی منافع‌شان صورت می‌گیرد و در برخی موارد باعث تخریب میادین شده‌اند.
عبدالملکی به هدف حضور توتال در ایران اشاره کرد و گفت: حضور توتال باعث می‌شود ما هراس بیشتری از بازگشت تحریم‌ها داشته باشیم که در مجموع باعث افزایش وابستگی ما می‌شود. با تشدید تحریم‌ها، توتال میدان را ر‌ها خواهد کرد، این امر را خود مدیران نفتی اعتراف کردند.
وی افزود: شرکت ملی نفت ۹ قرارداد دیگر را آماده کرده است که پس از قرارداد با توتال سیل قرارداد‌ها با سایر شرکت‌ها در راه خواهد بود. با حضور آن شرکت‌ها هزینه تحریم‌های جدید علیه ما بالاتر خواهد رفت. اگر روزی این شرکت‌ها بگویند ما با تحریم‌های موجود نمی‌توانیم کار را پیش ببریم آن روز وزارت نفت خود بدنبال برجام‌های منطقه‌ای و موشکی خواهد رفت تا این مشکل را برای شرکت‌های خارجی حل کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به یک فرهنگ نادرست در میان دولتی‌ها که پیوسته می‌گویند اگر این نمی‌شد از این بدتر می‌شد، افزود: وقتی همه اشکالات را می‌گوییم، در نهایت می‌گویند اگر این نمی‌شد خیلی بدتر می‌شد.
وی با اشاره به خسارت بالای این قرارداد گفت: این قرارداد هنوز بسته نشده است، چرا که شرکت چینی هنوز قرارداد خود را امضا نکرده است؛ لذا از منظر حقوقی می‌توانند جلوی قرارداد را بگیرند. دستگاه قضایی باید ورود کند. من نمی‌دانم چرا هیچ اهمیتی به شرکت‌های شرقی نمی‌شود. چه اصراری بر قرارداد بستن با شرکت‌های اروپایی است؟ شرکت‌های غربی می‌آیند و در حوزه کاری خود فنس می‌کشند، تابلو می‌زنند: «ورود ایرانی ممنوع» چطور این‌ها می‌خواهند انتقال تکنولوژی را بگیرند.
عبدالملکی در نهایت به علقه شدید زنگنه به توتال اشاره کرد و گفت: من متوجه نمی‌شوم چرا آقای زنگنه دست از توتال برنمی‌دارد؟ چرا همیشه توتال؟ چرا کشور‌ها و شرکت‌های دیگر نیایند؟ چه علقه‌ای بین آقای زنگنه و توتال وجود دارد. به نظر من این موضوع جای بررسی دارد.
وی با اشاره به بندهای ۱۵ و ۲۲ سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی گفت: این قرارداد با این دو اصل در تضاد کامل است. در این قرارداد توان تولید داخل در نظر گرفته نشده است و کم کم این توان طی ۲۰ سال آینده از بین خواهد رفت. جالب آنجاست که آقای منوچهری گفتند اگر توتال و شرکت چینی کار را ر‌ها کنند می‌دهیم پتروپارس آن را انجام دهد و هیچ مشکلی هم نخواهد بود. این سخنان نشان می‌دهد توانایی انجام این پروژه توسط شرکت‌های داخلی وجود داشته است. پتروپارس هم اکنون در چند فاز دیگر حضور دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به سابقه بد توتال افزود: توتال در میان شرکت‌های اروپایی به برداشت‌های غیرصیانتی مشهور است. برداشت‌های آن‌ها به منظور حداکثرسازی منافع‌شان صورت می‌گیرد و در برخی موارد باعث تخریب میادین شده‌اند.
عبدالملکی به هدف حضور توتال در ایران اشاره کرد و گفت: حضور توتال باعث می‌شود ما هراس بیشتری از بازگشت تحریم‌ها داشته باشیم که در مجموع باعث افزایش وابستگی ما می‌شود. با تشدید تحریم‌ها، توتال میدان را ر‌ها خواهد کرد، این امر را خود مدیران نفتی اعتراف کردند.
وی افزود: شرکت ملی نفت ۹ قرارداد دیگر را آماده کرده است که پس از قرارداد با توتال سیل قرارداد‌ها با سایر شرکت‌ها در راه خواهد بود. با حضور آن شرکت‌ها هزینه تحریم‌های جدید علیه ما بالاتر خواهد رفت. اگر روزی این شرکت‌ها بگویند ما با تحریم‌های موجود نمی‌توانیم کار را پیش ببریم آن روز وزارت نفت خود بدنبال برجام‌های منطقه‌ای و موشکی خواهد رفت تا این مشکل را برای شرکت‌های خارجی حل کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) با اشاره به یک فرهنگ نادرست در میان دولتی‌ها که پیوسته می‌گویند اگر این نمی‌شد از این بدتر می‌شد، افزود: وقتی همه اشکالات را می‌گوییم، در نهایت می‌گویند اگر این نمی‌شد خیلی بدتر می‌شد.
وی با اشاره به خسارت بالای این قرارداد گفت: این قرارداد هنوز بسته نشده است، چرا که شرکت چینی هنوز قرارداد خود را امضا نکرده است؛ لذا از منظر حقوقی می‌توانند جلوی قرارداد را بگیرند. دستگاه قضایی باید ورود کند. من نمی‌دانم چرا هیچ اهمیتی به شرکت‌های شرقی نمی‌شود. چه اصراری بر قرارداد بستن با شرکت‌های اروپایی است؟ شرکت‌های غربی می‌آیند و در حوزه کاری خود فنس می‌کشند، تابلو می‌زنند: «ورود ایرانی ممنوع» چطور این‌ها می‌خواهند انتقال تکنولوژی را بگیرند.
عبدالملکی در نهایت به علقه شدید زنگنه به توتال اشاره کرد و گفت: من متوجه نمی‌شوم چرا آقای زنگنه دست از توتال برنمی‌دارد؟ چرا همیشه توتال؟ چرا کشور‌ها و شرکت‌های دیگر نیایند؟ چه علقه‌ای بین آقای زنگنه و توتال وجود دارد. به نظر من این موضوع جای بررسی دارد.
ارسال نظرات