فجرنگار ۱۲/ روزنوشت‌های خبرگزاری دانشجو از جشنواره فیلم فجر
گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو-محمدصالح سلطانی؛ یک فیلم حال‌خوب‌کن که می‌تواند کارتابل مدیران فرهنگی دولت را از باب تحقق "سینمای امید" قطور کند. روایتی ساده، یک‌خطی و بی‌پیرایه از ماجرای زوجی که در میان‌سالی هوای فرزندآوری به سرشان می‌افتد. فیلم البته با وجود این پی‌رنگ مستعد، به دام سخیف‌گویی و پرده‌دری نیفتاده. دوربین رضا مقصودی پشت درِ حریم و حدود می‌ایستد و "خجالت‌نکش" را برای همه‌ی سنین و سلیقه‌ها مناسب ِ تماشا می‌کند.
جنس ِ طنز فیلم، شبیه آثار خوب تلویزیونی است. نه از خنده روده‌بر می‌کند و نه از فرط بی‌مزگی مشمئزکننده است. اتمسفر حاکم بر اثر، شاد است و البته آشکار و پنهان حاوی حرف‌های خوب و پیام‌های مفید برای زندگی. شوخی‌هایش با محمود احمدی‌نژاد جدید نیست اما جذاب است. شوخی‌هایش با سیاست‌های نظام در حوزه جمعیت اما نه جدید است و نه چنگی به دل می‌زند. با این همه اما حال فیلم، حال سرخوش و امیدبخشی است.
شاید شبیه‌ترین نمونه به "خجالت‌نکش" در ادوار جشنواره، زاپاسِ برزو نیک‌نژاد باشد. با اتمسفری مشابه و حتی بازیگرانی مشابه. اینجا اما شبنم مقدمی درخشان‌تر است و احمد مهران‌فر مثل همیشه‌اش خوب. قصه اما تقریباً هیچ غافلگیری ندارد و همه‌چیز در تقریباً همه‌ی صحنه‌ها قابل پیش‌بینی است.
خلاصه که "خجالت نکش" از خوب‌ها و شیرین‌های فجر۳۶ است. بعید است سیمرغی بگیرد اما فروش نسبتاً موفقی را در فصل خوب اکران، تجربه خواهد کرد.
ارسال نظرات