توضیحات معاون دانشجویی دانشگاه تهران در مورد لغو سکونت دانشجویان دختر در خوابگاه چمران

حسن به نژاد، معاون دانشجویی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو،  در خصوص مشکلات به وجودآمده در اسکان دانشجویان دختر در خوابگاه شهید چمران این دانشگاه گفت: همه دانشجویان دانشگاه تهران برای اسکان در خوابگاه ثبت نام کردند؛ اما حدود ۵ نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه چمران دانشگاه تهران که به مقررات رفت و آمد در خوابگاه اعتراض داشتند، هنوز موفق به ثبت نام نشدند و مسئولان حراست خواستار این هستند این دانشجویان برای اسکان در خوابگاه باید اطمنیان بدهند که به مقررات و مصوبات خوابگاهی احترام بگذارند.

وی در ادامه تصریح کرد: ما در جریان مطالبات و اعتراضات دانشجویان مذکور به مقررات خوابگاهی هستیم و البته این اعتراضات که اغلب به ساعت‌های ورود و خروج از خوابگاه است و خواستار تساوی مقررات بین پسران و دختران خوابگاهی هستند را مورد بررسی قرار دادیم و در آینده نیز جلساتی نیز با اعضای شورا‌های صنفی دانشگاه‌ها در این خصوص برگزار خواهیم کرد تا بتوانیم مقررات فعلی را بررسی و در نهایت مصوبات جدیدی تدوین کنیم، اما تا زمانی که مصوبات جدیدی در این زمینه وجود نداشته باشد دانشجویان باید به مقررات قبلی خوابگاه احترام بگذارند.

معاون دانشجویی دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: بر اساس مطالعات تطبیقی که در بین خوابگاه‌های دانشگاه‌های داخل و خارج از کشور انجام شده، به این نتیجه رسیدیم که هیچ خوابگاه دخترانه در هیچ جای دنیا بدون قواعد و مقررات ورود و خروج نیست و دانشگاه تهران در مقایسه با دانشگاه‌های داخل کشور حداقل سختگیری را برای ورود و خروج از خوابگاه دارد.

به‌نژاد ادامه داد: ساعت ورود به خوابگاه دختران در فصل زمستان ۹:۳۰ و در فصل تابستان نیز ۱۰:۳۰ است، اما برای دانشجویان پسر این محدودیت در خوابگاه‌ها وجود ندارد.

 

گفتنی است، بر اساس گفته دانشجویان دانشگاه تهران، تعدادی از دختران خوابگاه چمران دانشگاه تهران، در ترم جدید، به دلیل اعتراض به مقررات تبعیض‌آمیز، از اسکان در خوابگاه محروم شده‌اند.

در سامانه‌ گلستان خطایی مشاهده می‌شود که :«به دلیل محدودیت استفاده از خوابگاه‌، امکان تمدید وجو ندارد.»

پذیرش خوابگاه در پاسخ، علت آن را پر نکردن فرم‌های تأخیر برای ورود به خوابگاه بیان کرده و این دانشجویان را برای اسکان در خوابگاه ملزم به تعهد دادن کرده‌است.

پر نکردن فرم‌های تأخیر ورود به‌خوابگاه، یکی از راه‌هایی بود که دختران برای اعتراض به محدودیت ساعت ورود و خروج پیش گرفته بودند. در حالیکه هر گونه رایزنی و گفت‌وگو بی نتیجه مانده بود.