به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ جعفر قنادباشی، کارشناس مسائل سیاسی و بین‌المللی، در گفتگو با به این سفر رئیس قوه قضایییه به عراق پرداخته و برخی از ابعاد آن را تشریح کرد.
این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به اینکه ما با عراق در بحث‌های مختلف همکاری و بیشترین اشتراکات فرهنگی و تاریخی را داریم، گفت: به دلایل مختلف و شرایطی که در عراق بوده پیش از این نتوانستیم در عرصه قضایی همکاری‌های لازم را صورت دهیم و این سفر در واقع یکی از واجبات بود که انجام شود، یکی از ضروری‌ترین سفر‌ها برای هماهنگی‌هایی میان قوه قضاییه ایران و قوه قضاییه عراق بود.
قنادباشی با بیان این که البته شرایط درعراق مساعد نبود و تا قبل از این با شرایطی مانند حضور گروه تروریستی داعش مواجه بود، یادآور شد: بعد از سقوط صدام تلاطم‌هایی که در عراق وجود داشت تاکنون اجازه نداده بود که گام‌هایی در عرصه همکاری‌های دو کشور برداشته شود.
این کارشناس مسائل بین‌المللی با تاکید بر این که در شرایط خوبی این سفر رئیس قوه قضاییه انجام شد، گفت: این سفر پاسخی بود به نیاز‌هایی که دو کشور در زمینه هماهنگی‌های مختلف داشتند؛ چند پرونده بسیار مهم بین دو کشور وجود دارد که جهانی است؛ یکی موضوع ترور سردار سلیمانی که ابعاد جهانی دارد و باید با همکاری دو کشور پیگیری شود، پرونده منافقین هم پرونده‌ای است که متاسفانه پشت سر آن هم اسرائیلی‌ها و هم آمریکایی‌ها هستند، لذا اگر دو کشور همکاری خوبی داشته باشند می‌توانند آن را به دادگاه‌های بین‌المللی بکشانند و در سطح بین‌المللی دنبال کنند.
قنادباشی یادآور شد: در موضوع شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس که یک فرمانده عراقی است و از طرف دیگر هم سردار سلیمانی مهمان رسمی عراق بوده، بنابراین عراقی‌ها باید مطالبات بیشتری داشته باشند؛ اگر دو کشور خوب عمل کنند می‌توانند رویه‌ای را در روند قضایی بین‌المللی ایجاد کنند که دیگر کشور‌های بزرگ نتوانند حقوق ملت‌ها نادیده بگیرند.
وی با اشاره به این که چند نکته راجع به این سفر وجود دارد، گفت: یکی این که روسای قوا در کشور ما جایگاه بسیار بالایی دارند؛ قوه قضاییه، قوه مقننه، قوه مجریه و سفرشان به کشور دیگر در واقع یک سفر در سطح عالی تلقی می‌شود و ازسفر وزیر خارجه بسیار مهم‌تر است و از آن جا که حتی می‌توان گفت در بعضی از کشور‌ها از نخست وزیرهم مقامشان بالاتر است، یک مقام عالی تلقی می‌شوند.
قنادباشی بیان کرد: موضوع دوم این که دیدار‌های صورت گرفته نشان دهنده اهمیتی است که دو کشور به روابط با یکدیگر می‌دهند؛ یعنی طرف عراقی در واقع با فراهم کردن زمینه‌های دیدار با همه این مقامات عراقی در واقع نشان می‌دهد که نسبت به ایران یک دوستی را دنبال می‌کند.
این کارشناس مسائل بین‌المللی با بیان این که دو کشور علاقه‌مند هستند که روابط شان را در آینده دنبال کنند، گفت: سفر آقای اژه‌ای سفر موفقی است، اما مسئله دیگر این است که کسی در حد مقام رئیس قوه که به عراق می‌رود ابعادش تنها در سطح مسائل قضایی منحصر نمی‌شود بلکه مسائل دو جانبه دیگر هم مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ اتباع ما به عراق رفت و امد دارند، مسائل قضایی مختلفی غیر از دو پرونده ترور سردار سلیمانی و منافقین داریم و ممکن است مسائلی راجع به ایرانی‌های مقیم عراق وجود داشته باشد.
این کارشناس دیگر مسائل دوجانبه میان ایران و عراق را اینگونه برشمرد: موضوع تبادل زندانیان، روابط اقتصادی گسترده؛ شاید بیشترین صادرات ما با عراق باشد و ممکن است مسائل مالی اتفاق بیفتد یا برخی از بزه‌کاری‌ها وجود دارد که اگر دو کشور همکاری کنند می‌توانند از آن‌ها جلوگیری کنند.
وی درباره چشم‌انداز روابط قضایی میان ۲ کشور بیان کرد: این سفر رئیس قوه قضاییه و نوع موضوعاتی که صحبت کردند همه نشان دهنده این است که روابط دو کشور روی ریل بسیار مثبتی قرار گرفته و این بسیار مهم است.
این کارشناس مسائل بین‌المللی موضوع دیگری را در زمینه روابط قضایی میان ایران و عراق مطرح کرده و گفت:، اما مسئله دیگری که آینده روتبط را تضمین می‌کند؛ فقه ما با فقهی که عراق دنبال می‌کند بسیار نزدیک است؛ دیدگاه‌های عراق فقه وارداتی غربی نیست، دیدگاه حقوقی ما، قانون ما و مسائل مربوط به مجازات که دنبال میکنیم، نزدیک است و لذا از این نظر هم می‌تواند موجب گسترش موارد مطالعاتی و پژوهش‌ها در زمینه فقه مربوط به مسائل حقوقی شود، چه فقه مربوط به خانواده، چه حقوق مدنی، چه حقوق تجاری و غیره، این‌ها دیدگاه‌های اسلامی است.
وی بیان کرد: طبیعتا دو کشور می‌توانند در این زمینه‌ها همکاری کنند؛ با توجه به حوزه‌هایی که دو کشور همکاری میکنند، در زمینه حوزه‌های علمیه از جمله حوزه علمیه نجف و حوزه علمیه قم در واقع محل بهره‌برداری و استنتاج موارد قانونی از قرآن و احادیث است و در این زمینه همکاری دو کشور فراتر از همکاری‌های دیگر است.
قنادباشی گفت: در عرصه منابع و موانع حقوقی دو طرف بسیار به هم نزدیک هستند؛ هم مبانی و هم منابع حقوقی دو طرف بسیار به هم نزدیک است و ۲ کشور در این زمینه هم با توجه به این دیدگاه‌های مشترک ایدئولوژیکی که با هم دارند، می‌توانند همکاری بسیاری داشته باشند.