اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یکی از عمده مشکلاتی که دانشجویان در طول تحصیل با آن مواجه هستند، کیفیت غذای سلف سرویس ها است، وقتی دانشجویان از غذای ارائه شده در سلف دانشگاه رضایت داشته باشند، بسیار بر روند تحصیلی و آموزشی آنان نیز اثر گذار است، اما متأسفانه بسیاری از دانشگاه ها کاهش هزینه ها را بر کیفیت ترجیح داده، و اهمیت زیادی به تنوع غذاها، مغذی و مفید بودن آنها ندارند.
آنچه که در این میان بر اهمیت قضیه می افزاید، بالا بودن قیمت غذا در مقابل کیفیت پایین آن است، که این مورد در دانشگاه هایی که تهیه و تأمین غذا را به پیمانکار سپرده است، از سوی خود دانشگاه قابل نظارت و پیگیری است، اما در دانشگاه ها و مراکز علمی که خود دانشگاه مسئولیت این امر را عهده دار است، نباید برای صرفه جویی در هزینه ها، و کاهش آن عنصر کیفیت را نادیده بگیرند.
یک عضو شورای صنفی در گفت و گو با خبرگزاری دانشجو، با بیان اینکه غذای دانشجویی، گره کوری است که همچنان روی دست مسئولان مانده است، در این خصوص گفت: غذای دانشجویی از مهم ترین دغدغه های صنفی دانشجویان است، مشکلی که صدای بسیاری از دانشجویان را در دانشگاه های مختلف کشور درآورده و این اعتراضات کم و بیش به گوش مسئولان می رسد.
وی افزود: اقدامات مختلفی از سوی مسئولین آموزش عالی کشور برای رفع مشکلات غذای دانشجویی اندیشیده شده است؛ اما افزایش نارضایتی ها نشان می دهد گویا بسیاری از این برنامهها به درستی تدوین نشده و نتیجه مطلوب و مورد نظر را در فضای دانشجویی کشور نداشته است.
این فعال دانشجویی ادامه داد: در قانون برنامه پنجم توسعه آمده است به منظور افزایش کارایی ماموریت های اصلی دانشگاه ها در امور آموزش، پژوهش و فناوري در هر سال حداقل بیست درصد از امور خدمات رفاهی دانشجویان از نظر ساختاری از بدنه دانشگاه ها جدا و به بخش غیردولتی واگذار شود.
وی گفت: باتوجه به تاکید قانون برنامه پنجم توسعه مهمترین نسخه ای که برای رفع مشکلات کیفیت و بهداشت غذای دانشجویی در آموزش عالی کشور پیچیده شد؛ برون سپاری تغذیه دانشجویان و خصوصی سازی آن بود که در راستای اجرای این طرح دانشگاه ها موظف شدند اداره بخش تغذیه خود را به شرکت های پیمانکاری خصوصی واگذار کنند؛ بنابراین بخش عمده ای از نظارت دانشگاه ها بر طبخ و توزیع غذای دانشجویان کاهش یافت.
این فعال دانشجویی ادامه داد: باتوجه به اجرای این طرح مسئولان آموزش عالی کشور براین باور بودند که کیفیت و سلامت غذای دانشجویی بهبود خواهد یافت؛ اما دانشجویان روی دیگر این سکه را تجربه کردند و به دلیل بهانه افزایش تورم مجبور به پرداخت هزینه های بیشتر در مقابل عدم تغییر کیفیت شدند.
همچنین یکی از دانشجویان ارشد دانشگاه آزاد ایلام در این خصوص گفت: قسمت رزرو تغذیه وقتی مراجعه می کنیم، معمولا سعی می شود غذا را به صورت آزاد برای دانشجویان حساب کنند، یعنی دو برابر قیمت دانشجویی، اگر قیمت تعیین شده برای هر پرس غذای دانشجویی هزار تومان باشد، به صورت آزاد 2 هزار تومان دریافت می کنند".
این دانشجوی دانشگاه آزاد با ابراز نارضایتی از کیفیت غذا نیز بیان داشت: برای غذاهای پر هزینه بر طبق ابلاغیه وزارت علوم و بخشنامه تغذیه باید 2 هزار تومان گرفته شود، آن هم برای دانشجویانی که سنوات غیر مجاز دارند؛ اما من شاهد بودم که وقتی تعداد متقاضیان کم است هرکسی که غذا بخواهد اعم از دانشجو و غیره معمولا با استفاده از کارت بانکی می توانند هر تعداد که بخواهند غذا بخرند.
وی افزود: درست است که شرایط دانشگاه آزاد در نا مشخص بودن متقاضیان غذا تهیه و تأمین آن را با مشکل مواجه ساخته و ممکن است غذا زیاد یا کم بیاید، اما باید مسئولان دانشگاه با چارهاندیشی برای همین تعدادی که روزهای مشخص غذا رزرو می کنند، چاره اندیشی کنند که هم به موقع و هم با هزینه مصوب و همچنین با کیفیت مطلوب تری غذا تهیه شود.
نبود کیفیت مطلوب یکی از مشکلات عمده دانشجویان در بحث تغذیه به شمار می رود؛ اما فقط موضوع به این اینجا ختم نمی شود؛ چرا که عدم رعایت بهداشت در تهیه غذا نیز یکی دیگر از مشکلاتی است که بارها و بارها دانشجویان دانشگاه های مختلف با برگزاری تحصن و تجمع های چند روزه اعتراض خود را به گوش مسئولان رسانده اند.
دبیر شورای صنفی رفاهی دانشگاه اراک نیز در گفت و گو با خبرگزاری دانشجو، نتیجه اعتصابهای دانشجویی نسبت به کیفیت غذا را موقتی دانست و گفت: اعتراض و اعتصاب نسبت به وضعیت غذا فقط به مدت یک هفته جواب میدهد و بعد از این مدت همه چیز به همان روال قبل باز میگردد.
وی افزود: ما باید به اطلاعات دسترسی آزاد داشته باشیم، ما به عنوان شورای صنفی اجازه نداریم بدانیم که به عنوان مثال پیمانکار چه مبلغی دریافت کرده که چنین غذاهایی به خورد دانشجویان میدهد.
وی در خصوص سرانه فضا برای دانشجو گفت: مشکل سرانه فضا ناشی از نظام آموزشی نیست؛ بلکه خود دانشگاهها هستند که به سمت پولی شدن میروند، پس برای این مسئله اهمیتی قائل نیستند. به عنوان مثال دانشگاه شبانه شهریه میگیرد و این مبالغ با دانشگاه آزاد برابری میکند، دانشجویان شبانه خوابگاه ندارند، غذایشان گرانتر است، به آنها وام تعلق نمیگیرد و مزایای دیگری نیز ندارند.