بسیاری از ناظران براین باورند رویکرد مداخلهجویانه و تجاوزکارانه عربستانسعودی در قبال کشورهای منطقه و تبدیل آن به محرکی برای گسترش خشونت و افراطگری نشان میدهد آلسعود برای به تاخیر انداختن سقوط و از هم پاشیدگی حتمی کشور دست و پا میزند.
بحران در مناسبات آمریکا و عربستان آشکارتر شده است. ریاض نه تنها از سیاست آمریکا در برابر ایران و مصر سر خورده است بلکه در این مورد نیز از آمریکا دلگیر است که در تابستان 2013 به جای بمباران حکومت اسد اجازه امضای قرارداد خلع سلاح شیمیایی را داد که برای حکومت اسد وجهه به همراه آورد.
یک روزنامه صهیونیستی فاش کرد، یکی از تروریستهایی که در سوریه زخمی شده و اکنون در اراضی اشغالی تحت مداواست، در نامهای به نتانیاهو از وی خواسته که سوریه را بمباران کند.
یک زن فرانسوی از مسئولان این کشور خواست پرونده دختر ۲۳ ماههاش که همسر وی هنگام رفتن به سوریه برای جنگ او را باخودش برده است، به عنوان یک گروگانگیری تلقی کنند.
گردانهای مختلف جبههالاسلامیه که میدانند ایجاد یک «سوریه کوچک» به رهبری «اسد» بر تواناییشان بر حکمرانی آتی بر سوریه تأثیر خواهد گذاشت، در حال مشارکت در مبارزاتی هستند که هدف از آنها قطع ارتباط حکومت مستقر در دمشق تحت رهبری «اسد»، با مناطق اصلی حامی آن در لاذقیه، طرطوس، و حمص است.
زمان آزادی شهر استراتژیک حلب فرا رسیده است. از سوی دیگر علنی شدن ارتباط فرماندهان گروههای شبه نظامی تروریستی با مقامات امنیتی رژیم صهیونیستی از شدت بحران در معارضه مسلحانه سوری حکایت میکند.
اگر واقعاً اپوزیسیون پایبند به تعهدات ملی در سوریه وجود دارد، باید برای دفاع از کیان سوریه وارد عمل شده و تنها این گروه از مخالفان، شایستگی مشارکت سیاسی در آینده کشور را دارند.