به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، بهرهبرداری از اولین فاز شبکه تلفن همراه کشور، در مرداد ماه سال 1373 در شهر تهران با 24 ایستگاه رادیویی و با ظرفیت 9200 شماره آغاز شد. به دنبال استقبال غیرمنتظره و بینظیر مردم از این پدیده، شرکت مخابرات ایران درصدد گسترش پوشش آن از تهران به کل کشور بر آمد. بنابراین با توجه به نیاز و تقاضای مردم به این پدیده، فعالیتهایی متناسب با جهتگیری جهانی برای توسعه شبکه تلفن همراه در اهداف عالی مجموعه مخابرات کشور صورت گرفت.
در ادامه این برنامه هیات وزیران بنا به پیشنهاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، اساسنامه شرکت ارتباطات سیار را با سرمایه دو هزار میلیارد ریال تصویب کرد و کلیه وظایف امور ارتباطات سیار شرکت مخابرات ایران به شرکت ارتباطات سیارایران واگذار شد.
با جدی شدن خصوصیسازی صنعت مخابرات کشور و اهمیت حضور در بازار رقابت تجاری، این شرکت از سال 1386، دارای «نام»، «نشان»، «رنگ» و «شعار» تجاری ویژه خود شد. همچنین در سال 1389 پس از خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، این شرکت از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شد.
هماکنون شرکت ارتباطات سیار ایران با بیش از 66 میلیون مشترک در 1239 شهر و بیش از 70هزار کیلومتر از جادههای کشور را تحت پوشش دارد. ضریب نفوذ این اپراتور 75درصد و ارتباط رومینگ بینالملل آن با 271 اپراتور در 112 کشور جهان برقرار است.
هنگامی که در سال 1373، همراه اول عرضه سیمکارت را در کشور آغاز کرد؛ ایران در منطقه پیشتاز بود و در جهان نیز تلفن همراه تکنولوژی نوینی محسوب میشد. نسل سوم تلفن همراه در حالی با تأخیر وارد کشور شده است که برخی کشورها در حال آمادهسازی برای راه اندازی نسل پنجم تلفن همراه هستند.
اپراتور اول آمادگی خود را اعلام کرده تا به محض دریافت مجوز و فرکانسهای مورد نیاز از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، در کوتاه ترین زمان ممکن، امکان برخورداری از مزایای نسلهای جدیدتر (نسل 3 و 4) را برای مشترکین خود فراهم کند.