پرداخت بودجه رسانه ملی مشروط به تبلیغ انصراف مردم از یارانه شد
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، تقریباً از سال دوم دولت دوم احمدی‌نژاد بود که مدیران دولتی زمزمه‌های پایین بودن پرداخت‌ها و عدم پرداخت‌های بودجه از سوی دولت را مطرح می‌کردند. بحث داغ عدم پرداخت بودجه سالانه صدا وسیما به دولت تا آنجا پیش رفت که علی دارابی معاون سینما در نشست خبری اعلام برنامه‌های نوروزی سال 92 که در اسفند ماه سال گذشته برگزار شد، از عدم پرداخت بودجه سازمان توسط صداوسیما گلایه کرد و گفت: نیمی از بودجه صداوسیما را دولت تأمین می‌کند و همان‌طور که در جریان اوضاع کنونی هستید، امسال 50 درصد این بودجه را کم کرده است. به همین خاطر است که با بحران جدی روبه‌رو شده‌ایم. ما نباید خودمان را از سایر بخش‌ها برتر بدانیم. نیمی از بودجه از آگهی‌ها و کارهای مشارکتی باید تأمین شود و این طبیعی است که ما در این شرایط، بخش دیگر را فعال‌تر کنیم تا مسائل سازمان را اداره کنیم. ضمن اینکه در برخی برنامه‌ها که با حضور اسپانسرها همراه است، نیازی نیست گل‌درشت‌ها خودنمایی کنند.
صدا و سیما خودش دست به کار می‌شود
البته خیلی قبل از اینکه صدا و سیما بحث کمبود بودجه را علنی کند، زمزمه‌های حضور قدرتمندتر برنامه‌های دارای اسپانسر و جذب آگهی در این سازمان به گوش می‌رسید. یکی از دلایلی نیز که باعث شد معاون سیما به عدم پرداخت بودجه از سوی دولت اشاره کند، سؤال خبرنگاران از وی به خاطر افزایش بی‌رویه تبلیغات اسپانسر‌های ملی برنامه‌های صدا و سیما بود. تا به حال نقد‌های زیادی درباره اینکه تلویزیون به عنوان رسانه ملی بیش از حد به آگهی و تبلیغات بازرگانی اهمیت می‌دهد، منتشر شده است. در کنار این آگهی‌ها، برنامه‌هایی که با حمایت‌های مالی شرکت‌های مختلف تولید می‌شوند نیز به دلیل تبلیغات گل‌درشت کالا و خدمات نه تنها تأثیر‌گذاری خود را از دست داده‌اند بلکه بیننده‌ها را از پای تلویزیون دورتر کرد.
عصر ایران در یادداشتی نوشت: کسانی که هنوز تلویزیون می‌بینند، به ویژه در سال جاری متوجه افزایش بی‌رویه آگهی‌های بازرگانی شده‌اند که به لطایف‌الحیل به بینندگان تحمیل می‌شود.
البته صرف پخش آگهی، نه تنها مشکلی ندارد بلکه بسیار هم خوب است، زیرا از یک‌سو بخشی از هزینه‌های رسانه را تأمین می‌کند و از سوی دیگر، بین مردم و عرضه‌کنندگان کالا و خدمات ایجاد ارتباط می‌کند که این به نفع اقتصاد ملی هم هست.
مشکل اینجاست که توازن بین برنامه‌ها و آگهی‌ها، به طرز شگفت‌انگیز و مشمئز‌کننده‌ای به هم‌ریخته است و صدا و سیما نیز دقت سابق را در پخش آگهی ندارد کما اینکه برای ماه‌های مدیدی کرم حلزون را تبلیغ کرد و سرانجام مشخص شد که اساساً نه حلزونی در کار بوده و نه کرم حلزونی و نه مجوز بهداشتی!
اما ای‌کاش همه چیز در تیزرها خلاصه می‌شد که صادقانه می‌گویند ما آگهی هستیم. صدا و سیما در سال‌های اخیر و به ویژه امسال، رو به تولید برنامه‌های به اصطلاح مشارکتی آورده است؛ بدین گونه که هر کس پولی به آن بدهد، می‌تواند برنامه خود را تولید و در هر ساعتی نه به عنوان تبلیغ که به عنوان یکی از برنامه‌های روتین صدا و سیما به خورد مخاطب دهد.
مثلاً در یکی از ساعات پربیننده عصرگاهی، در شبکه یک سیما، ناگهان یکی از مدرسان کنکور بر صفحه تلویزیون ظاهر می‌شود و شروع به تدریس می‌کند. بیننده احساس می‌کند که با یکی از برنامه‌های آموزشی سیما مواجه است، هر چند تعجب می‌کند که چرا در شبکه یک و نه در شبکه آموزش و آن هم در چنین ساعت پر مخاطبی؟!
این گونه انتقادات باعث شد تا دارابی در مصاحبه‌ای اعلام کند، تلویزیون حاضر است همه درآمد خود از آگهی‌ها را به حساب دولت واریز کند به شرط آنکه دولت نیز بودجه تلویزیون را به صورت کامل پرداخت کند. دارابی در نشستی که با تهیه کنندگان صدا و سیما داشت، گفت: ما به دولت و مجلس رسماً اعلام کردیم حاضریم همه درآمد پخش آگهی‌ها را در اختیار آنها قرار دهیم به شرط آنکه مجلس و دولت نیز بودجه و اعتبارات سالانه رسانه ملی را پرداخت کنند.
البته دعوای مالی میان صدا و سیما و دولت تنها بخشی از چالش‌های میان این دو بود.
دولت خواستار بسته شدن برنامه‌های انتقادی شد
دولت یازدهم و در رأس آن حسام‌الدین آشنا، مشاور رسانه‌ای رئیس‌جمهور نسبت به برخی از برنامه‌های تلویزیونی انتقاد دارند. آشنا تا به حال در چندین نوبت نسبت به عملکرد صدا و سیما انتقاد کرده است و در تندترین آنها گفت: صداوسیما خود را مدعی نظارت بر همه قوا و کشور می‌داند، اما خود به نظارت تن نمی‌دهد. کاش تکصدایی موجود در صداوسیما تکصدایی ملت بود، نه تکصدایی یک جناح و گروه سیاسی.
چندی پیش خبری منتشر شد مبنی بر اینکه یکی از حامیان رئیس‌جمهور طی نامه‌ای به عزت‌الله ضرغامی، رئیس سازمان صدا و سیما خواستار تعطیلی دو برنامه «حساس نشو» و «صرفاً جهت اطلاع» شده است. استفاده از «خبرهای غیر معتبر» و «تشویش اذهان عمومی» در این برنامه‌ها دلیل این درخواست عنوان شده است.
کم صبر شدن دولت نسبت به برنامه‌های انتقادی صدا و سیما و نظر منفی دولت نسبت به کلیت این برنامه‌ها بر کسی پوشیده نیست. مخصوصاً اینکه صدا و سیما و بخش‌های خبری نسبت به مذاکرات هسته‌ای که دولت مانور‌های زیادی روی آن داد، گزارش‌ها و نقد‌هایی را منتشر کرد که موفقیت‌هایی را که دولت از آن خبر می‌داد، چندان معتبر نشان نمی‌داد.
دولت گرو‌کشی می‌کند
پرداخت یارانه‌های نقدی طرحی بود که توسط دولت سابق بعد از قطع سوبسید‌های کالا‌ها اجرا شد تا قدرت خرید مردم تا حدی حفظ شود. این طرح در دولت یازدهم نیز ادامه دارد اما پرداخت یارانه‌ها گویا با شرایط اقتصادی دولت یازدهم فشار زیادی را به کابینه وارد می‌کند به طوری که حتی رئیس‌جمهور نیز از مردم خواسته تا اگر می‌توانند از دریافت یارانه انصراف دهند! گرچه هنوز مشخص نیست تا چه میزان این درخواست با استقبال روبه‌رو شده است، اما دولت در حال تلاش است تا حد ممکن بر تعداد منصرفان از دریافت یارانه بیفزاید. یکی از روش‌هایی که می‌تواند دولت را در نیل به این خواسته یاری کند، همراهی صدا و سیما است.
رسانه ملی با دامنه تأثیر‌گذاری فراگیر خود به راحتی می‌تواند روی مخاطبان خود تأثیر بگذارد. دولت برای آنکه صدا و سیما را مجاب کند تا در این کار با وی همکاری نماید، دست روی نقطه ضعف صدا و سیما گذاشته است، بودجه‌ای که صدا و سیما می‌گوید از سوی دولت پرداخت نمی‌شود تا این سازمان مجبور باشد این همه به آگهی‌ها بها بدهد. شنیده شده دولت پیشنهادی را به صدا و سیما ارائه داده که در قبال همراهی این سازمان با دولت برای انصراف مردم از دریافت یارانه نقدی، دولت بودجه صدا و سیما را از محل یارانه‌های انصرافی پرداخت کند! در صورت توافق دولت و صدا و سیما با این طرح می‌توانید منتظر برنامه‌های توجیهی و آگاهی‌رسانی صدا و سیما برای انصراف مردم از گرفتن یارانه باشیم.
منبع : روزنامه جوان
تعداد نظرات: ۳
سينا
۲۳:۴۴ - ۱۳۹۲/۱۲/۲۵
پاسخ
رئيس جمهوري که نياز به يارانه نداشته و خودش تا چند وقت پيش يارانه مي گرفته ، حق ندارد مردم را به نگرفتن يارانه دعوت کند ، اگر گرفتن يارانه توسط افرادي که نيازي به آن ندارند خوب نيست ، پس چرا خودت مي گرفتي ؟ يک مو از دولت قبلي کندن خوب است ولي اگر دولت مال خودت باشه خوب نيست
بدون نام
۱۹:۱۱ - ۱۳۹۲/۱۲/۲۷
پاسخ
چقدر سطح سواد اينا بالاست !!!!
سپهر
۰۱:۰۶ - ۱۳۹۳/۰۱/۰۲
شما عادتون اينه که هر نظر مخالفي رو که شنيديد به طرف مقابلتون بگين بي سواد و کم سواد ، بعدش هم توي بوق و کرنا کنيد که بايد تحمل نظر مخالف رو داشت
ارسال نظرات