«غوطه شرقی» رسوایی دیگر برای غرب/ طرحی که در داخل آمریکا هم شکست خورد

گروه بین الملل«خبرگزاری دانشجو»؛ حملات شیمیایی در تاریخ 21 اوت 2013 در منطقه غوطه واقع در استان ریف دمشق سوریه تلفاتی را برجای گذاشت. این حمله شیمیایی واکنش سریع کشورهای آمریکا، فرانسه، سوئد، بریتانیا و ترکیه را در پی داشت که در آن دولت سوریه را مسئول اصلی این فاجعه خوانده بودند.

 

در حالی که در مقابل ایران و روسیه با موضع‌گیری‌های صریح گروه‌های تکفیری و مخالف دولت بشار اسد را عامل اصلی این حملات اعلام می‌کرد.

 

 

در تاریخ 22 اوت مرکز اسناد تجاوزهای سوریه علائم این حملات شیمیایی را «استفراغ ترشح بزاق کف‌آلود تحریک شدید تنگی مردمک‌ها قرمزی چشم تنگی نفس تشنج‌های عصبی نارسایی قلبی تنفسی خون‌ریزی از دهان و بینی» اعلام کرد که این گزارش نشان دهنده وحشیانه بودن حملات شیمیایی مذکور در غوطه شرقی است البته تاریخ‌ حمله ایالات متحده به هیروشیما و ناکازاکی در سال 1944 نیز به یاد دارد.

 

جان کری وزیر امور خارجه آمریکا چند روز پس از این رویداد در یک کنفرانس خبری گفت: «شواهد غیرقابل انکاری از دست داشتن دولت اسد در حمله شیمیایی به دست ما رسیده است.»

 

 

این در حالی بود که خبرگزاری‌های مختلف همچون آسوشیتدپرس و رویترز در مطالب جداگانه تاکید کردند که اطلاعاتی دال بر دست داشتن دولت سوریه در حملات شیمیایی غوطه شرقی وجود ندارد.

 

با توجه به گذشته حدود 9 ماه از حملات شیمیایی در غوطه شرقی بار دیگر گذر زمان واقعیت‌های دیگری را از رویداد مذکور ورق زد و این بار «سیمور هرش» روزنامه‌نگار نشریه آمریکایی نیویورکر گفت: حملات شیمیایی غوطه شرقی یک اقدام مخفیانه از سوی ترکیه بوده است.

 

به همین دلیل بود که طرح حمله آمریکا به سوریه ملغی شد و اتخاذ سیاست «نابودی سلاح‌های شیمیایی» در آن زمان بهترین فرصت برای ایالات متحده بود که خود را از جنگی که می‌توانست تمامی خاورمیانه را درگیر خود کند نجات دهد.

 

 

تحولات سوریه و مخالفت آشکار کشورهایی چون ترکیه، عربستان وقطر و حمایت‌های متعدد غرب برای سرنگونی دولت بشار اسد موضوعی است که تبدیل به بازی بزرگ سیاسی خاورمیانه شده است که در طرف مقابل آن روسیه، ایران و چین قرار دارد.

 

هزینه‌هایی که در این میان با حضور گروه‌های تکفیری، سلفی‌ها از جبهه‌های النصره و الشباب و از کشورهای مختلف از سوی غرب می‌شود تنها مردم بی‌گناه سوریه را به کام مرگ می‌کشاند و چرا که این بازی برنده‌ای نخواهد داشت بلکه بزرگ بازنده کشورهای غربی و بازیگران آن در خاورمیانه خواهد بود.

 

رسوایی اخیر که به قلم نویسندگان غربی آشکار می‌شود نشان می‌دهد که طرح‌های آمریکا حتی در داخل خاک خود شکست خورده است.