از بازی نکردن برای بارسا تا خداحافظی نکردن با پیراهن‌سرخ/ همه حسرت‌های فوتبالی علی کریمی

به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، علی کریمی در طول بیش از دو دهه حضور در فوتبال ایران به افتخارات زیادی دست یافت.

او در سه مقطع زمانی پیراهن پرسپولیس را بر تن کرد، برای بایرن مونیخ و شالکه به میدان رفت و به رغم گذشت چند سال، هنوز هم یکی از محبوب ترین چهره های لیگ امارات است.

او همچنین 127 بار برای تیم ملی ایران در طی نزدیک به 15 سال بازی کرد که حاصل آن 38 گل زده بود.

مارادونای آسیا (لقبی که مجله کیکر به کریمی داد) در رقابت ها و تورنمنت های مختلفی حضور داشت و اتفاقات زیادی را تجربه کرد، اما برخی از آنها بودند که کریمی نتوانست به آنها برسد و به نوعی از حسرت های فوتبالی این ستاره به شمار می آید که در زیر به برخی از آنها اشاره می شود: 

1- جام جهانی، از گل نزدن تا عدم درخشش

علی کریمی فقط یک بار و آن هم در سال 2006 همراه با تیم ملی حضور در جام جهانی را تجربه کرد. او در سال 1998 و در سن 20 سالگی مورد توجه ایویچ، سرمربی آن زمان تیم ملی قرار نگرفت و در جام جهانی امسال نیز به رغم حضور در مراحل پیش مقدماتی و مقدماتی که اتفاقاً کاپیتان هم بود، دیگر توسط کی روش دعوت نشد تا فقط حضور در یک دوره این تورنمنت را در کارنامه داشته باشد.

البته جادوگر در همان یک دوره نیز توفیقی بدست نیاورد که این مسأله حسرتش را بیشتر کرد. او مصدوم شد و این مسأله عملکردش را تحت شعاع قرار داد. همچنین باید به ناکامی در گلزنی نیز اشاره کرد؛ اتفاقی که شاید خیلی از بزرگان فوتبال ایران موفق به انجام آن نشده باشند، اما برخی از بازیکنانی که کسی از آنها انتظار نداشت، به این مهم رسیدند و همین مساله حسرت بر دل این ستاره تکنیکی گذاشت.

در کنار همه این مسائل باید به یک اتفاق تلخ دیگر در سال 2006 برای کریمی اشاره کرد؛ منظورمان لگد زدن این بازیکن به ساک پزشک تیم ملی از فرط عصبانیت بود که حواشی زیادی را نیز به دنبال داشت.

2- حسرت بازی در فینال لیگ قهرمانان و پوشیدن پیراهن بارسا

دو فصل حضور کریمی در استیل آذین سال های متناقضی را برای او رقم زد. او در عین حال که موثرترین بازیکن تیمش بود، اما خشن ترین هم بود. کریمی یکی از منتقدان مدیریت وقت باشگاه هم بود و همین مساله در نهایت و پس از کش و قوس های فراوان منجر به اخراجش از استیل آذین شد. او پس از این ماجراها، در یک انتقال عجیب و باورنکردنی با قراردادی 5 ماهه به شالکه پیوست؛ تیمی که رائول گونزالس بزرگ را در اختیار داشت. کریمی فقط یک بازی در لیگ آلمان و یک بازی در لیگ قهرمانان برای شالکه انجام داد. او همان یک بازی اروپایی را برابر اینتر در یک چهارم نهایی انجام داد. جادوگر امید زیادی داشت تا با این تیم به فینال برسد، اما منچستریونایتد در نیمه نهایی مانع این کار شد تا یک حسرت دیگر فوتبالی برای این بازیکن رقم بخورد.

حسرت بین المللی دیگر کریمی بازی نکردن برای بارسلونا است. او بارها در مصاحبه هایش فلسفه و فوتبال آبی و اناری پوشان را ستوده و آزو کرد که روزی برای بارسا به میدان برود، اما این آرزو برآورده نشد. کریمی آنقدر به بارسلونا علاقه مند است که برای پسرانش نیز پیراهن این تیم را می خرد.

3- حسرت موفق در لیگ برتر با پرسپولیس

کریمی در سه مقطه پیراهنه پرسپولیس را بر تن کرد که هیچ کدام از آنها منجر به چشیدن طعم قهرمانی در لیگ برتر نشد.

او پس از جدایی از فتح و پیوستن به پرسپولیس دو قهرمانی و یک نایب قهرمانی در لیگ را تجربه کرد، اما در سال اول برگزاری رقابت های لیگ برتر راهی امارات شد تا سهمی در قهرمانی سرخپوشان نداشته باشد.

کریمی در سال 1387 پس از حضور در الهالی قطر، بایرن مونیخ آلمان و القطر دوباره به پرسپولیس بازگشت، اما دوباره هیچ موفقیتی بدست نیاورد تا راهی استیل آذین شود.

او پس از دو سال حضور در استیل آذین و چند ماه بازی در شالکه، در سال 1390 دوباره هوای سرخپوشان به سرش زد، اما دو سال حضور دوباره در این تیم توفیق چندانی برایش به همراه نداشت.

4- ناکامی آسیایی

کریمی همواره یکی از مهره های تاثیر گذار تیم ملی و باشگاهش بوده، اما در عرصه تیمی موفقیت زیادی در سطح قاره کهن بدست نیاورده است.

او در سال 1379 با پرسپولیس به مقام سومی جام باشگاه ها رسید و سال بعد از آن نیز همین عنوان را با الاهلی تکرار کرد.

ستاره تکنیکی فوتبال ایران همراه با سرخپوشان دو بار در لیگ قهرمانان آسیا نیز به میدان رفتند که حاضل آن چیزی جز حذف برابر بنیادکار در تهران و شکست برابر الاتحاد در عربستان نبود.

او در سطح تیم ملی کارش را با قهرمانی در بازی های آسیایی 1998 آغاز کرد، اما در جام ملت ها فقط یک عنوان سومی در سال 2004 را تجربه کرد و در سال های 2000 و 2007 شاهد ناکامی تیم ملی بود.

5- حسرت خداحافظی با لباس سرخ

بدون شک خداحافظی نکردن علی کریمی از فوتبال آن هم با پیراهن پرپسولیس بزرگترین حسرت ورزشی او خواهد بود. این مساله قطعاً همچون لکه ای سیاه در کارنامه بازیگری کریمی باقی می ماند.

کریمی در ابتدای فصل امیدوار بود تا با جدایی علی دایی از نیمکت پرسپولیس، بتواند سال آخر فوتبالش را در پرسپولیس سپری کند، اما با ابقای شهریار این آرزو بر دلش باقی ماند؛ آرزویی که حتی در نامه خداحافظی اش نیز به آن اشاره کرده است.