به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، ملی پوشان ایران در بازی با بحرین آنقدر امیدوارکننده ظاهر شدند که باز هم حرف از قهرمانی در آسیا زده شد؛ اتفاقی که پیش از این نیز بارها مطرح شده، اما در آخر رویایی بیش نبوده است.
پیروزی 2-0 در بازی نخست در یک گروه چهار تیمی بدون شک نتیجه بسیار مطلوبی است، اما کار صعود به مرحله بعدی تمام نشده است. برای بیان دقیق تر این موضوع می خواهیم به جام جهانی 2014 برزیل اشاره کنیم. در آن تورنمنت تیم ایتالیا در نخستین دیدار خود برابر انگلیس 2-1 پیروز شد، اما در دو بازی بعدی اش با نتایج مشابه 1-0 به کاستاریکا و اروگوئه باخت و به همراه انگلیس از صعود باز ماند.
در جام جهانی و پس از پایان دور نخست مرحله گروهی، بسیاری از کارشناسان حکم به صعود ایتالیا و حذف اروگوئه و حتی کاستاریکا می دادند، اما دو تیم دیگر هرگز ناامید نشدند و در نهایت توانست با حذف دو تیم بزرگ اروپایی راهی مرحله یک هشتم نهایی شوند.
چنین شرایطی هم اکنون برای ایران وجود دارد. شاگردان کی روش یکشنبه موفق به شکست بحرین شدند و در بازی دیگر گروه سوم نیز امارات 4-1 از سد قطر گذشت. به رغم سه امتیازی بودن ایران و امارات، هنوز دو بازی دیگر پیش روی تیم ها قرار دارد و به همین دلیل نمی توان کسب حتی یک امتیاز از این دو مسابقه را تضمین کرد.
ایران روز پنج شنبه برابر قطر قرار می گیرد؛ تیمی که هیچگاه کار راحتی مقابلش نداشته ایم، چه برسد به آنکه در حال حاضر قطر با آن همه سرمایه گذاری کلان و برگزاری اردوها و بازی های تدارکاتی در آستانه حذف نیز قرار گرفته است. ایران دو بار در رقابت های انتخابی جام جهانی 2014 برابر قطر به میدان رفت که حاصل آن یک تساوی بدون گل در تهران و یک پیروزی 1-0 در دوحه بود که آن هم به سختی بدست آمد.
قطر حتی برای تساوی هم به میدان نخواهد آمد. فقط سه امتیاز این مسابقه است که می تواند این تیم را به دیدار آخر با بحرین امیدوار نگه دارد. بنابراین میزبان جام جهانی 2022 زخم خورده است و با تمام وجود بازی می کند. این مساله کار ملی پوشان را بسیار سخت خواهد کرد.
ایران حتی در صورتی که قطر را مغلوب کند، باز هم کارش به اما و اگر کشیده خواهد شد؛ زیرا در صورت برتری امارات برابر بحرین، جدال ایران و امارات در روز آخر برای صدرنشینی خواهد بود. این صدرنشینی اهمیتی بسیاری دارد. با توجه به قدرتنمایی ژاپن در گروه چهارم، هیچکدام از تیم های گروه سه حاضر به رویارویی با سامورایی ها نیستند. بدون شک بازی با عراق یا اردن برای هر تیمی نسبت به رویارویی با ژاپن ارجحیت دارد. بنابراین ملی پوشان کشورمان باید در این دو مسابقه باقیمانده آنقدر نتایج خوبی بگیرند که بالاتر از سایر تیم های گروه C بایستند.
در پایان این یادداشت می خواهیم به نکته ای اشاره کنیم که شاید باعث شود کمی درباره احتمال قهرمانی ایران با احتیاط بیشتری صحبت شود.
تیم ملی در دوره های قبلی جام ملت های و در بازی نخست خود نتایج خوبی گرفت، اما در نهایت هرگز نتوانست به فینال هم برسد. در سال 2000 ایران ابتدا 4-0 لبنان را در هم کوبید و حتی به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعدی شد، اما با شکست مقابل کره جنوبی رنگ نیمه نهایی را ندید.
در سال 2004 ایران در گام نخست تایلند را 3-0 شکست داد، اما پس از ژاپن به عنوان تیم دوم صعود کرد و در نهایت توانست به مقام سومی برسد.
در سال 2007 ایران در بازی اول خود 2-1 ازبکستان را شکست داد و در ادامه با چین 2-2 کرد و مالزی را 2-0 از پیش رو برداشت. تیم ملی با صعود به عنوان صدرنشین به دور بعدی حریف کره جنوبی شد و در ضربات پنالتی باخت و تا یک ناکامی دیگر را تجربه کند.
در سال 2011 نیز ایران با سه برد پیاپی مقابل عراق، کره شمالی و امارات، در صدر ایستاد، اما باز هم در یک چهارم نهایی مغلوب کره جنوبی شد.
هر دوره که تیم ملی شروع پر قدرتی داشته، همه از قهرمانی صحبت کرده و در واقع رسیدن به این افتخار را رویاپردازی کرده اند، اما در پایان چنین اتفاقی نیفتاده است. امیدواری تیم ملی بتواند به طلسم چهار دهه ای فوتبال ایران پایان بدهد، با این حال نباید به خاطر یک برد در مرحله گروهی آن هم برابر تیمی که حداقل روی کاغذ از امارات و قطر ضعیف تر است، اینقدر پایکوبی کنیم.