دیوار کوتاه مدیر آبی‌ها / وزارت ورزش هم نمی‌‌داند« افشارزاده» چه کاره است!

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو،  بعد از اینکه ورزش کشور توانست یک 4 گانه ناموفق را تحت امر وزارت ورزش تجربه کند، اینک نوبت به زمینه سازی برای یک حرکت اشتباه دیگر فرا رسیده است.  عدم خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس بعد از 4 مرحله برگزاری مزایده نمادین، نتایج ضعیف تیم ملی والیبال و کشتی در رقابت های جام جهانی، عدم قهرمانی بسکتبال در آسیا و به تبع آن از دست دادن سهمیه المپیک، 4 ماراتنی است که وزارت ورزش با اتخاذ تصمیمات نادرست در آن ها ضربه فنی شده است؛ اما این وزارت بعد از این شکست ها و با حصول فراغ بال بسیار، این بار تصمیم دارد یکی از معدود اقدامات درستش را تغییر دهد.

بهرام افشار زاده در حالی که 15 ماه بر منصب مدیرعاملی باشگاه استقلال تکیه زده بود و این تیم را از یک ثبات نسبی بهره مند می کرد، به ناگاه با تصمیمی عجیب، با یک تغییر پست نمادین رو برو شد و از مدیرعاملی این باشگاه به سرپرستی آن منصوب شد.

در همین رابطه شهاب جهانیان، عضو هیئت مدیره استقلال در خصوص جدایی بهرام افشارزاده از این باشگاه اظهار داشت: افشارزاده به عنوان سرپرست باشگاه با قدرت به فعالیت خودش ادامه می‌دهد و تغییرات آنی نخواهیم داشت؛ وی همچنین افزود: وزیر ورزش و جوانان توضیحات را در بحث دوشغله‌ها مطرح کردند؛ با این حال فعلا تغییرات آنی در خصوص سرپرستی باشگاه نداریم و افشارزاده با قدرت به کارش ادامه خواهند داد. افشارزاده کارش را به خوبی در استقلال انجام می‌دهد و دوست دارد به باشگاه کمک کند.

محمود گودرزی، وزیر ورزش و جوانان هم در این مورد گفت : قانونا باید دنبال جانشین برای افشارزاده بگردیم؛ منظور من این نبود که همین فردا می خواهیم او را تغییر بدهیم. افشارزاده فعلا به کار خود ادامه خواهد داد و سر فرصت برای جانشین او تصمیم گیری خواهیم کرد.

اما در این میان بهانه وزارت ورزش برای این تغییر پست که در آینده به برکناری افشارزاده از استقلال منجر خواهد شد، چیزی جز دو شغله بودن نیست؛ افشارزاده هم به عنوان مدیرعامل استقلال و هم به عنوان  مشاور عالی وزیر ورزش ایران در امور بین‌الملل مشغول به کار است؛ اما این در حالی است که ابوالمشاغل زیادی چه در جامعه ورزشی و چه در جامعه غیر ورزشی مشغول فعالیت هستند و هیچ نهادی جرأت حرف زدن به آن ها را ندارد.

البته این نکته را باید خاطر نشان کرد که دلیل این تغییر، شاید فراموشی وزارت ورزش در یک امر نادر باشد؛ همتای قرمزپوش استقلالی ها در دو سال گذشته به وفور طعم تغییرات مدیریتی را چشیده اند و از از لحاظ مدیریتی، بی ثبات ترین تیم لیگ بوده اند و وزارت ورزش از هیچ تلاشی برای نابسامان کردن اوضاع  پرسپولیس دریغ نکرده است؛ به همین منوال و بعد از رهایی از مشغله های فراوان، بعد از 15 ماه ثبات در مدیریت حالا نوبت به پروژه متزلزل سازی کادر مدیریتی استقلال رسیده است.

در این میان اما نکته جالب، پافشاری خود افشارزاده بر مدیرعاملی باشگاه استقلال است و به هیچ قیمتی حاضر به ترک صحنه نیست؛ در روز هایی که شایعه برکناری او  از میز مدیریت باشگاه رنگ و بوی خاصی به خود گرفته بود روز چهارشنبه و طبق روال همیشگی، در کمال تعجب همگان در ساختمان این باشگاه حاضر و در دفترش امور اجرایی را پیگیری کرد. افشارزاده در اولین اقدام بعد از ورود به دفترش پیگیر حل مشکلات سکونت جاسم کرار در تهران شد و در تماس با معاون ورزشی خود در جریان اجاره منزل مسکونی باری هافبک ناراضی عراقی قرار گرفت؛ مدیرعامل استقلال همچنین تلاش کرد تا قبل از عزیمت کاروان استقلال به مشهد بخشی از پاداش های معوقه اعضای تیم را به حساب آنها واریز کند تا تیم با روحیه بالا به مصاف پدیده برود؛ این در حالی است که افشارزاده در بدو ورود اعلام کرده قصد ندارد از مدیرعاملی استقلال کنار برود.

بسته پیشنهادی

در مدتی که بهرام افشارزاده به عنوان مدیر عامل باشگاه استقلال مشغول به فعالیت بوده، این تیم از لحاظ مدیریتی دوران موفقی را پشت سر گذاشته و به جرأت میتوان گفت افشارزاده نمره قبولی را از هواداران و کارشناسان کسب کرده است؛ از کنترل حاشیه ها و حل مشکلات بازیکنان گرفته تا انتخاب سرمربی جدید و حضور فعال و موفق در ماراتن نقل و انتقالات، همگی از کارنامه موفق مدیریتی افشارزاده حکایت دارد.

با این حال می توان بهانه دو شغله بودن(که مدت زیادی است از متن به حاشیه رفته و کمتر نهادی به این موضوع توجه دارد) افشارزاده را با یک تصمیم مدبرانه از بین برد و امید را در دل هواداران استقلال  زنده کرد؛ به جای اینکه افشارزاده را از مدیرعاملی استقلال برکنار کنند، او را از پست مشاور عالی وزیر ورزش ایران در امور بین‌الملل عزل و شخص دیگری را جایگزین وی کنند.

با همه این تفاسیر در کمتر جایی از دنیا دیده شده که به این شدت در سمت مدیرعاملی یک باشگاه تغییرات وجود داشته باشد؛ در باشگاه های اروپایی و طراز اول اصول مدیریتی بر این است که یک مدیر عامل با خیال آسوده به فکر امور باشگاه باشد و زمینه موفقیت تیم را فراهم کند، اما در ایران برعکس این اصول عمل می شود و مدیرعامل نگون بخت باید با نگرانی به فکر جایگاه لرزان خود باشد و دیگر وقت رسیدگی به امور باشگاه را ندارد.

در آخر امیدواریم وزیر ورزش با اندیشیدن تدبیری، از این تصمیم صرف نظر کرده و آبی های پایتخت را به سرانجام قرمزهای پایتخت دچار نکند.