سیدناصر حسینی، نویسنده کتاب پایی که جا ماند در گفتوگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، در خصوص بهترین اتفاق سال 94 اظهار داشت: زمانی که مذاکرات بین ایران و گروه 1+5 قفل شده بود و گروه 1+5 اصطلاحا دبه کرده بود و نظام سلطه در ارتباط با تیم هسته ای به دنبال امتیازات بیشتری بود و در این راستا آمریکایی ها فهمیده بودند که ایران به شدت به دنبال یک توافق هسته ای است حتی اگر این توافق یک توافق بد باشد در چنین شرایطی ورود 175 غواص شهید به کشور به عنوان مظلوم ترین نماد از شهادت فرزندان روح الله روح تازه ای به کشور بخشید.
حسینی اضافه کرد: غواصانی که با دستان بسته زنده به گور شده بودند به کشور آمدند و ملت ایران با آن استقبال عظیم و عجیب در قالب گرایش ها، طیف ها و پوشش های مختلف سبب بازگشایی قفل مذاکرات شدند و آمریکا و اروپا فهمیدند ملت ایران از آرمان های امام و انقلاب و مبارزه با نظام سلطه دست برنخواهد داشت و این در حقیقت اثبات ترویج فرهنگ شهادت طلبی محسوب می شد.
نویسنده کتاب پایی که جا ماند تلخ ترین حادثه سال 94 را نیز حادثه منا دانست و تصریح کرد: بدترین حادثه تلخی که ذهن همه ملت ایران و آزادی خواهان را جریحه دار کرد حادثه منا و از دست دادن بسیاری از حجاج ایرانی در یک سرزمین داغ و با یک اتفاق مشکوک و مسئله دار بود.
وی تصریح کرد: در کنار این اتفاق ضعف دولت یازدهم در دیپلماسی و از همه مهم تر به دلیل حاکم بودن گفتمان سازش به جای مقاومت مدیریت سازش با کشورهای دنیا ما از سوی یک کشور متهم، مجرم و تحقیر شدیم.
حسینی تصریح کرد: این تحقیر در ادامه در ویزا ندادن به وزیر خارجه ما و سایر مسائل پیش آمد.