گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو_ صادق رضایی، محمدابراهیم امامی، رئیس کمیته داوران فدراسیون کشتی و تنها داوری بود که از ایران به بازی‌های المپیک ریو ۲۰۱۶ اعزام شده بود. با او درباره داوری‌های مسابقات کشتی المپیک و عملکرد تیم داوری گفت‌و‌گویی کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
المپیک ریو اولین تجربه حضور شما در المپیک بود. چه احساسی دارید و عملکردتان چه طور بود؟
من از سال ۱۹۸۹ میلادی داور بین المللی شدم در این مدت ۲۷ ساله در مسابقات جهانی و قاره ای در رده های مختلف سنی نوجوانان، جوانان، بزرگسالان قضاوت کردم البته میدان المپیک متفاوت با میدان های دیگر است.
برای بازی های المپیک ۵۰ نفر از بهترین داوران دنیا دعوت شده بودند که تنها ۳۶ نفر قضاوت کننده بودند. بقیه یا به عنوان سوپروایزر در هیأت ژوری یا مدرس بودند که به عنوان رئیس تشک بر روی سه تحته تشک قضاوت کردند. اکثر کشورها با یک داور قضاوت کننده حضور داشتند.
با توجه به اینکه از بین ۱۳۴ داور کشورمان یک داور را گزینش کرده بودند مسئولیت بنده را بسیار سنگین کرده بود. به همین منظور تمام تلاش خود را انجام دادم که نماینده شایسته ای برای داوران ایران باشم. در مسابقات با توجه به اینکه هر روز ۲ وزن کشتی می گرفتند خوشبختانه با تصمیم آنتونی سیلوستره رئیس کمیته داوران اتحادیه جهانی کشتی که آلمانی است و به دنبال تحول در زمینه داوری، اکثر مسابقات حساس و مهم، برای تعیین فینالیست یا سرگروهی را به بنده محول می شد. این اعتبار داوری ایران را نشان می داد نه شخص اینجانب را و میدان بسیار خوبی بود. ضمن اینکه در المپیک چیزهای بسیار زیادی را می توان یاد گرفت.
آیا قوانین جدیدی وضع شده بود که دست داوران را باز می گذاشت؟
قوانین جدیدی در این مسابقات نداشتیم، تمام قوانینی که در المپیک دیدیم را بارها در اردوهای تیم های ملی برای ملی پوشان توضیح داده بودیم و در کلینیک های مختلف برای داوران به اجرا درآوردیم. تنها لباس داوران متفاوت بود که این امر در همه المپیک ها اجرا می شود و اینکه داور وسط زودتر به روی تشک می آمد و رو به رئیس تشک قرار می گرفت و سپس کشتی گیران وارد می شدند.
در کشتی رضا یزدانی با گازیموف و چند کشتی دیگر شاهد ضعف داوری و دخالت هیئت ژوری بودیم نظر شما در این موارد چیست؟
اینکه رضا یزدانی در آن صحنه ۲ امتیاز داشت شکی نیست. به خصوص اینکه حرف یزدانی در آخرین لحظه کشتی آرنجش روی تشک خورد و یزدانی پشت حریف قرار گرفت و مسلط بر حریف بود و می توانستند به یزدانی ۲ امتیاز بدهند، منتهی این اختلاف نظر بین هیئت ژوری بود و یکی از اعضای هیئت ژوری مقصر بود. بدانید یکی از کشتی هایی که بازبینی می شود فیلم همین کشتی خواهد بود و چند کشتی دیگر. به خصوص اینکه آقای دکتر رسول خادم، اعتراضیه ای به اتحادیه جهانی کشتی دادند که فکر می کنم حتما رسیدگی خواهد شد هر چند نتیجه تغییر نخواهد کرد.
می توانستند به سوریان چهار نمره بدهند
کشتی سوریان در حالی که ۷ امتیاز از حریفش جلو بود حتی اگر حریف بیرون رفته بود نبایستی داور کشتی را قطع می کرد و ۴ امتیاز باید به سوریان می دادند. اینجا هم یکی از اشتباهات داوری رخ داد که باید مورد بحث قرار گیرد.
در همه کشتی ها آنچه که ما در اردوها گفته بودیم دیدیم که داوران تذکر می دادند. مسلم است کسانی که موارد ذکر شده را رعایت کردند کمتر اخطار گرفتند و دیدیم تمام داوران مقررات را اجرا کردند و کشتی گیری که سر روی سینه حریف می گذاشت پس از تذکر بلافاصله اخطار هم می گرفت.
در خصوص کشتی حسن یزدانی و گدویف که ۲۰ دقیقه طول کشید چه نظری دارید؟
طی صحبتی که با آقای دکتر شادگان نماینده پزشکی اتحادیه جهانی کشتی داشتیم و صحبت کردیم ایشان هم معتقد بود جلو اینگونه وقت تلف کردن ها باید گرفته شود. با این موارد ۲۰ دقیقه کشتی ۶ دقیقه ای را معطل نکند تا کشتی گیر با نفس گیری و با برنامه ریزی قبلی نتواند بر حریف غلبه کند. خدا را شکر که یزدانی توانست بر این کشتی گیر روس مردانه غلبه کند. همین کشتی گیر روس در کشتی ماقبل فینال نیز با همین ترفند استراحت جردن باروز را شکست داد و به فینال رسید.
البته دکتر شادگان گفت: قانون به صراحت اعلام نکرده در این مواقع آیا رئیس تشک باید کشتی را متوقف کند یا پزشک مسابقات. این موضوع هم باید در اتحادیه جهانی کشتی مورد بحث قرار گیرد و مقداری اختیارات پزشک را بالا ببرند تا پزشک وارد عمل شود.
من فکر می کنم چنین کشتی هایی به صلاح رقابت در جهان نیست ۲۰ دقیقه برای خون ریزی یک کشتی گیر لطمه به پیکره کشتی خواهد زد. با توجه به اینکه پخش از تمام رادیو و تلویزیون های جهان برای یک خون ریزی، فلسفه المپیک را زیر سوال می برد. این صحنه های خوبی برای کشتی نخواهد بود.
نظر شما در مورد عملکرد تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی چیست؟
من فکر می کنم کشتی آزاد ضمن اینکه نتیجه مطلوبی را کسب کرد اما می توانست بهتر باشد. حسن رحیمی آن کشتی را برده بود و می توانست به فینال برود و مدال طلا بگیرد یا حداقل مدال نقره دریافت کند. کشتی گیران دیگرمان هم زحمت خودشان را کشیده بودند که اگر کمی دقت می کردند می توانستند موفقیت تیم را بیشتر کنند اما من فکر می کنم تیم کشتی آزاد در المپیک موفقیت داشت و نتیجه خوبی را به دست آورد.
کشتی فرنگی هم ضمن اینکه دو مدال برنز به دست آورد و نتیجه بدی هم نبود با توجه به کسب سه مدال طلا در دوره گذشته انتظارات را بالا برده بود و توقع بیشتری از این تیم داشتند و شاید احساس کنند این تیم شکست خورده اما خیلی از تیم های بزرگ دنیا هم نتوانستند مدال به دست بیاورند هر چند پتانسیل گرفتن مدال طلا را هم داشتیم.
حتما آسیب شناسی خواهد شد و ان شاالله برای المپیک آینده باید از همین الان برنامه ریزی کنیم همان طور که آقای محمد بنا گفت: ۱۰ ماه فرصت داشتیم برای آماده سازی و این ۱۰ ماه فرصت کمی بود. امیدواریم کمیته فنی وارد عمل شود و آن اکیپی را که می خواهند در ۴ سال آینده افتخار آفرین باشند از همین الان به آنان فرصت بدهند که ان شاالله در آینده افسوس نخوریم و مدال های خوش رنگ را برای میهن اسلامی مان به ارمغان بیاوریم.
نظرتان درباره محمد بنا چیست؟
آقای بنا پس از مسابقه یک مصاحبه داشت می توان به صحبت های ایشان استناد کرد ایشان گفت من فرصت کافی برای آماده سازی این تیم نداشتم، محمد بنا مربی بزرگ و دوست داشتنی است و برای کشورمان افتخار آفرین بوده است و در قلب مردم ایران اسلامی جا دارد. برای کشتی فرنگی ما خیلی خدمت کرده و افتخاراتی که کسب کرده فراموش ناشدنی است.
محمد بنا توقعش از خودش بیشتر بود و چون نتیجه نگرفت بیشترین ناراحتی برای خودش بود اما محمد بنا همیشه بزرگ بوده و بزرگ خواهد ماند و ایشان به عنوان یک افتخار آفرین همیشه در ذهن ها هست و نمی توانیم محمد بنا را فراموش کنیم.
صحبت پایانی:
من آرزو می کنم در تمام رشته های ورزشی و آن حساسیتی که مردم دارند به خصوص المپیک وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک فراموش نکنند که اگر چه موفقیتی کسب شده با تلاش و کوشش رئیس فدراسیون ها مربیان و قهرمانان بوده و فکر می کنم چنانچه اگر می خواهیم در المپیک بعدی موفق باشیم باید کمیته های المپیک و وزارت ورزش و جوانان ما پای کار بیایند.