به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در حاشیه رود کشکان در نزدیکی شهر معمولان از توابع شهرستان پلدختر استان لرستان آنجا که کشکان خروشان و مغرور موج به سنگهای ساحل میکوبد و امان گذر از عابران میستاند، روستایی قرار دارد که برخلاف اسمش آباد نبوده و نیست و محرومیت حکایت مردمان روستای "ابراهیمآباد" است.
مردمانی که ساده و بیآلایش سالهاست برای تردد به شهر معمولان بهناچار باید فاصله چهار کیلومتری تا این شهر را برای تهیه مایحتاج خود طی کنند و یا دل به امواج خروشان کشکان پرصلابت زده و با وسیلهای که بلای جانشان شده است ترسها را برجان خریده و عبور کنند از این امواج خروشان.
«گرگر» آشنای بومیان محلی است وسیلهای که شبیه به یک تلهکابین و از آنهم ابتداییتر است، روی یک سیم فلزی سوار است و به دو طرف آن قرقرهای وصل شده و صدای خِرخِر قره قره هایش ناقوس مرگ روستائیان بیبضاعت شده است.
سالهاست درگذر از کشکان مردمان باصلابت این دیار دل به امواج خروشان این رودخانه سوار بر گرگر بیرحم سپرده و بهای گذر از آن را قطع انگشتانشان پرداختهاند.
اصلاً مردمان حاشیهنشین کشکان در "ابراهیمآباد" معمولان را با انگشتان قطعشدهشان میشناسند و مگر فراموششان میشود کودکانی را که برای تحصیل و مدرسه رفتن سوار بر گرگر بیرحم شده و در امواج خروشان کشکان انگشتان کوچک خود را جای گذاشتهاند و قلم را برای نوشتن از دستی به دست دیگر دادهاند تا مشق محرومیت را از این دیار در دل کشکان به تحریر درآورند.
و سالهاست نگاه حیرتزده مردمان این دیار در انتظار توجه مسئولانی است که ساختن یک پل برایشان کاری سخت و مشقتبار شده است و پایههای سنگی ساخت پلی کوچک و ساده را در انتظار عبور بدون ترس و واهمه از کشکان به تماشا مینشینند.
برای شنیدین دغدغه اهالی این منطقه به سراغ مردمی میرویم که برای عبورازخط زندگی مجبور به از دست دادن عضوی از بدن خودهستند، برای کسب اطلاعات بیشتر از موضوع پای صحبت اهالی روستا نشستهایم که ماحصل آن به شرح ذیل آمده است.
قطع انگشتان مردم روستای ابراهیمآباد برای عبور از رودخانه
حاجی درمنان یکی از اهالی روستا ابراهیمآباد در رابطه با مشکلات رفت و آمد مردم این روستا اظهارداشت: ما از این وضعیت خسته شدهایم درگذشته و بیشتر مردم برای گذر از عرض رودخانه از تیوپ استفاده میکردند که قاتل جان اهالی بود و چندی است باوجود گرگر انگشتانمان را از دست میدهیم.
وی افزود: ما هرروز برای امرارمعاش و کارهای مختلفی مثل خرید و امثالهم مجبور به بیرون رفتن به روستا، گذر از رودخانه و رفتن به شهر هستیم که برای این کارها باید بر گرگر سوار شویم و همواره نگران این باشیم که مبادا انگشتانمان لابهلای قرقره و سیم بماند و این کار هرروز ما است.
فانوس سگوند یکی دیگر از اهالی روستای ابراهیم آباد با انتقاد از وضع موجود اظهار داشت: سالها است که زندگی ما آمیخته با نگرانی است، فرزندان ما هرروز برای رفتن به مدرسه در شهر معمولان بر گرگر سوار میشوند که بعضی از آنها از همین کودکی و نوجوانی انگشت دست خود را ازدستدادهاند و کسانی هم که به این دلیل انگشتان آنها ناقص شده بعضی مواقع از حاضر شدن در جمع خجالت میکشند.
مهاجرت مردم روستا به دلیل نبود پل
وی افزود: ما برای خرید روزانه و رفتن به شهر باید از روستا خارج شویم و ناگزیر بر این هیولای ترسناک آهنین سوار شویم بعضی از اهالی روستا که وضع مالی بهتری داشتند به شهر و محلهای دیگر مهاجرت کرده و روستا را ترک کردند اما بقیه اهالی که تمکن مالی ندارند مجبور و محکومبه ادامه زندگی در این روستا هستند و فریادرسی نیست.
علی عباس کوشکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس و اهل ابراهیمآباد عنوان کرد: اهالی روستا در این زمینه شکایتهای زیادی به مسئولان بردهاند و درد خود را بارها و بهکرات به گوش و اطلاع آنها رساندند اما متأسفانه هنوز مجبور به استفاده از این وسیله خطرناک هستند.
وی بیان کرد: اهالی این روستا زمان انتخابات برای مسئولان اهمیت پیدا میکند و همه قول رسیدگی به این وضعیت را میدهند اما بعدازآن دیگر خبری از تلاش و رفع مشکل نیست.
لزوم تسریع روند ساخت پل روستای ابراهیمآباد
کوشکی گفت: با نصب عرشه بر روی پایه ها نه تنها راه دسترسی روستای ابراهیمآباد بلکه 13 روستای طایفه کوشکی و شاکرمی تأمین شده و همچنین راه ارتباطی معمولان که هم اکنون 130 کیلومتر فاصله است به کیلومتر 40کاهش مییابد.
وی اظهارداشت: از مسئولان انتظار میرود که در تأمین اعتبار برای ساخت پل روستای ابراهیمآباد تسریع به عمل آورند زیرا اگر تا قبل ار فصل بارندگی بخشی از کار انجام نشود و یا به کندی پیش برود زمان از دست رفته و بارندگی و سیلاب سبب بروز خساراتی به پل میشود.
عباس محمودی بخشدار معمولان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم گفت: پل روستای ابراهیمآباد آماده است تنها نصب عرشه آن باقی مانده که به دلیل نبود اعتبار بر روی پل نصب نشده است.
نیمه کاره ماندن پل روستای ابراهیمآباد به دلیل نبود اعتبار
وی تصریح کرد: مبلغ 12 میلیارد ریال اعتبار به پل اختصاص داده شده که هنوز این مبلغ تخصیص پیدا نکرده و به محض تخصیص تکمیل خواهد شد اما با وجود نزدیک شدن به فصل بارندگی باید در این مسئله تسریع به عمل آید زیرا در غیر این صورت آب رودخانه اجازه ادامه فعالیت را نخواهد کرد.
بخشدار معمولان خاطرنشان کرد: این پل ابتدا به عنوان پل عابر طراحی شد اما تغییر کاربری یافت و به پل ماشینرو تبدیل شد به همین منظور دو سال پیش پایه های پل قدیم تخریب و عملیات اجرایی پل جدید آغاز شد که اکنون پنج پایه آن آماده شده و منتظر تخصیص اعتبار و نصب عرشه ساخته شده است.
نیمه کاره ماندن پل روستای ابراهیمآباد پس از گدشت 10 سال
مسعود شاکرمی شهردار معمولان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در پلدختر اظهارداشت: در سال 85 عملیات اجرایی پل عابر پیادهروستای ابراهیمآباد آغاز و ردیف اعتبار برای آن گذاشته شد و پایههایی نیمهتمام برای آن نصب شد.
وی افزود: اما در سال 91 نقشه پل عابر یا پیادهرو به پل ماشینرو تبدیل شد تا تنها برای عبور اهالی ابراهیمآباد نباشد زیرا علاوه بر آن 13 روستای دیگر نیز در آنسوی رودخانه و بخش غربی معمولان وجود دارد.
شهردار معمولان عنوان کرد: شهر معمولان به دلیل محصورشدن بین کوه و رودخانه نیاز گسترش و توسعه به سمت غرب دارد بنابر این در سال 93 پروژه جدید احداث پل ماشینرو آغاز و پایه های نیمهتمام پل عابرقبلی تخریب شد.
وی بیان کرد: در همین سال برای احداث پل جدید مبلغ 30 میلیارد ریال در نظر گرفته شد که نصف این مبلغ یعنی 15 میلیارد ریال تخصیص داده شد و مابقی آن قرار است امسال تأمین شود.
واگذاری ساخت پل به اداره راه و شهرسازی لرستان
شاکرمی تصریح کرد: عملیات اجرایی این پل با مشاور و مطالعات جدید و کارفرمایی شهرداری و با بهرهبرداری اداره راه و شهرسازی آغاز شد اما بعد از مدتی به علت عدم توانایی مالی شهرداری معمولان ساخت پل به کارفرمایی اداره راه و شهرسازی استان لرستان و بهره برداری شهرداری معمولان در آمد.
وی گفت: هم اکنون این پل به طول 104 متر و عرض 12 متر پنج ستون بتونی آن رو به اتمام و دارای 95 درصد پیشرفت فیزیکی است.
شهردار معمولان اظهارداشت: مشکلی که وجود دارد این است که پیمانکار عرشه پل را به ماشین سازی لرستان واگذار و قرارداد منعقد کرده که به صورت تیر ورق فلزی آن را بسازد.
عدم توان مالی پیمانکار برای ساخت عرشه پل
وی افزود: اکنون ماشین سازی لرستان عرشه پل را ساخته و آماده نصب است اما پیمانکار توان هزینه پرداخت ساخت عرشه را ندارد و منتظر تزریق اعتبار توسط استانداری لرستان است تا بتواند با این تامین اعتبار بدهی خود را به ماشین سازی لرستان پرداخت کند.
شاکرمی عنوان کرد: دراین صورت تا پایان امسال ساخت پل روستای ابراهیمآباد به پایان رسیده و آماده بهرهبرداری خواهد شد.