به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، ساعات واپسین 28 خردادماه 96، تمامی رسانه‌های دیداری - شنیداری جهان خبری فوری را بر روی خروجی‌های خود قرار دادند. خبر از این قرار بود که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی موشک‌هایی را به سمت استان دیرالزور سوریه شلیک کرد. دقایق اندکی بعد، فیلم‌های متعددی از این اقدام در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. استان دیرالزور سوریه که در بیان افراد محلی با نام «الدیر» از آن یاد می‌شود، با مساحت 33 هزار کیلومتر مربعی خود، تقریبا هم‌اندازۀ استان آذربایجان غربی و هم چنین استان کردستان ایران است.
کشور سوریه با مساحت 185 هزار کیلومتر مربعی خود، تقریبا هم‌اندازۀ استان سیستان و بلوچستان کشورمان است. چندین نکته در اقدام موشکی کشورمان جلب توجه می‌نماید که در ادامه به بیان آن‌ها پرداخته می‌شود: نخست اینکه، مناطقی که کشورمان به عنوان مبدا شلیک موشک مبادرت ورزید، دقیقا مناطقی هستند که درصد زیادی از شهروندان آنان، هم‌وطنان ایرانی اهل سنت هستند و این در درون خود معنای عمیقی را می‌رساند. معنایی که می‌شود از آن، «وحدت، همدلی و همزیستی مسالمت آمیز ملت ایران» را دریافت کرد. شاید اگر این موشک‌ها از استان‌های دیگری مانند تهران، سمنان و ... به سمت سوریه شلیک می‌شدند اینقدر دارای پیام همدلی و وحدت جزء به جزء ملت ایران نبودند. لذا یک هوشمندی خاص جغرافیایی در مکان‌گزینی پرتاب این موشک‌ها به کار برده شده بود.
دوم این که این موشک‌ها از فضای جغرافیایی کشور عراق گذشته‌اند و این اقتدار دیپلماسی نظامی ما را به گوش جهانیان می‌رساند، که چگونه یک کشوری موشک خود را بدون هیچ مشکل و حاشیه‌ای به سمت منطقه‌ای که در کشور ثالث قرار دارد فرستاده است. چرا که فضای جغرافیایی هر کشوری در آسمان به طور کلی و همچنین در داخل زمین به شکل گوه مخروطی تا هستۀ زمین، به کلی در اختیار کشور مادر است.
سوم اینکه دقیقا این اتفاقات پس از هشدارهای متعدد مقامات نظامی کشورمان در پس از اقدامات جنایت‌کارانه 17 خردادماه تهران و تنها ساعاتی بعد از سخنرانی الهام‌بخش مقام معظم رهبری در دیدار خانواده‌های شهدای مرزبانی و مدافع حرم صورت گرفت. رهبر معظم انقلاب اسلامی در این سخنرانی با بیان جملۀ «ما به آن‌ها سیلی خواهیم زد» روحیۀ مضاعف و جهادی‌ای را به ملت ایران منتقل کردند.
در میان این زمان‌های حساس است که مردم هر کشوری، وجود نعمتی به نام رهبری کشور را با همۀ وجود خود حس می‌کنند که چگونه رهبر یک جامعه در لحظه‌ای تاریخی، با یک سخنرانی شجاعانه و مثال‌زدنی، روحیه ملت را میلیون‌ها برابر می‌نماید.
چهارم اینکه این موشک‌ها به منطقه‌ای پرتاب شد که عملا طی روزهای گذشته تبدیل به «هستۀ حیاتی» گروهک تروریستی-تکفیری داعش شده است. پس از شکست‌های سنگین این گروهک در استان نینوا به مرکزیت شهر موصل در غرب عراق، و همچنین شکست‌های مفتضحانه این گروهک در استان حلب در غرب سوریه، باقیمانده‌های این گروهک در واقع به میان جغرافیایی حلب و نینوا، یعنی «دیرالزور» نقل مکان یا بهتر است بگوییم فرار کرده بودند، که با پرتاب این موشک‌ها روزگار مقامات ارشدشان تیره و تار شد و آخرین برآوردها حکایت از به هلاکت رسیدن حداقل 50 سرکردۀ داعشی دارد.
پنجم اینکه، کشور ما با این اقدام خود در واقع نشان داد که قلمرو دفاعی و نظامی ما بسیار وسیع است و هر جنبندهای در هر جای جهان که نیت شومی برای کشور ما در سر داشته باشد، ما توان آن را داریم که در داخل مرزهای جغرافیای سیاسی کشورمان، آن جنبنده را به هلاکت برسانیم. این‌جاست که می‌فهمیم تا جایی که انسان در آنجا نفوذ داشته باشد و بتواند تحرک انجام دهد و اثر داشته باشد، جزیی از قلمرو اوست. قلمروها، مرزهای جغرافیای سیاسی را در‌می‌نوردند و مفهومی پویا دارند، برعکس مرزهای سیاسی بین‌المللی که تقریبا ماهیتی ثابت دارند. این قلمروآوایی کشور ما، لرزه بر تن دشمنان این مرز و بوم انداخت و نشان داد که پاسخ ترقه بازی آن‌ها، برایشان نکبت و بدبختی ابدی در پی خواهد داشت و به خوبی به آن‌ها نشان داد که این مملکت، صاحب قدرتمند و قدری دارد.