آیا رفتن منصوریان به نفع استقلال است؟/ ۴۸ ساعت برزخی در انتظار آبی‌های پایتخت

 

 

 

 
سال پیش وقتی تیم استقلال فصل را بد شروع کرد همه می‌گفتند که تیم تازه در اختیار منصوریان قرار گرفته و بازیکنان جدید زیادی به تیم اضافه شده اند و باید صبر کرد تا تیم هماهنگ شود.اما همین داستان برای سال جدید هم اتفاق افتاد وقتی منصوریان تعداد زیادی بازیکن مطرح را خریداری کرد تا یک استقلال قدرتمند بسازد و با خریدهای تازه ترافیک عجیبی در خط میانی این تیم درست شد.





بازیکنانی برای پست هافبک خریداری شدند که هر یک داعیه حضور فیکس در تیم را دارند.این تعداد بازیکن برای هر تیمی یک فرصت عالی محسوب می‌شود تا در فصل سنگین پیش رو و بازی‌های فشرده در صورت مصدومیت و محرومیت دست مربی باز باشد و بتواند به راحتی ترکیب تیم را انتخاب کند.

ولی این تعداد بازیکن سرشناس در وسط زمین تهدید نیز به حساب می‌آید وقتی مربی مجبور شود برای راضی نگاه داشتن بازیکنان از سیستم چرخشی استفاده کند و گا‌ها مجبور شود بازیکنی که شرایط حضور ۹۰ دقیقه‌ای در زمین را ندارد فیکس کند.





بعد از باخت استقلال به پدیده تمامی رسانه‌ها شروع به انتقاد از سرمربی تیم یعنی منصوریان را کردند هر چند تا حدود زیادی منصوریان در از دست دادن امتیازات نقش دارد، ولی بازیکنان هم بی تقصیر نیستند.شاید اگر ضربه‌ای که قربانی از داخل محوطه شش قدم به دستان دروازه بان پدیده کوبید داخل گل می‌رفت الان شرایط برای تیم و سرمربی فرق می‌کرد؛ و یا ضربه سری که شجاعیان زد و به اوت رفت.





هر چند که سرمربی نقش بسزایی در آمادگی بازیکنان از نظر جسمی و ذهنی دارد تا بتوانند درون زمین بالاترین کارایی را داشته باشند، ولی فشار ایجاد شده روی بازیکنان مخصوصا بازیکنان جوان تیم روی بازی آن‌ها تاثیر مضاعفی داشته است.

اگر بخواهیم به بازی استقلال – پدیده کارشناسانه نگاه کنیم و مثل خیلی از رسانه‌ها فقط انتقاد نکنیم باید بگوییم که یکی از مشکلات تیم استقلال این است که شرح وظایف بازیکنان به درستی مشخص نشده است.

اینکه تمامی بازیکنان می‌خواهند تیم نتیجه بگیرد و تمامی هافبک‌ها در کار دفاعی تجمع می‌کنند و تیم برنامه مشخصی برای خارج شدن از فاز دفاع به حمله ندارد خوب نیست.باید در شرح وظایف بازیکنان مشخص شود که مثلا در فاز تدافعی وقتی چشمی و نورافکن شرکت می‌کنند باید بعد از گرفتن توپ با رساندن توپ به جباری، بیت سعید یا شجاعیان که یک خط جلوتر کار دفاعی را انجام می‌دهند تیم را سریع در فاز هجومی قرار دهند و مهاجم با حرکت در عمق و یا کناره‌ها بتواند به دروازه حریف نزدیک شود.

راهکار دیگری که می‌تواند به تیم منصوریان کمک بکند این است که در تیم رقیب سازی بکند مثلا برای زکی پور جوان بازیکن آلترنانیو تعریف بکند که زکی پور احساس خطر بکند و احساس نکند تحت هر شرایطی بازیکن فیکس سمت چپ استقلال است.





یا اینکه مثلا چرا جباروف با آمادگی بالایی که دارد و در در بازی‌های قبل نشان داده در حال حاضر می‌تواند فیکس بازی کند روی نیمکت بنشیند و جباری که هنوز آمادگی کامل را ندارد و قدرت درگیری وسط میدان و دوندگی جباروف را ندارد فیکس بازی کند.

متاسفانه سیستم چرخشی که در فوتبال منسوخ شده باعث شده در تیم استقلال بازیکن جوان و خوش آتیه این تیم یعنی امید نورافکن به قدری افت پیدا کند که حداقل نصف تاثیرگذاری که فصل قبل برای استقلال داشت را از دست بدهد.





بعد از بازی به دلیل جو متشنج ورزشگاه منصوریان با زیرکی خاصی مصاحبه نکرد و خبرنگاران را به ۴۸ ساعت بعد حواله داد تا بتواند بستر یک تصمیم درست را فراهم کند و التهاب‌های شکست کم شود.

اگر منصوریان بتواند جو را آرام کند و همچنین هیئت مدیره را  نیز راضی کند، بعد از ۴۸ ساعت می‌تواند با عذرخواهی از هواداران یک مدت یک ماهه بگیرد و با توجه به بازی‌های تیم ملی و وقفه‌ای که در لیگ می‌افتد و کنار گذاشتن رودربایستی با بعضی از بازیکنان و نیمکت نشینی آن‌ها و عملی کردن شایسته سالاری در ترکیب اولیه تیم نتایج بهتری بگیرد.
‌




می‌شود با این خرج سنگینی که برای استقلال امسال شده و بازیکنان تاثیرگذار جذب شده بهتر از فصل پیش نتیجه گرفت و دل هواداران را شاد کرد.