به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، ابتدا تصورمیشد که تیام به زودی درتمرینهای استقلال حاضرمیشود اما هرچه از زمان غیبت او درتمرین استقلال گذشت، مشخص شد که این بازیکن انگیزهای برای بازگشت ندارد. دردو، سه هفته اخیر نیز هربار درباره بازگشت تیام به استقلال خبر تازهای به گوش می رسید اما این بازیکن نیامد که نیامد.
وقتی مدیران باشگاه عوض شدند، فتحی که خود را درقامت ناجی قراردادهای استقلال میدید اعلام کرد که حق استقلال را ازاین بازیکن می گیرد. فتحی بارها درمصاحبه هایش اعلام کرد که این بازیکن را با محرومیتهای سنگین مواجه می کند و تیام راهی جز بازگشت به تمرینهای استقلال ندارد. این ها اما همگی حرف بود و تهدیدها کمترین اثری روی رویه بازیکن سنگالی نداشت. حتی گفته میشد که آقای مامه ازابتدای این هفته درتمرینهای استقلال آفتابی میشود اما هرچه به درهای ورود تمرین استقلال نگاه کردیم اثری از تیام ندیدم! آخرین مذاکرات دورادور با مهاجم سنگالی هم هیچ نتیجه مثبتی به همراه نداشته است و این بازیکن در گفت وگویی که از طریق مدیربرنامه هایش با باشگاه استقلال داشته گفته:« من قراردادی با باشگاه استقلال ندارم. بهتر است قرارداد من را دوباره نگاه کنید تا متوجه حرفم شوید. من با استقلال قرارداد ندارم، پس می توانم تیم جدیدم را انتخاب کنم.» تیام درحالی از استقلال خداحافظی کرده که فتحی، سرپرست باشگاه استقلال دائم از بازگرداندن این بازیکن به تمرینهای استقلال می گوید! این همه اصرار برای چیست؟ چرا سرپرست باشگاه استقلال تصورمیکند می تواند تیام را به تمرینهای تیمش بازگرداند؟ آیا تیام و مدیربرنامه هایش تا این اندازه از مسائل و قوانین حقوق و عقد قرارداد عقب هستند که با باشگاه عجمان امارات وارد مذاکره میشوند؟ بعید است که این طور باشد. هم تیام حرفه ای به نظر می رسد و هم مدیربرنامههایش.