به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، ویلموتس به فیفا شکایت کرده که ایران برخلاف رفتار حرفهای، توافقات در بلژیک را زیر پا گذاشته و در تهران قراردادی مقابل او گذاشته که دو بند جدید در آن گنجانده شده، بدون اینکه خود و وکیلش باخبر باشند.
*بند اول؛ در صورتی که یکی از طرفین قرارداد را فسخ کند باید سه ماه دستمزد را به عنوان غرامت بدهد.
*بند دوم؛ ایران با توجه به مشکلات تحریم، پول پرداخت میکند بنابراین نباید روند پرداخت پول عادی باشد.
این دو بندی است که ویلموتس به ادعای خود آنها را در قرارداد ندیده است. او به فیفا نامه نوشته در زمان مذاکرات در بلژیک این دو بند در پیشنویس قراردادی که امضا کرده نبوده، بلکه ایران در قرارداد نهایی آنها را گنجانده بدون اینکه او بفهمد. وقتی در این باره از ابراهیم شکوری سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال میپرسیم، میگوید: «ما به این بحثها کاری نداریم. برای فیفا ملاک قراردادی است که امضا شده. مگر میشود یک مربی قرارداد را بخواند و متوجه نشود؟ ایشان قرارداد را دیده و بعد امضا کرده است. هم خودش و هم وکیلش؛ بنابراین فیفا قطعاً حرف آنها را نمیپذیرد.»
شکوری ادامه میدهد: «آقای ویلموتس طبق قرارداد تعهداتی به ما داده که به بخشی از آن عمل نکرده است؛ بنابراین ما در این قرارداد طلبکار هستیم. به ایشان و دستیارانش پول اضافهتر دادهایم که گفتهایم آن را برگردانند. وقتی هم برنمیگردانند باید فیفا تعیین تکلیف کند.» به نظر میرسد این قصه سر دراز دارد، چون ویلموتس سفت و سخت از ایران شکایت کرده است. فدراسیون هم حق را به خودش میدهد، چون به هر حال درست یا نادرست، امضای ویلموتس پای قرارداد است. برخلاف ادعای تاج، دو طرف فعلاً دعوای حقوقی بزرگی دارند و اگر هم به گفته رئیس در پایان جلسهشان در ترکیه یکدیگر را بوسیدند، این بوسه کاملاً فرمالیته بوده است.