به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، کیکه ستین هفته گذشته بعد از انتخاب به عنوان سرمربی جدید بارسلونا در مصاحبه ای گفت: " حتی در خواب ورویای خود هم نمی دیدم که روزی به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شوم. هرگزفکرنمی کردم که این باشگاه من را انتخاب کند."
سرمربی سابق بتیس یکی از مقلدان سبک یوهان کرایوف فقید، اسطوره باشگاه بارسلونا، به حساب می آید. با این وجود ستین دوران مربی گری متوسطی داشته اما با وجود رد پیشنهاد سرمربی گری بارسا توسط ژاوی، این سرمربی ۶۱ ساله بود که به عنوان مربی جدید بلوگرانا انتخاب کند.
ژاوی سرمربی حال حاضر السد چند ماهی است که هدایت این تیم قطری را برعهده گرفته است. حالا اما آخرین چیز مهم در باشگاه بارسلونا سرمربی است. تقریبا در همه جای دنیا، نقش مربی در حال کاهش است و این اتفاق در نوکمپ بیش از هر جای دیگری رخ می دهد.
آخرین باری که بارسلونا یک سرمربی فعال سطح اول را به عنوان سرمربی خود انتخاب کرد، به سال ۲۰۰۲ بر می گردد که لوئیس فن خال هدایت بلوگرانا را بر عهده گرفت. بعد از ناکامی این هلندی باشگاه بارسلونا تصمیم گرفت که در سیاست های خود تغییر ایجاد کند. آن ها بعد از فن خال نه به دنبال نام های بزرگ بلکه در جست و جوی سبک بازی خوب بوده اند و در همین راستا نیز مربی های خود را انتخاب کرده اند. فوتبالی مبتنی بر سبک هجومی و فشار زیاد بر روی حریف.
در سال ۲۰۰۳ رئیس وقت باشگاه بارسلونا یعنی خوان لاپورتا از کرایوف سوال کرد که کدام مربی می تواند سبک او را به بارسا برگرداند و این هلندی فرانک رایکارد را پیشنهاد داد. رایکارد به بارسلونا آمد و در سال ۲۰۰۶ این تیم را به مقام قهرمانی چمپیونزلیگ رساند.
بعد از جدایی رایکارد در سال ۲۰۰۸ باشگاه بارسلونا به دنبال استخدام یک سرمربی بزرگ بود و از ژوزه مورینیو به عنوان یکی از گزینه های این تیم یاد می شد و مذاکراتی نیز در این باره انجام شد. انتخاب مورینیو قریب الوقوع به نظر می رسید اما باشگاه بارسلونا این کار را انجام نداد چرا که این باور وجود داشت که سبک بازی تیم های مورینیو مطابقتی با پیشینه کرایوف در این باشگاه نداشت. در عوض بارسا پپ گواردیولا ۳۷ ساله را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب کرد. پپ با پیشینه ای کم بار به عنوان سرمربی بارسا انتخاب شد اما در سال ۲۰۱۲ به عنوان یکی از بهترین مربیان دنیا این تیم را ترک کرد. بعد از گواردیولا، تیتو ویلانووا، تاتا مارتینو، لوئیز انریکه،ارنستو والورده و حالا کیکه ستین هدایت بارسلونا را بر عهده گرفته اند.
به طور خلاصه می توان گفت که بارسلونا طی سال های اخیر مربیان کم نام و نشان را روی نیمکت خود نشانده است. حالا اما سبک بازی بارسا نه بر اساس روش یوهان کرایوف بلکه تا حد زیادی توسط بازیکنان و به خصوص لیونل مسی پیش می رود.
شخصیت نه چندان پر سر و صدای مسی و همچنین سکوت همیشگی او کمی فریبنده است. درون رختکن اما رهبری به تمام معنا است که دیدگاه های جزئی درباره نحوه فوتبال بازی کردن دارد. بارسلونا حالا موفق شده که این فوق ستاره آرژانتینی را به مدت ۱۵ سال در تیمش حفظ کند. اگر چه بارسا این موضوع را تکذیب می کند اما مسی قدرتی فراتر از یک بازیکن دارد و حتی در امور نقل و انتقالات و حتی انتخاب سرمربی تیم نیز صاحب نظر است.
بعضی اوقات مسی برای تیم تصمیم گیری می کند. به عنوان مثال او در تابستان گذشته به طور مستقیم از رئیس باشگاه یعنی جوزپ بارتومئو درخواست کرد که نیمار را به خدمت بگیرد. بارسا نیز تمام تلاش خود را برای جذب نیمار انجام داد اما به دلیل قیمت ۲۰۰ میلیون یورویی او این انتقال انجام نشد. بعد از این موضوع باشگاه به طور رسمی از مسی عذرخواهی کرد و گفته می شود که بارسلونا به مسی گفته است: " ببخشید. ما تلاش خود را انجام دادیم اما نتوانستیم نیمار را جذب کنیم. "
حالا شیوه بازی بارسا بر اساس مشورت سرمربی با بازیکنانی نظیر لیونل مسی، سرخیو بوسکتس و جرارد پیکه تایین می شود. هر مربی بارسا حالا باید خودش را با مسی سازگار کند. استراتژی پرس کردن حالا کنار گذاشته شده و بارسا حالا با جذب بازیکنانی نظیر آرتور ویدال تنها یک چیز استراتژی را در دستور کار خود قرار داده: "فقط توپ را به مسی بدهید."
والورده نیز اخیرا چنین اتفاقی را درک کرده بود و متوجه شده بود که بیش از یک سرمربی ساده هیچ نقش دیگری در بارسلونا ندارد.
حالا به نظر می رسد که فوتبال تنها به بازیکنان تعلق دارد و این بازیکنان هستند که تصمیم گیرنده اصلی به حساب می آیند. در حال حاضر مربیان بارسا نمی توانند سبک بازی خود را به بازیکنان دیکته کنند بلکه برعکس بازیکنان تایین کننده همه چیز هستند. به عنوان مثال بوسکتس حالا خودش می داند که چگونه حریف را به سمت خود بکشاند و بعد از آن فضاسازی کند و مربی هیچ وقت سر بازیکنانش برای انجام کاری فریاد نمی زند.
در مجموعه مستندهای اخیر "Matchday" که توسط Rakuten اسپانسر باشگاه ساخته شده است ، صحنه های مختلفی در داخل رختکن فیلمبرداری شده است که به صورت واضح نقش آشکار مربی بارسلونا را نشان می دهد. مخصوصا پیش از آغاز هر بازی این امر مشخص تر است. والورده صحبت های تاکتیکی مختصری انجام می دهد ، پس از آن بازیکنان بزرگ غالباً چند کلمه صحبت می کنند. مسی نیز معمولاً با سخنانی کوتاه تأکید می کند که باید خونسرد باشیم. به عنوان مثال ، قبل از بازی مقابل اتلتیکو مادرید ، به هم تیمی های خود می گوید: " مثل همیشه بدون عجله و بدون این که تمرکز خود را از دست می دهیم"
ایجاد انگیزه در فوتبالیست‌ها مهمتر از هر چیز دیگری است. بازیکنان کم انگیزه احتمالا نمی توانند با ترکیب اصلی بارسلونا ورود کنند احتمالاً در آنجا دوام نخواهد آورد.
در صحنه دیگری از این مستند ، ساعاتی بعد از این که بارسا 5-1 رئال مادرید را شکست داده ، پیکه در حال صحبت با مدیرعامل راکوتن ، هیروشی میکیتانی، است و . وی بعد از آن در گفتگویی به والورده می گوید: "گوش کن آقای والورده ، ما به مهمانی می رویم." سپس او با تمسخر از جواب والورده تقلید می کند: "چرا؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟ من هیچ دلیلی نمی بینم که شما را به میهمانی بروید."
این موضوع نشان می دهد که سرمربی یک نقش معمولی در باشگاه دارد نه بیشتر از آن.
در هفته های اخیر در داخل باشگاه، نارضایتی زیادی از والورده به خاطر بازی های ناامیدکننده و نتایج نه چندان خوب و همچنین بی توجهی او به بازیکنان با استعداد آکادمی جوانان وجود داشت. حالا این وظیفه کیکه ستین سپرده شده است. بلافاصله پس از انتصاب ، وی چندین جوان را به تمرینات تیم اول دعوت کرد.
حتی اگر بارسلونا با کیکه ستین به مقام قهرمانی لیگ قهرمانان نیز دست پیدا کند، به نظر می رسد که حضورش در این تیم دائمی نخواهد بود چرا که آنها بازیکنان بزرگ زیادی در اختیار دارند و به همین خاطر باید یک مربی بزرگ نیز هدایت شان را بر عهده بگیرد.
ارسال نظرات