ایندیپندنت تحلیل کرد
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «رابرت فیسک» سردبیر بخش خاورمیانه روزنامه «ایندیپندنت» در مقاله‌ای نوشت، همچنان که جهان درگیر مقابله با شیوع ویروس کرونا است، «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در حال انجام تحرکاتی در خاورمیانه است.
فیسک نوشت: «همچنان که این ویروس انتشار می‌یابد، سوء مدیریت دونالد ترامپ نیز در خاورمیانه ادامه دارد. وی ابتدا به آرامی از عراق عقب‌نشینی کرد و حالا رزمایش نظامی نرمی را به همراه امارات متحده عربی - که به‌عنوان همدست سابق سعودی‌ها در جنگ خونبار یمن شناخته می‌شود- برگزار کرد. او یک میلیارد کمک مالی به افغانستان را قطع کرد، زیرا ممکن است نزاع بر سر ریاست جمهوری در این کشور مانع از توافق دیگر او با دوستان جدیدش در گروه طالبان شود و سپس نوبت به ایران می‌رسد».
وی افزود: «بگذارید برای یک لحظه به شهر فوق‌العاده تقلیدی که در امارات ساخته شده نگاهی داشته باشیم -دارای ساختمان‌های چند طبقه، هتل‌ها، آپارتمان‌ها، یک برج مراقبت فرودگاه، پالایشگاه‌ها و مسجد جامع- که نیرو‌های اماراتی و تفنگ‌داران دریایی آمریکا با سر و صدای زیادی در رزمایش نظامی مشترک به آن حمله کردند. خبرنگار آسوشیتدپرس که شاهد این فیلم سبک هالیوودی حماسی بود گفت، سربازان اماراتی از هلیکوپتر به پایین می‌پریدند و تفنگ‌داران نیروی دریایی آمریکا "در خیابان‌های باریکی حوالی خلیج فارس در جستجوی نیرو‌های دشمن فرضی بودند"».
فیسک ادامه داد: «اما این "نیروها" چه کسانی بودند؟ شاید ایرانیان؟ در این صورت مسجد فرضی احتمالاً متعلق به شیعیان بوده، پالایشگاه‌ها احتمالاً در جنوب ایران و خیابان‌ها نیز در شهر‌های باستانی ایران واقع شده‌اند که یقیناً شیراز یا اصفهان نیستند».
وی در این مقاله نوشت: «به نظر نمی‌رسید سرتیپ توماس سَویج از دسته اول نیرو‌های اعزامی گمان کند که ایرانی‌ها نسبت به این رزمایش اندکی مشکوک شوند. این رزمایش -عملیات خشم بومی، نامی که پیام استعماری خود را یدک می‌کشد- هر دو سال یک بار برگزار می‌شود. هنگامی که از سویج درباره "تحریک‌آمیز بودن" رزمایش پرسیده شد گفت: "نمی‌دانم. هدف ما ثبات در منطقه است. اگر آن‌ها این را تحریک‌آمیز می‌دانند، بسیار خوب، این به خودشان مربوط است. این برای ما تنها یک تمرین معمولی است».
فیسک می‌نویسد: «گمان نمی‌کنم که نیرو‌های مسلح آمریکایی باور کنند حمله به ماکت شهر‌های مسلمانان در مقیاس واقعی با مساجد و خیابان‌های باریک به منظور "ایجاد ثبات در منطقه" انجام شود. قطعاً این [شهرک]، تقلیدی از شهر‌های یمن باشد که نیرو‌های اماراتی پیش از تغییر موضع علیه متحدان عربستانی خود، چهار سال در آن‌ها با گروه‌های حوثی در نبرد بودند. ۴۰۰۰ نیروی آمریکایی از "دیگو گارسیا" و "کویت" به امارات اعزام شدند که ممکن است از پایگاه‌های تازه تخلیه شده عراق به آنجا رفته باشند. ژنرال سویج می‌گوید تست کرونای هیچ کدام از افرادش مثبت نبوده و از زمان اعزام "تماس اندکی با دنیای خارج" داشته‌اند».
او در ادامه نوشت: «در بستری متفاوت، ترامپ نیز که ارتباط کمی با دنیای خارج (یعنی دنیای واقعی) دارد، به اخاذی از متحدانش "در منطقه" روی آورده است. در حالی که بخش گسترده‌ای از آن دنیا، همچنان نگران مرگ‌ومیر بالای ناشی از بیماری است، مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا، به‌طور ناگهانی -و بدون این‌که چندان عمومی شود) یک میلیارد دلار از کمک‌های مالی به افغانستان را کاهش داد و تهدید کرد که همکاری‌ها را بیش از آن نیز کاهش می‌دهد. این اقدام برای ملتی که با کووید-۱۹ مواجه است -احتمالاً می‌توان شمار پایین موارد کرونا و دو مورد مرگ را تخمینی بسیار پایین‌تر از اندازه واقعی دانست- ضربه‌ای تلخ محسوب شود، اما اولویت با آمریکا است».
فیسک افزود: «ترامپ و پامپئو از این‌که اشرف غنی و عبدالله عبدالله هر دو مدعی‌اند که در انتخابات اخیر به ریاست‌جمهوری رسیده‌اند بسیار خشمگین هستند - بنابراین توافق بین واشنگتن و طالبان برای خروج تمام نیرو‌های آمریکا در مقابل وعده طالبان به مبارزه با داعش، القاعده و سایر جنگجویان سرگردان در افغانستان را به خطر انداخته‌اند. توافق امضا شده بین آمریکا و آن چه باید "طالبانستان" بنامیم، همچنین شامل مبادله زندانیان می‌شود (۵۰۰۰ نفر از افراد طالبان در مقابل ۱۰۰۰ نفر از نیرو‌های دولتی) که هر دو رئیس‌جمهور رقیب به آن اعتراض دارند. عبدالله و اشرف غنی که زمانی دانشگاهی که در بیروت که در آن درس می‌خواند او را رسماً "متفکری جهانی" نامیده بود، به نظر می‌رسد سخنان سعدی، شاعر بزرگ ایرانی قرون وسطا، را فراموش کرده‌اند که می‌گوید "ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند"».
وی می‌افزاید: «اکنون می‌توانید ببینید چرا پامپئو ناراحت است. اگر افغانستان قبرستانی برای امپراتوری‌ها است، محل گستاخی رهبران محلی خود نیز هست که با کاخ‌ها، ویلا‌ها و محافظین شخصی و ماشین‌های چهار چرخ متحرک خود قرار نیست تحت‌تأثیر کاهش کمک مالی آمریکا قرار گیرند. پامپئو گفته است اگر این دو بتوانند برای اختلاف خود راه حلی پیدا کنند، تحریم‌های آمریکا مورد "بازبینی" قرار می‌گیرند- که اثبات می‌کند این اقدام، نوعی اخاذی از سوی ترامپ است. اما تحریم‌های آمریکا درخصوص ایران که - به حق- می‌گوید موانعی که بر سر راه وارداتش گذاشته شده در مبارزه آن با کووید-۱۹ اخلال ایجاد کرده است، مورد "بازبینی" قرار نمی‌گیرد».
او در ادامه می‌نویسد: «سازمان ملل خواستار "بازبینی فوری" چنین تحریم‌هایی شده است و به گزارش‌های حقوق بشری اشاره می‌کند که تأثیر مخرب تحریم‌ها بر دسترسی ایران به دستگاه‌های تنفسی و لباس‌های محافظ برای کارکنان بخش بهداشت را توصیف می‌کنند. آن‌ها به روشنی نیاز به کمک دارند. در هر صورت در خاورمیانه تحریم‌های آمریکا بیشتر از ویروس کرونا اهمیت دارند. عمران خان نخست‌وزیر پاکستان نیز که از آمریکا درخواست کرد تحریم‌های مربوط به منابع بشردوستانه علیه ایران را تا پایان شیوع کرونا لغو کند، تنها وقتش را تلف می‌کرد».
فیسک نوشت: «همچنان که این ویروس انتشار می‌یابد، سوء مدیریت دونالد ترامپ نیز در خاورمیانه ادامه دارد. وی ابتدا به آرامی از عراق عقب‌نشینی کرد و حالا رزمایش نظامی نرمی را به همراه امارات متحده عربی - که به‌عنوان همدست سابق سعودی‌ها در جنگ خونبار یمن شناخته می‌شود- برگزار کرد. او یک میلیارد کمک مالی به افغانستان را قطع کرد، زیرا ممکن است نزاع بر سر ریاست جمهوری در این کشور مانع از توافق دیگر او با دوستان جدیدش در گروه طالبان شود و سپس نوبت به ایران می‌رسد».
وی افزود: «بگذارید برای یک لحظه به شهر فوق‌العاده تقلیدی که در امارات ساخته شده نگاهی داشته باشیم -دارای ساختمان‌های چند طبقه، هتل‌ها، آپارتمان‌ها، یک برج مراقبت فرودگاه، پالایشگاه‌ها و مسجد جامع- که نیرو‌های اماراتی و تفنگ‌داران دریایی آمریکا با سر و صدای زیادی در رزمایش نظامی مشترک به آن حمله کردند. خبرنگار آسوشیتدپرس که شاهد این فیلم سبک هالیوودی حماسی بود گفت، سربازان اماراتی از هلیکوپتر به پایین می‌پریدند و تفنگ‌داران نیروی دریایی آمریکا "در خیابان‌های باریکی حوالی خلیج فارس در جستجوی نیرو‌های دشمن فرضی بودند"».
فیسک ادامه داد: «اما این "نیروها" چه کسانی بودند؟ شاید ایرانیان؟ در این صورت مسجد فرضی احتمالاً متعلق به شیعیان بوده، پالایشگاه‌ها احتمالاً در جنوب ایران و خیابان‌ها نیز در شهر‌های باستانی ایران واقع شده‌اند که یقیناً شیراز یا اصفهان نیستند».
وی در این مقاله نوشت: «به نظر نمی‌رسید سرتیپ توماس سَویج از دسته اول نیرو‌های اعزامی گمان کند که ایرانی‌ها نسبت به این رزمایش اندکی مشکوک شوند. این رزمایش -عملیات خشم بومی، نامی که پیام استعماری خود را یدک می‌کشد- هر دو سال یک بار برگزار می‌شود. هنگامی که از سویج درباره "تحریک‌آمیز بودن" رزمایش پرسیده شد گفت: "نمی‌دانم. هدف ما ثبات در منطقه است. اگر آن‌ها این را تحریک‌آمیز می‌دانند، بسیار خوب، این به خودشان مربوط است. این برای ما تنها یک تمرین معمولی است».
فیسک می‌نویسد: «گمان نمی‌کنم که نیرو‌های مسلح آمریکایی باور کنند حمله به ماکت شهر‌های مسلمانان در مقیاس واقعی با مساجد و خیابان‌های باریک به منظور "ایجاد ثبات در منطقه" انجام شود. قطعاً این [شهرک]، تقلیدی از شهر‌های یمن باشد که نیرو‌های اماراتی پیش از تغییر موضع علیه متحدان عربستانی خود، چهار سال در آن‌ها با گروه‌های حوثی در نبرد بودند. ۴۰۰۰ نیروی آمریکایی از "دیگو گارسیا" و "کویت" به امارات اعزام شدند که ممکن است از پایگاه‌های تازه تخلیه شده عراق به آنجا رفته باشند. ژنرال سویج می‌گوید تست کرونای هیچ کدام از افرادش مثبت نبوده و از زمان اعزام "تماس اندکی با دنیای خارج" داشته‌اند».
او در ادامه نوشت: «در بستری متفاوت، ترامپ نیز که ارتباط کمی با دنیای خارج (یعنی دنیای واقعی) دارد، به اخاذی از متحدانش "در منطقه" روی آورده است. در حالی که بخش گسترده‌ای از آن دنیا، همچنان نگران مرگ‌ومیر بالای ناشی از بیماری است، مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا، به‌طور ناگهانی -و بدون این‌که چندان عمومی شود) یک میلیارد دلار از کمک‌های مالی به افغانستان را کاهش داد و تهدید کرد که همکاری‌ها را بیش از آن نیز کاهش می‌دهد. این اقدام برای ملتی که با کووید-۱۹ مواجه است -احتمالاً می‌توان شمار پایین موارد کرونا و دو مورد مرگ را تخمینی بسیار پایین‌تر از اندازه واقعی دانست- ضربه‌ای تلخ محسوب شود، اما اولویت با آمریکا است».
فیسک افزود: «ترامپ و پامپئو از این‌که اشرف غنی و عبدالله عبدالله هر دو مدعی‌اند که در انتخابات اخیر به ریاست‌جمهوری رسیده‌اند بسیار خشمگین هستند - بنابراین توافق بین واشنگتن و طالبان برای خروج تمام نیرو‌های آمریکا در مقابل وعده طالبان به مبارزه با داعش، القاعده و سایر جنگجویان سرگردان در افغانستان را به خطر انداخته‌اند. توافق امضا شده بین آمریکا و آن چه باید "طالبانستان" بنامیم، همچنین شامل مبادله زندانیان می‌شود (۵۰۰۰ نفر از افراد طالبان در مقابل ۱۰۰۰ نفر از نیرو‌های دولتی) که هر دو رئیس‌جمهور رقیب به آن اعتراض دارند. عبدالله و اشرف غنی که زمانی دانشگاهی که در بیروت که در آن درس می‌خواند او را رسماً "متفکری جهانی" نامیده بود، به نظر می‌رسد سخنان سعدی، شاعر بزرگ ایرانی قرون وسطا، را فراموش کرده‌اند که می‌گوید "ده درویش در گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند"».
وی می‌افزاید: «اکنون می‌توانید ببینید چرا پامپئو ناراحت است. اگر افغانستان قبرستانی برای امپراتوری‌ها است، محل گستاخی رهبران محلی خود نیز هست که با کاخ‌ها، ویلا‌ها و محافظین شخصی و ماشین‌های چهار چرخ متحرک خود قرار نیست تحت‌تأثیر کاهش کمک مالی آمریکا قرار گیرند. پامپئو گفته است اگر این دو بتوانند برای اختلاف خود راه حلی پیدا کنند، تحریم‌های آمریکا مورد "بازبینی" قرار می‌گیرند- که اثبات می‌کند این اقدام، نوعی اخاذی از سوی ترامپ است. اما تحریم‌های آمریکا درخصوص ایران که - به حق- می‌گوید موانعی که بر سر راه وارداتش گذاشته شده در مبارزه آن با کووید-۱۹ اخلال ایجاد کرده است، مورد "بازبینی" قرار نمی‌گیرد».
او در ادامه می‌نویسد: «سازمان ملل خواستار "بازبینی فوری" چنین تحریم‌هایی شده است و به گزارش‌های حقوق بشری اشاره می‌کند که تأثیر مخرب تحریم‌ها بر دسترسی ایران به دستگاه‌های تنفسی و لباس‌های محافظ برای کارکنان بخش بهداشت را توصیف می‌کنند. آن‌ها به روشنی نیاز به کمک دارند. در هر صورت در خاورمیانه تحریم‌های آمریکا بیشتر از ویروس کرونا اهمیت دارند. عمران خان نخست‌وزیر پاکستان نیز که از آمریکا درخواست کرد تحریم‌های مربوط به منابع بشردوستانه علیه ایران را تا پایان شیوع کرونا لغو کند، تنها وقتش را تلف می‌کرد».
ارسال نظرات