تحلیلگر سابق سیا معتقد است که در حال حاضر هیچ نشانهای دال بر این موضوع وجود ندارد که ثابت کند بحران شیوع کرونا تواناییهای دولت و حاکمیت را در ایران به تحلیل برده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، «کنت پولاک»، تحلیلگر سابق سیا و نویسنده کتابی جامع درباره روابط ایران و آمریکا، در مقاله جدیدی مینویسد که علیرغم برخی اشتباهات در مورد مبارزه با کرونا در ایران، اما جمهوری اسلامی نه فقط در حال سقوط نیست، بلکه نیروهای محافظهکار پر قدرتتر شدهاند.
پولاک این مقاله را با عنوان «کرونا جمهوری اسلامی را از پای در نمیآورد» در «فارن پالیسی» منتشر کرده و در آن ابتدا به آمار ویروس کرونا در ایران به عنوان هفتمین کشور درگیر این بحران در جهان اشاره میکند.
پولاک در ادامه یادداشت خود به تأثیر تحریمهای آمریکا بر اقتصاد ایران و شرایط اجتماعی کشور پرداخته و توضیح میدهد که چگونه این تحریمها هزینههای اقتصادی بر دولت و حتی تأثیرات اجتماعی گستردهای را در جامعه ایران برجای گذاشته است.
نویسنده مقاله با توجه به تأثیرات منفی تحریمهای آمریکا علیه ایران، این سوال را مطرح میکند که آیا ممکن است بحران شیوع کرونا به فروپاشی و سقوط جمهوری اسلامی ایران منجر شود؟ پاسخ نویسنده به این سوال منفی است، چون به اعتقاد او همچنان بخش قابل توجهی از مردم ایران از رهبران این کشور تمام قد حمایت میکنند.
تحلیلگر سابق سیا این را نیز میافزاید که در حال حاضر هیچ نشانهای دال بر این موضوع وجود ندارد که ثابت کند بحران شیوع کرونا تواناییهای دولت و حاکمیت را در ایران به تحلیل برده است.
وفاداری کامل نیروهای نظامی به حاکمیت و همچنین قدرت رو به فزاینده سپاه پاسداران از دیگر نکات قابل توجه در یادداشت کنت پولاک است. نویسنده همچنین به دلایلی اشاره میکند که امکان هرگونه دگرگونی و انقلاب را در ایران غیرمحتمل میسازد:
نخست اینکه هیچ انقلابی بدون اعتراضات گسترده و فراگیر رخ نمیدهد و در حال حاضر به دلیل بحران شیوع کرونا، احتمال اعتراضات و راهپیماییها کمتر شده است. به اعتقاد نویسنده، کرونا حتی جنبشهای اعتراضی در لبنان و عراق را نیز به تحلیل برده است.
دوم اینکه واکنش و پاسخ عمومی گروههای محافظه کار در ایران با مسئولیت پذیری بیشتری در مقایسه با گروههای عملگرا بوده است. در این یادداشت نوع واکنش سپاه پاسداران در برابر بحران شیوع کرونا بسیار مناسبتر و به موقع در مقایسه با دیگران عنوان شده است.
نویسنده در پایان نتیجه گیری میکند که بعید است بحران شیوع کرونا به تضعیف حاکمیت در ایران منجر شود و برخلاف این تصور، کرونا حتی میتواند به تقویت گروههای محافظه کار در ایران بیانجامد.