مسابقات استقلال هفته به هفته سخت‌تر می‌شوند/ مظاهری ثابت کرد یک گلر ششدانگ است

گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو_ پیروزی تیم استقلال در دیدار با ماشین سازی تبریز بخش اعظم فشاری که روی این تیم پس با باخت به فولاد وارد شده بود را برداشت و باعث شد این تیم در روزهای گذشته با فراغ خاطر بیشتری کار کند. هرچند که دو دروازه بان این تیم مانع از آرامش مطلق در اردوی این تیم شده و پای مددی را به تمرین تیم استقلال باز کردند ولی با این وجود باز هم استقلال آماده تر از قبل برای دیدار با پیکان به نظر می رسد.

علیرضا نیکبخت واحدی در گفت و گو با دانشجو، مانند خیلی های دیگر این روزها داغدار درگذشت اسطوره فوتبال جهان دیگو مارادونا بود! با این همه او در صحبت هایش درباره وضعیت استقلال در این هفته ها و البته محمود فکری و حملاتی که به او شده است حرف زد. همچنین به مناسبت بیست و سومین سالروز حماسه ملبورن نیز با علیرضا خاطره بازی کردیم.
متن این پرسش و پاسخ در ادامه می آید:

* استقلال بعد از باخت اهواز برد به موقعی کسب کرد؟
- باخت اهواز که باخت تاکتیکی و روی قدرت تیم حریف نبود. آن بازی را آنها با حاشیه سازی برای تیم استقلال بردند. این روش برد و این مدل باخت نه ارزش خوشحالی دارد و نه ارزش ناراحتی. درست است که استقلال سه امتیاز را از دست داد ولی به هر حال خود تیم هم کیفیت بازی اول با مس رفسنجان را نداشت.

* چرا؟
- نمی دانم. ما که اهواز نبودیم. ممکن است بازی بی حوصله بازیکنان استقلال در اهواز به خاطر همان حواشی بوده چون آنها کلا روی اعصاب بازیکنان ما بودند.

* بازی با ماشین چطور بود؟
- استقلال در آن دیدار منطقی تر بازی کرد و با اینکه فقط یک گل زد و نتوانست از موقعیت هایش استفاده کند ولی خوب شد که برد. چون زیر فشار بود.

* بعد از باخت به اهواز برخی هواداران خواهان جدایی فکری شده بودند! برای این قبیل درخواست ها کمی زود نیست؟
- مگر فوتبال به همین راحتی است که مربی را نیامده اخراج کنند. بعد هم چه اتفاقی رخ داده که این حرفها را می زنند؟ مگر استراماچونی 4 بازی اول فصل قبل تیم را تا ته جدول نبرده بود ولی کم کم بهبود کار تیمی را در روند نتایج دیدیم. استقلال که از سه بازی 2 برد و یک باخت داشته اصلا نباید درباره اش اینگونه نظر داد. متأسفانه این روش بد در فوتبال ایران جا افتاده است که هر مربی که بدتر نتیجه می گیرد بیشتر تیم دارد. مربی داشتیم که 4، 5 تا تیم را به دسته پایین برده ولی باز اول فصل یک تیم جدید می گیرد. برعکس است. همه باید به محمود فکری کمک کنند و اگر تا نیم فصل نتایج خوبی نگرفت آن وقت دنبال ایراد بگردند. هیچ کس به اندازه خود فکری از باخت استقلال ناراحت نمی شود. من هم تیمی او بودم و می دانم که می گویم.

* بازی با پیکان را چطور می بینید؟
- بازی ها رفته رفته سخت تر می شوند. شاید اگر پیکان در هفته های یک و دو به استقلال می خورد بهتر بود چون هنوز تفکرات تارتار در این تیم جانیفتاده بود ولی الان بعد از 3 بازی پیکان تیم تر شده است. با این همه استقلال باید فقط برای برد به میدانب رود و هرچه دارد درون زمین بگذارد تا هر سه امتیاز را بگیرد.

* بازیکنان جدید تیم استقلال را چطور ارزیابی کردید؟
- هنوز برای قضاوت آنها خیلی زود است. هم نادری و هم موسوی خوب بودند. مرادمند هم در کار دفاعی اشتباهی نداشت ولی باز هم باید صبور باشیم و اجازه بدهیم این بچه ها با جو استقلال بیشتر آشنا شوند و ببینیم در ادامه چه می کنند.

* محمدرشید مظاهری چطور؟
- او عالی بود. هم در خروج ها و هم در کار با پا نشان داد یک دروازهب ان ششدانگ است. ما همیشه در استقلال از بودن دو دروازه بان خوب کنار هم سودب برده ایم و حتما در این فصل هم با بودن حسینی و مظاهری کنار هم به این مهم می رسیم. تا جایی که به یاد دارم زمان ناصرخان، او و منصور رشیدی بودند، دوران مجید رضایی بود که سعید عزیزیان آمد. در دوران وحید طالب لو با رحمتی و خیلی های دیگر هم همین وضعیت بود. امیدوارم در نهایت این وضعیت به سود استقلال شود.

* مرگ مارادونا را چطور هضم کردید؟
- خیلی تلخ بود. متأسفانه ما تا وقتی اسطوره هایمان زنده هستند قدرشان را نمی دانیم و فقط سراغ بدی هایشان می رویم و می خواهیم تخریب شان کنیم ولی وقتی می میرند می رویم که برایشان مجسمه بسازیم! او اسطوره بچگی های من و خیلی های دیگر بود.

* درباره اش چه می توان گفت؟
- نه تنها به خاطر گلی که با دست زد باید به او گفت دست خدا بلکه باید گفت پای خدا و سر خدا! چون او با پا و سرش هم کارهای منحصربفردی با توپ می کرد و وقتی درون میدان فوتبال بود انگار داشت پیانو می زد.

* 8 آذر هم رد شد و باز هم حماسه ملبورن و خاطراتش زنده شد؟
- آن بازی استثنایی ترین فوتبال ملی برای ایران بود.

* بازی ایران و استرالیا را کجا دیدید؟
- در مدرسه بودیم و معلم مان گفت برویم داخل نمازخانه و بازی را ببینیم. بعدش هم مثل همه ریختیم توی خیابان و شادی کردیم. یک بازی که روبروی آن استرالیای پرمهره بیشتر شبیه معجزه بود.