به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ گردشگری یکی از مهمترین راههای درآمدزایی در جوامع مختلف محسوب میشود و البته شیوع بیماری کرونا این راه پردرآمد را نیز تحت تأثیر قرار داده و دچار محدودیتهای فراوانی کرده است.
از گذشتههای دور فعالیت حوزه گردشگری در کشور ما به خوبی مدیریت نشده است و با وجود دارا بودن اماکن تاریخی و تفریحی با قدمت و اصالت بسیار، هیچ گاه از ظرفیت و توانمندی این حوزه درآمدساز به خوبی استفاده نشده است.
شیوع بیماری کرونا تمام کور سوی امید فعالان حوزه گردشگری و به ویژه افرادی که از طریق فعالیت در این حوزه روزگار میگذراندند را محو کرده است و بسیاری از این افراد تغییر شغل داده و دیگر امیدی به بهبود شرایط رکود زده حرفه گردشگری ندارند.
برهوت گردشگری نیازمند مدیریتی دقیق و حساب شده است تا سایر ظرفیتهای موجود در راستای کسب درآمد و معرفی ایران آزاد و آباد به مردم دیگر کشورهای جهان نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
طی روزهای گذشته حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور وقت کشور، لیست وزاری پیشنهادی خود را به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارائه کرده است و در هفته آینده نیز این افراد معرفی شده در لیست فوق باید برنامههای کاربردی خود را جهت اخذ رأی اعتماد به اهالی خانه ملت ارائه دهند.
عزت الله ضرغامی گزینه مد نظر حجت الاسلام رئیسی به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بوده است؛ چهره آشنایی که البته به عقیده بسیاری از فعالان حوزه گردشگری گزینه مناسبی برای تصدی این وزارتخانه مهم نیست.
به عقیده مخالفان انتخاب و معرفی ضرغامی به عنوان وزیر گردشگری، عدم هماهنگی و تا همخوانی تخصص و توانمندی عزت الله ضرغامی با حوزه گردشگری و نداشتن شناخت کافی و صحیح از وضعیت فعلی صنعت گردشگری، کار این وزارتخانه و مدیریت آن را دچار چالشهای جدیدی خواهد کرد.
ضرغامی بیشتر از هر چیز دیگری با دوره ریاست ۱۰ ساله خود از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۳ در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی شناخته شده است و همچنین فعالیت وی در شورای عالی فضای مجازی و شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز بین بسیاری از مردم جا افتاده است اما اینکه چه سررشته و تخصصی در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی دارد، نکته مبهم ماجرای پیشنهاد حجت الاسلام رئیسی به عنوان وزیر آینده این وزارتخانه است.
فعالان حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری روزهای سخت و پیچیده ای را سپری میکنند و همانقدر که برای رونق کسب و کارشان و به پایان شیوع بیماری کرونا نیاز دارند، نیازمند روی کار آمدن مدیری هستند که با شناخت کافی از صنعت مهم گردشگری پا در میدان کار بگذارند.
بسیاری از کشورهای دنیا از کوچکترین فضای تاریخی، فرهنگی و تفریحی خود درآمد زیادی را کسب کرده و تعداد قابل توجهی را هم مشغول به کار میسازند و در کنار همه موارد فوق کشور خود را با وجهه خوب و ویژهای به گردشگران معرفی میکنند و ایران با وجود ظرفیتهای گسترده به دلیل وجود مدیران بی تخصص، همواره در حوزه گردشگری با مشکلات متعددی روبرو بوده است.
عدم مدیریت درست در حوزه گردشگری به ویژه در طول سالهای اخیر، رکود و رخوت زیادی را برای فعالان این حوزه ایجاد کرده و تغییر آن نیازمند روی کار آمدن مدیرانی کاربلد و دلسوز است.