به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته جهان عرب و سردبیر روزنامه رای الیوم در آستانه نزدیک شدن کشتی‌های حامل سوخت ایران به سواحل لبنان با انتشار مقاله‌ای اعلام کرد، اکنون لبنان و دولت و مردم آن بی صبرانه منتظر ورود اولین نفتکش ایرانی برای نجات آن‌ها از بحران ویرانگر سوخت و پیامد‌های آن هستند.
سید «حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله بعد از تشدید بحران سوخت در لبنان و متوقف شدن فعالیت بیمارستان‌ها و نانوایی‌ها به دلیل کمبود سوخت از متحد ایرانی خود کمک گرفته و در اسرع وقت درخواست بنزین و سوخت از ایران کرد. پاسخ ایران نیز به این درخواست کمک مثبت بود و بلافاصله بارگیری سه کشتی را که احتمالاً اولین آن‌ها ظرف سه روز یعنی حداکثر جمعه یا شنبه وارد بنادر لبنان می‌شود، آغاز کرد.
حزب‌الله یک شرکت خصوصی برای واردات سوخت، مراحل پرداخت قیمت و نظارت بر توزیع آن به همه طرف‌های لبنانی بدون هیچ گونه تبعیض فرقه‌ای و قومی و منطقه‌ای و بدون هیچ گونه سوءظن سیاسی که بهانه‌ای برای هرگونه تجاوز آمریکایی- صهیونیستی فراهم کند، ایجاد کرده است.
وزارت امور خارجه ایران روز دوشنبه در یک بیانیه رسمی اعلام کرد که صادرات سوخت به لبنان یک تصمیم مستقل بوده و آمریکا در موقعیتی نیست که اجازه داشته باشد مانع تجارت مشروع میان کشور‌ها شود. همچنین «ابوالفضل عمویی» عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی ایران، اظهار داشت که هرگونه خطا از جانب صهیونیست‌ها یا دیگران با واکنش دو جانبه ایران و لبنان مواجه خواهد شد.
همچنین اطلاعات رسیده به منابع روزنامه رای‌الیوم نشان می‌دهد که یک اتاق عملیات مشترک میان لبنان و ایران برای نظارت بر پرونده واردات سوخت وجود دارد و برنامه‌هایی برای مقابله با همه احتمالات از جمله هرگونه تعرض به کشتی‌های ایرانی در دریا و مقابل سواحل لبنان طراحی شده است.
در محافل ایرانی و لبنانی ۲ احتمال وجود دارد: اول اینکه این ۳ نفتکش بار خود را به نوبت در بنادر لبنان یعنی بندر بیروت یا صیدا تخلیه می‌کنند و یا اینکه به بندر بانیاس سوریه رفته و محموله‌های سوخت ایرانی از طریق کامیون‌هایی از بندر بانیاس به لبنان منتقل می‌شوند؛ همانطور که ایران محاصره آمریکا علیه سوریه را نیز شکسته و آن را از بحران وحشتناک سوخت نجات داد.
البته دقیقاً نمی‌دانیم کدام یک از این دو احتمال به مرحله اجرا می‌رسد. هر چند که احتمال دوم یعنی تخلیه محموله سوخت در بندر بانیاس سوریه نیز رد نمی‌شود، اما باید از قبل مشخص گردد که آیا مقامات مصری اجازه عبور کشتی ایرانی از کانال سوئز را می‌دهند یا نه؛ به ویژه اینکه اطلاعات نشان می‌دهد مصری‌ها تحت فشار شدید از جانب آمریکا و رژیم صهیونیستی برای بستن کانال سوئز به روی کشتی‌های ایرانی هستند. در این شرایط ممکن است که کشتی‌های ایرانی تغییر مسیر داده و برای رسیدن به مقصد نهایی خود از «رأس الرّجاء الصّالح» (دماغه امید نیک) در جنوب قاره آفریقا عبور کنند که به مدت ۴۰ روز یعنی ۴ برابر زمانی که از کانال سوئز طول میکشد تا به بنادر لبنان برسد، طول خواهد کشید.
سید حسن نصرالله در سخنرانی اخیر خود هشدار شدیدی به ائتلاف آمریکایی - صهیونیستی داده و تاکید کرد از لحظه‌ای که کشتی‌های ایرانی به سمت لبنان حرکت می‌کنند به مثابه حاکمیت این کشور هستند و هرگونه تجاوز علیه آن‌ها با واکنش فوری و بدون تاخیر و البته «مناسب و متناسب» مواجه خواهد شد.
اما پیش از این نیز ائتلاف آمریکایی- صهیونیستی نتوانستند به نفتکش ایرانی که در راه بندر بانیاس سوریه بود و پیش از آن هم به چهار نفتکش ایرانی که بنزین و سوخت مازوت به ونزوئلا حمل میکرد تعرض کنند. بنابراین، این بار نیز به نظر نمی‌رسد که جرات هر گونه تجاوز علیه کشتی‌های ایرانی که در حال حرکت به سمت لبنان هستند را داشته باشد. البته در سایه شکست بزرگ و تحقیر آمیز آمریکا در افغانستان و رسوایی هرج و مرج بی‌سابقه در فرودگاه کابل و جنون و دیوانگی که آمریکا و اسرائیل دچار آن شده‌اند، نمی‌توان هیچ احتمالی را رد کرد.
اما احتمال هرگونه تعرض به نفتکش‌های ایرانی به معنای کشاندن حزب الله و ایران به جنگ کشتی‌هاست که قطعا ائتلاف آمریکایی -صهیونیستی بازنده آن خواهد بود.
«نجیب میقاتی» نخست وزیر مکلف لبنان در پاسخ به کسانی که از واردات سوخت ایرانی به لبنان انتقاد می‌کردند گفت: «ما بدون داشتن گزینه جایگزین نمی‌توانیم به کشتی ایرانی نه بگوییم. من با هر چیزی که به منافع لبنان آسیب بزند، مخالفم». درواقع نجیب میقاتی به شکل غیرمستقیم به این منتقدان گفت که ایران می‌خواهد به لبنان کمک کند، اما چرا متحدان شما در آمریکا و کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس طی ۶ ماه گذشته و در میان بحران خفقان‌آور سوخت لبنان کاری نکردند.
واقعیت آن است که چه کشتی‌های ایرانی با محموله‌های خوب به مقصد برسند و بار خود را تخلیه کنند و چه مورد هجوم ائتلاف آمریکایی-صهیونیستی قرار بگیرند که قطعاً پاسخ آن داده خواهد شد، حزب الله و سید حسن نصرالله بزرگترین برنده این پرونده هستند و محبوبیت ملی آن‌ها در داخل لبنان و نیز خارج از آن به عنوان نجات‌دهنده لبنان از بحران‌ها و مدافع حاکمیت و کرامت لبنان افزایش خواهد یافت.
شکست آمریکا و متحدان آن آغاز شده و این شکست از افغانستان شروع می‌شود و از عراق و سوریه عبور می‌کند و به فلسطین ختم می‌شود، اما آیا ممکن است در این میان نزدیکترین ایستگاه لبنان باشد؟
ارسال نظرات