به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، در گزارش اتحادیه جهانی کشتی آمده است: در حالی که جهان با همهگیری کووید-۱۹ مبارزه میکرد، بسیاری از رقابتهای بینالمللی کشتی یکی پس از دیگری به تعویق افتاد. تمام مسابقات انتخابی المپیک قارهای و جهانی به استثنای یک مسابقه لغو شد و هیچ یک از مسابقات قهرمانی رده سنی برگزار نشد.
اما با ورود جهان به سال ۲۰۲۱، اتحادیه جهانی کشتی (UWW) برای میزبانی رویدادها بر اساس دستورالعملهای COVID-۱۹ که توسط کمیته بینالمللی المپیک و سازمان بهداشت جهانی تعیین شده بود، برنامهریزی کرد. در حالی که کانون توجه بازیهای المپیک توکیو در سال ۲۰۲۱ بود، UWW موفق شد در سال ۲۰۲۱ یک تقویم تقریباً کامل را میزبانی کند که شامل مسابقات قهرمانی جهان بزرگسالان میشد، رویدادی نادر، بازیهای المپیک و مسابقات جهانی برای نخستین مرتبه در یک سال برگزار شد.
بلافاصله پس از المپیک توکیو در ماه آگوست، نناد لالوویچ رئیس اتحادیه جهانی کشتی با مقامات فدراسیون کشتی نروژ دیدار کرد تا تصمیم نهایی در مورد میزبانی یا عدم میزبانی مسابقات جهانی اسلو در ماه اکتبر را اتخاذ کند. در تصمیمی بی سابقه، این دو برای میزبانی مسابقات به توافق رسیدند و فرصتی را برای کشتی گیران برای کسب مدال در دو رویداد معتبر فراهم کردند.
کشتی به موفقیت بزرگی در المپیک دست یافت زیرا میجیان لوپز (CUB) اولین کشتیگیر مردی بود که با کسب طلای ۱۳۰ کیلوگرم کشتی فرنگی توانست چهار مدال طلای المپیک را کسب کند. ژاپن با ۴ مدال طلا به برتری خود در کشتی زنان ادامه داد در حالی که ایالات متحده در کشتی آزاد المپیک ۵ مدال کسب کرد.
در این بازی ها مجموعا ۲۶ کشور حداقل یک مدال کسب کردند که نیجریه و سن مارینو برای نخستین مرتبه در کشتی المپیک مدال کسب کردند. جدای از آن، آلمان، ترکیه و قرقیزستان اولین مدالهای خود را در کشتی زنان کسب کردند.
عبدالرشید سعداللهیف از روسیه و کایل اسنایدر از آمریکا سرانجام پس از سه سال یک بار دیگر روبروی هم در فینال وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی آزاد در المپیک توکیو قرار گرفتند و حریف روسی به دومین طلای المپیک خود دست یافت. دیوید تیلور (ایالات متحده آمریکا) برای سومین مرتبه حسن یزدانی را در فینال وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی آزاد المپیک شکست داد، در حالی که گیبل استیوسون (ایالات متحده آمریکا) جوان، گنو پتریاشویلی از گرجستان و طاها آکگول از ترکیه از پیش رو برداشت و طلای وزن ۱۲۵ کیلوگرم را به گردن آویخت.
در کشتی فرنگی، کوبا ۲ مدال طلا در وزنهای ۶۰ و ۱۳۰ کیلوگرم کسب کرد و محمدرضا گرایی از ایران در وزن ۶۷ کیلوگرم همگان را حیرت زده کرد و طلا را به دست آورد. ژان بلونیک از اوکراین نقره المپیک ریو خود را در توکیو به طلا ارتقا داد در حالی که موسی اولویف از روسیه در فینال وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی فرنگی یکبار دیگر آرتور الکسانیان از ارمنستان را شکست داد.
کشتیگیران پس از بازگشت از سرزمین آفتاب، تنها دو ماه بعد در اسلو، نروژ به سرزمین خورشید نیمه شب رفتند تا در مسابقات قهرمانی جهان حضور یابند. یک بار دیگر، برخی از مبارزات حماسی بین عبدالرشید سعداللهیف و اسنایدر که فصل دیگری را به رقابت خود اضافه کردند، شاهد بودیم. ماجرای مشابه دیگری نیز اتفاق افتاد و حسن یزدانی با کسب مدال طلا در اسلو و گرفتن انتقام باخت در فینال المپیک، بخش جدیدی از رقابت خود با تیلور آمریکایی را رقم زد.
در کشتی فرنگی تیمهای ایران و روسیه بیشتر مدال را کسب کردند اما در رقابت تیمی روسیه با شش امتیاز بیشتر از ایران، قهرمان شد.
عبدالرشید سعداللهیف و محمدرضا گرایی اولین کشتیگیرانی بودند که در همان سال به ترتیب در وزنهای ۹۷ و ۶۷ کیلوگرم طلای المپیک و جهانی را کسب کردند.