به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، قهرمانی های مثال زدنی و تحصیلات عالی در کنار تجربه های اجرایی متعدد موجب شد تا بسیاری از وی حمایت حداکثری کرده و حضورتش را فرصتی برای اعتلا و بازگشت ورزش به مسیر و ریل اصلی بدانند. خانواده وزنه برداری نیز در چنین باوری بود و حضور نخستین وزیر متخصص در ورزش را به فال نیک گرفته و در انتظار افق گشایی و رویکرد نوینی جهت پیشبرد اهداف عالی بود اما به یک باره شاهد روی دادن اتفاقی بودیم که همگان را متعجب ساخت و نگرانی های بسیاری را موجب شد.
بازنشسته کردن علی مرادی که هنوز دو سال از سنوات خدمتی وی باقی مانده بود، دقیقا پس از نایب قهرمانی تیم ملی بزرگسالان در مسابقات قهرمانی جهان، اتفاقی بود که شائبه های بسیاری را در پی داشت. اکنون این پرسش وجود دارد که با چه تحلیل و دریافتی، فدراسیونی که بدون حاشیه موفق به کسب عناوین متعدد قاره ای و جهانی شده، بایستی با این مشکل مواجه شود؟ وزنه برداری ایران که اکنون در مسیر موفقیت و افتخارآفرینی قرار دارد، با کدام استدلال با چنین شوک و ضربه ای مواجه می شود؟ آیا این تغییرات چنین پیامی را به جامعه ورزش مخابره نمی کند که واکنش دستگاه عالی ورزش در قبال فتح سکوهای قهرمانی و حرکت در مسیر توسعه، بازنشستگی و تغییرات در فدراسیون است؟ کاش جناب وزیر ورزش و جوانان در این زمینه، با تامل و رویکرد فنی و تخصصی که در کارنامه ایشان وجود دارد، عمل می کرد و زمینه های شائبه و دل نگرانی را از بین می برد. البته، نباید از یاد برد که به زودی شاهد بازیهای آسیایی خواهیم بود و این وضعیت وزنه برداری، همه را نگران کرده است.
وقتی جامعه وزنه برداری با دل نگرانی بیشتری به رصد تحولات می پردازد که شایعاتی مبنی بر گزینه های سرپرستی را می شنود. گزینه هایی که امتحان خود را پس داده و ویرانه ای بر جای نهاده بودند، اکنون خود را به ساختمان وزارت ورزش و جوانان رسانده و از مجاری سیاسی و حزبی در پی آن هستند که نمدی برای خود بدوزند. کسانی که وزنه برداری پرافتخار را تبدیل به خرابه ای از ندانم کاری، سوء مدیریت و کاربلدی کردند، اکنون که بار دیگر این درخت قامت برافراشته، در حال طراحی و توطئه هستند تا برای خود منافعی متصور شوند. یا فلان شخصی که خود را ذیل گفتمان سیاسی دولت قبل به سمتی رساند اما اکنون که همه چیز را بر باد رفته می داند، این روزها تهران را محل اقامت خود قرار داده تا بتواند صندلی ریاست بر وزنه براری را به نام خود کند. اما مگر می توان روزهای سیاه و تاریک این ورزش را با این افراد فراموش کرد؟ اکنون نیز این شائبه وجود دارد که این تغییرات در فدراسیون منتهی به مهندسی در انتخابات شده و فضای حرکتی این فدراسیون را از مسیر خود خارج کرده و تیره روزهای پیشین تکرار شود.
آقای وزیر! ما نگرانیم که با حضور این اشخاص که اکنون در حوالی وزارت ورزش و جوانان دیده می شوند، وزنه برداری کشور دچار آن سیه روزی و سقوطی شود که همگان در خاطر دارند. ما امیدواریم که جنابعالی در این مسیر، زمینه ای برای حضور و بروز این جریان که جز ویرانی و خسران، ثمری نداشته، فراهم نکنید. یادمان باشد که بازیهای آسیایی سال آینده برگزار می شود و مربی خوب، به ترکیب برنده دست نمی زند!