به گزارش خبرگزاری دانشجو، ورزشگاه تختی به هزار زحمت و با چند هفته تاخیر به لیگ برتر رسید؛ اما کاش نمی رسید. این ورزشگاه 50 ساله، کاستی هایی دارد که سخت بتواند از بازی های بزرگ پذیرایی کند. 
ورزشگاه پیر جنوب شرقی تهران، از دیدار پرسپولیس – چادرملو میزبانی کرد تا مشکلات و نقص های عجیب آن به چشم بیاید. از سرویس های بهداشتی ایستاده تا میکسدزون وحشتناکی که مشخص کرد در مدتی که همه تشنه دیدن یک ورزشگاه آبرومند در پایتخت بودند، حرکت خاصی در این ورزشگاه صورت نگرفت.
خبرنگاران همچنان حلقه بی اعتبار این ماجرا بودند تا نه جایگاه مناسبی برای مخابره خبر داشته داشته باشند نه مکانی مناسب برای گفتگو با بازیکنان.
در حقیقت، متولی ورزش پایتخت که مسئول اول و آخر این ورزشگاه هم هست، ترجیح می داد در کمیته داوران فدراسیون فوتبال به امور داوری های لیگ بپردازد تا مسئولیت اصلی اش.
و مشکل اساسی از وزیر ورزش است که این نابسامانی ها را می بیند و دم نمی زند.
وزیر ورزش باید از مسئول ورزش تهران بپرسد چرا حال ورزش پایتخت تا این حد وخیم شده؟ باید بپرسد چرا پایتخت که در دهه 60 سهم قابل توجهی از لیست تیم ملی فوتبال داشت، چرا اکنون تنها 2 نماینده از 27 دعوت شده به تیم ملی دارد. باید بپرسد چرا هر روز سهم تهرانی ها در تیم های ملی رشته های مختلف، آب می رود. اینها را وزیر ورزش باید از مسئول ورزش تهران بپرسد و البته بپرسد مدیرکل تهران با این همه دلمشغولی، چرا باید به کمیته داوران فدراسیون فوتبال برود؟
ورزش استان تهران نیاز به تغییر و تحولی اساسی و سریع دارد. امیدواریم وزیر ورزش همه حقیقت را ببیند و متناسب با توقع مردم و نیاز شهر تهران تصمیم بگیرد.