«دهلیز» نسبت به نظام سفیدنمایی دارد/ پرداختن به قصاص مشکوک است

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ شب گذشته فیلم «دهلیز» به کارگردانی بهروز شعیبی اکران و نقد و بررسی شد. 

 

نظرات منتقدان نسبت به این فیلم بسیار متفاوت بود، البته در مجموع همه از فیلم راضی بودند، اما اولاً برخی موضوع اصلی فیلم را قصاص دانستند، برخی بخشش و برخی دیگر موضوع اصلی فیلم را کودک خواندند، اما به نظر می رسد بهترین نظر این بود که قصاص موضوع اصلی این فیلم نیست، بلکه تنها یک تم است تا بر روی آن پیام اصلی داستان را مطرح کند. 

 

دکتر علی نادری، استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران ابتدا تعریف مسئله اجتماعی را از منظر جامعه‌شناسان این گونه بیان کرد: «آن چیزی که کثیری از مردم از آن رنج می‌برند و در فکر اصلاح آن باشند»، حال سوال این است که سینما چقدر به مسائل اجتماعی می‌پردازد؟ 

 

سؤال دیگری که مطرح شد، این بود که آیا قصاص مسئله اجتماعی هست یا نه، برخی منتقدان می‌گفتند که تعداد قصاص در طول سال از 200 یا 250 نفر تجاوز نمی‌کند، بنابراین دکتر نادری نتیجه گرفت که اگر این آمار درست باشد، این موضوع مسئله‌ای اجتماعی نیست.

  

البته رویکرد منتقدان نسبت به این فیلم مثبت بود؛ سفیدنمایی‌هایی که در این فیلم وجود داشت، خوب نشان دادن مأموران زندان که به نوعی نماد مسئولان حکومتی به شمار می‌آمدند، پایان شیرین و مناسب که مانند دیگر فیلم‌ها مخاطب را شکنجه نمی‌کند، نگاه سالم و منطقی به زن، روابط خوب خانوادگی و غیره، از نکات مثبت و قابل تقدیر بود. 

 

اما یک سؤال مهم که مطرح می‌شد این بود که چرا این قدر در فیلم‌های چند سال اخیر به موضوع قصاص پرداخته می‌شود؟ 

 

اولین دلیلی که مطرح ‌شد، قدرت درام‌سازی قصاص است، اما از وجهی دیگر، منتقدان با توجه به اتفاقاتی که پس از انقلاب در خصوص قصاص افتاده و دستمایه‌ای علیه انقلاب قرار گرفته، ‌گفتند جوانان انقلابی باید نسبت به ازدیاد این موضوع و خاستگاه آن حساس باشند.