به گزارش گروه سیاسی«خبرگزاری دانشجو»، حجتالاسلام سیدمحمود نبویان نماینده مجلس و استاد دانشگاه تهران طی یادداشتی تحلیلی به بررسی عملکرد سیاست خارجی دولت یازدهم پرداخت.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
بسمالله الرحمن الرحیم
والحمدالله رب العالمین و صلیالله علی محمد و آله الطاهرین
قالالله تبارک و تعالی: انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا (احزاب/ 33)
شهادت حضرت زهرا سلامالله علیها را خدمت ملت بزرگ ایران تسلیت عرض میکنم و امیدوارم که ملت ایران در پناه حضرت زهرا سلامالله علیها سالم و سال پربرکتی داشته باشند.
آنچه که از زندگی اندک آن حضرت میآموزیم درسهای زیادی است که عمل به آنها حلال مشکلات امروزی ما خواهد بود، از جمله محور بودن ارزشهای اسلامی، دفاع از ولایت و مقاومت و ایستادگی در برابر زورگویان است. دوری از چنین آموزههایی موجب ذلت و شکست در دنیا و آخرت خواهد بود. هر مقدار در دفاع از ارزشهای اسلامی و دفاع از ولایت ایستادگی کنیم، بدخواهان جرأت تعرض به این ملت بزرگ را نخواهند داشت و برعکس، هر چه که در این امور کوتاهی کنیم و دست از مقاومت و ایستادگی در برابر دنیای کفر برداشته و چشم امیدمان به دستان زورگویان عالم باشد، جز ذلت برای ما و جرأت هر چه بیشتر آنها در دخالت در امور این ملت بزرگ پیامد دیگری نخواهد داشت.
متأسفانه اخیرا سیاست خارجی ما از مسیر درست خود - یعنی سیاست مقاومت و ایستادگی در برابر دنیای کفر و زورگویان عالم- پیروی نمیکند و همین امر موجب شده است که عزت این ملت بزرگ روز به روز مورد تعرض سردمداران زورگوی جهان واقع شده و آنها جرأت بیشتری در توهین و تحقیر ملت ایران پیدا کنند، عقبنشینیهای پی در پی در مواضع، نداشتن موضع صریح در مقابل دشمن و متأسفانه شاید باور به مقاومت نداشتن عدهای سبب شده است که دشمنان این ملت پیشروی بیشتری نسبت به سالهای گذشته داشته و دخالتهای نابجا در امور کشور عزیزمان داشته باشند، یادمان نمیرود سال گذشته در همین وقت، تحریمها شدیدتر از امروز جریان داشته و به ادعای بعضی در حال افزایش بوده است و فشارهای اقتصادی بر مردم نیز به ادعای همین عده بیشتر بوده است، اما سؤال جدی این ملت با عزت و بزرگ این است که چرا دشمن در سال گذشته جرأت چنین تحقیرها و موضعگیریها و دخالتها علیه ملت ایران را نداشته است؟ کدام برخوردی از مسئولین فعلی، دشمن را به چنین بیادبیها و یاوهگوییها رسانده تا جایی که ادعا میکند عمل فاسقانه همجنسبازی باید در ایران آزاد باشد؟ وقتی که در توافق هستهای مسئولین در مقابل به دست آوردن دستاورد بسیار اندک و ناچیز ابعاد هستهای را واگذار یا متوقف کردند، برای نمونه متأسفانه مسئولین فعلی سیاست خارجی کشور پذیرفتند که تقریبا نیمی از نطنز تعطیل بماند، سه - چهارم فردو تعطیل بماند، کل آب سنگین از کار بیافتد. کل رآکتور اراک از کار افتاده و راهاندازی نگردد. فرآوری تعطیل گردد، حق تولید سانتریفیوژ نسلهای جدید نداشته باشیم، حق تولید و نصب سانتریفیوژ نسل اول (جز در موارد خرابیها) نداشته باشیم، حق غنیسازی 20 درصد نداشته و هر چه 20 درصد داریم نابود کنیم و متأسفانه در این توافقنامه هیچ عنوانی دال بر حق غنیسازی برای ایران نیامده است و صرفا پذیرفتهاند ایران فقط یک برنامه غنیسازی با هشت قید را داشته باشد، یعنی درصد غنیسازی - که 0.05 باشد یا کمتر از آن -، اینکه ایران نیاز به غنیسازی دارد یا نه، مکان غنیسازی، مقدار زمانی که ایران میتواند همین مقدار ناچیز غنیسازی را داشته باشد، باید با رضایت طرف غربی و آمریکا تعیین شود. از سوی دیگر مذاکرهکنندگان ایرانی حق نظارت بر معادن، تمام سایتهای هستهای ایران از جمله فردو، نطنز و اصفهان، راکتور و آب سنگین اراک، کارگاههای ساخت و مونتاژ سانتریفیوژها و چرخنده آنها (که ممکن است در کارگاههایی تولید شوند که ابزار نظامی در آنها تولید میشوند) را به صورت سرزده و نیز با اطلاع و بدون اطلاع را برای آژانس پذیرفتهاند، نیز آگاهی آنها را از تمام برنامهها و طراحیهای هستهای ایران، وجود ساختمانها در هر سایت هستهای و سطح و گستره فعالیتهای در حال انجام در آن سایتها را تعهد کردهاند.
از دست دادن تقریبا اکثریت غالب بخشهای هستهای ایران به قیمت به دست آوردن چه چیزی بوده است؟ چنانکه میدانیم تقریبا تمام بخشهای تحریمهای نفتی و بانکی سخت علیه ایران به حال خود باقی مانده است، و صرفا حدود 7 میلیارد دلار ممکن است و شاید دنیای کفر و زورگوی عالم، پولی که از ما دزدیده است را در قالبهای گوناگونی که او معین میکند، به مسئولین بدهد. چند روز پیش رویترز به نقل از مقام ارشد وزارت خزانهداری آمریکا مینویسد: «بعد از توافق هستهای، شرکتی با ایران وارد معامله تازه نشده است، انتظار میرفت به دنبال این توافق نزدیک به 7 میلیارد دلار از منابع رفع تحریم شده نصیب تهران شود، اما این تخمین بیش از اندازه بوده است.» راستی دریافت 7 میلیارد دلار از پول خودمان در مقابل از دست دادن تلاشهای حداقل یک دهه دانشمندان هستهای ما و تحمل و بزرگواری ملت عزیز ایران چگونه قابل توجیه است؟ مبلغ 7 میلیارد دلار در مقابل بودجه سال 1393 که بیش از 270 میلیارد دلار است،چه مشکلی را از کشور حل میکند؟
آیا برای عدهای رابطه با سران دنیای کفر و عجوزهها و اسکلتهای بدترکیب مهمتر از عزت ملت ایران است؟ یا اینکه متأسفانه عزت خودشان را در داشتن رابطه با اروپا و آمریکا تصویر میکنند؟ «الذین یتخذون الکافرین اولیاء من دون المومنین ایبتغون عندهم العزة فإن العزة لله جمیعا» (نساء/ 139: منافقان کسانیاند که به جای مؤمنان، کافران را دوست و یاور خویش میگیرند، آیا عزت را نزد آنان میجویند؟ با این که عزت به تمامی از آن خداست)
«و لله العزة و لرسوله و للمومنین و لکن المنافقین لا یعلمون» (منافقون /8)
اگر چنین عقبنشینیهای مکرری از مسئولین سیاست خارجی نمیبود و از مقام عزت و اقتدار با سران کفر و زورگوی عالم صحبت میکردند، هیچوقت نمایندههای پارلمانی اروپا و خانم اشتون جرأت نمیکردهاند دزدانه با خائنین به مردم و سران فتنه دیدار کنند، و اخیرا نیز پارلمان اروپا با بیشرمی تمام عزت ملت مسلمان ایران را نشانه نمیرفت و در امور کشور دخالت نمیکرد، و جای بسی تأسف است که چرا مسئولین سیاست خارجی موضعی از مقام اقتدار و متناسب با عزت ملت ایران نمیگیرند و صرفا میگویند این دخالتها و تحقیرها «سازنده» نیست. توصیه ما این است به جای اینکه مسئولین سیاست خارجی در مقابل ملت و نمایندگان آنها با زبان اقتدار صحبت کرده ولی با زورگویان عالم و سران کفر با زبان نرم و ضعیف و دور از شأن ملت صحبت کنند، رابطه را بر مسیر درست آن استوار کنند و از عزت ملت ایران چشمپوشی نکنند و با زبان عزت با مداخلهگران و زورگویان سخن بگویند، چرا که مومن و انسان محبوب خداوند کسی است که «إذله علی المومنین اعزة علی الکافرین یجاهدون فی سبیلالله و لا یخافون لومة لآئم » (مائده /54)
فراموش نکنیم که با چشم دوختن به بیرون مشکل ما حل نمیشود و صرفا با نگاه به درون و اعتماد به مردم و جوانان عزیز و دوری از اسراف و سفرهای تفریحی با خانواده به مکانهای تفریحی میتوان مشکلات را حل کرد، توجه کنیم که دنیای کفر با دین اسلام در جنگ است و تمام همت آن از بین بردن دین اسلام است و دشمنی آنها با ملت ایران، برای آن است که ملت بزرگ ایران، مسلمان است: ولایزالون یقاتلونکم حتی یردوکم عن دینکم إن استطاعوا: (بقره /217: آنها هیچگاه دست از دشمنی و جنگ با شما برنمیدارند تا اینکه در صورت توان، شما را از دینتان برگردانند.) یا در سوره بروج آیه هشتم میفرماید: و ما نقموا منهم الا أن یومنوا بالله العزیز الحمید» آنها تنها به خاطر این مؤمنان را تحت شکنجه قرار میدادند که به خداوند عزیز و حمید ایمان داشتند.»