به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» ؛ و به نقل از پایگاه خبری-تحلیلی «لوبلاگ ،«فرانسوا نیکولو» سفیر پیشین فرانسه در ایران با اشاره به آگاهی ایران از حقوق هسته‌ای خود براساس معاهده منع اشاعه هسته‌ای(ان پی تی)، گفت که خطر خروج این کشور از این معاهده، باید کنگره آمریکا را سر عقل آورد و روند امضای توافقنامه جامع هسته ای با ایران را سرعت ببخشد.
«نیکولو» در مقاله ای در پایگاه خبری «لوبلاگ» (leoblog) نوشت: مذاکرات هسته‌ای با ایران به مرحله‌ای رسیده که حل مسایل باقی مانده مستلزم اتخاذ تصمیم‌های سیاسی دشوار از سوی تیم‌های مذاکره کننده است.
وی با یادآوری این نکته که تصویب تحریم های بیشتر از سوی کنگره آمریکا علیه ایران به منزله پیش درآمد شکست مذاکرات خواهد بود، افزود: بعید است ایران دست روی دست بگذارد تا آمریکا یک سری تصمیم های مهم در این باره اتخاذ کند که آیا توافقنامه موقت کنونی بار دیگر تمدید بشود یا نشود، توافقنامه جامع امضا بشود یا خیر ، تحریم‌های جدید علیه ایران اعمال شود یا نشود و تاسیسات هسته ای این کشور مورد حمله قرار بگیرد یا نگیرد.
به گفته «نیکولو» با وجود آنچه اعضای گروه 1+5 ترجیح می‌دهند، سقوط شدید قیمت نفت و احتمال اعمال تحریم های جدید، ایران را در تنگنا قرار نداده است و این کشور همچنان می تواند از سر میز مذاکرات بلند شود و برای مثال، از تصمیم خود برای خروج از معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای(ان پی تی) خبر دهد. ایران از حقوق خود به عنوان یکی از امضا کنندگان ان پی تی به خوبی آگاه است.
بند 5 این معاهده می گوید: 'هر کشوری که تشخیص دهد مسایل فوق العاده ی مربوط به موارد توافق شده در چارچوب این معاهده، منافع عالی اش را تضعیف کرده است، حق دارد از این معاهده خارج شود.' ایران می تواند استدلال کند محدودیت هایی که به اسم یک 'تهدید فرضی برای صلح' بر اقتصاد و مردمش اعمال شده ، منافع عالی این کشور را تضعیف کرده است.
سفیر پیشین فرانسه در ایران تاکید کرد: در این میان، تحریم های جدید آمریکا صرفا باعث بدتر شدن مسایل خواهد شد. به واقع، آن دسته از کشورهای امضا کننده ان پی تی که زرادخانه هسته‌ای در اختیار دارند، علیه کشوری که عضو این معاهده است ولی تسلیحات هسته ای ندارد، تبعیض قایل می شوند و این به معنای نقض روح و مفاد ان پی تی است.
«نیکولو» افزود که ایران آنچه را وی تخلفات قبلی اش از توافقنامه پادمان ها خواند، پذیرفته است و بیشتر آنها را اصلاح کرد و آژانس بین المللی انرژی اتمی با وجود تحقیقات گسترده و بازرسی های متعدد در یافتن نشانه ای متقن دال بر تولید یک قطعه انفجار هسته ای و تدارک یک آزمایش هسته ای در ایران شکست خورده است.
ایران همچنین می تواند بگوید که تمرکز 1+5 بر «زمان گریز هسته‌ای»، صراحتا حاکی از آن است که این کشور هنوز در هیچ مسابقه‌ای برای تولید بمب شرکت نکرده است و براین اساس، شورای امنیت سازمان ملل حق ندارد تحریم‌هایی را اعمال کند که طبق بند 7 منشور سازمان ملل در ازای «تهدید آفرینی برای صلح» مجاز اعلام شده است و علاوه بر آن، تحریم‌های یکجانبه اعمال شده از سوی برخی اعضای مهم شورای امنیت نیز فاقد توجیه است.
«نیکولو» در بخش دیگری از این نوشتار، به زعم خود توصیه کرد که ایران برای اثبات مسوولیت پذیری اش باید با صراحت اعلام کند که خروجش از 'ان پی تی' بر اهمیت و ارزش توافقنامه اش با آژانس بین المللی انرژی اتمی در باب پادمان‌ها و تعهد کلی‌اش به دست نیافتن یا نساختن یک سلاح هسته‌ای، ، تاثیر نخواهد داشت.
وی افزود: برای از بین بردن تمامی ظن و تردیدها، ایران باید همزمان با خروج از 'ان پی تی' اعلام کند که داوطلبانه از مفاد این معاهده تبعیت خواهد کرد و همه مواد و تاسیسات هسته‌ای اش را در چارچوب توافقنامه پادمان ها حفظ می کند. چنین اقدامی، بی سابقه نیست.
فرانسه که در سال 1992 به ان پی تی پیوست، در سال 1968 با صدور بیانیه ای در سازمان ملل، به توضیح دلایلش درباره امضا نکردن این معاهده پرداخت و گفت: به خاطر اهمیت مساله منع اشاعه هسته‌ای، مانند امضا کنندگان این معاهده عمل خواهد کرد.
افزون بر این، ایران هنگام خروج از «ان پی تی» باید تصمیم خود را برای پیوستن دوباره به این معاهده به محض لغو تحریم های شورای امنیت یکجانبه مرتبط با فعالیت های هسته ای اعلام کند.
با توجه به اهمیت پرهیز از هر گونه اقدامی که موجب تضعیف کارایی «ان پی تی» شود، خطر خروج ایران از این معاهده باید پنج به علاوه یک را به انجام مسوولیت هایشان وادارد. چنین خطری باید کنگره آمریکا را سر عقل آورد و روند امضای توافقنامه جامع با ایران را سرعت بخشد.
ارسال نظرات