به گزارش گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو» ؛ و به نقل از نشریه گلف نیوز ، این نشریه در مطلبی با اشاره به اینکه ایران یک نقش آفرین منطقی است، تصریح کرد سیاست منطقه ای این کشور حتی در صورت نزدیک شدن روابط با آمریکا، تغییر نخواهد کرد.
این نشریه در مطلبی با عنوان «مثلث نامتقارن آمریکا، شورای همکاری و ایران» نوشت، به نظر می رسد کمپ دیوید مطابق با انتظارات پیش رفت. انتظارات به نحوی تنظیم شد که در نهایت روایت این نشست مثبت باشد. رهبران کشورهای حوزه خلیج(فارس) به حداکثر نتیجه ای که می خواستند، دست یافتند و در مقابل اوباما نیز حمایت آنها را از توافق هسته ای به دست آورد.
مقایسه ای که بین توافق هسته ای ایران و عادی سازی تاریخی روابط آمریکا و چین صورت گرفته است، همواره عجیب و نامتناسب است. گویی سیاست خارجی اوباما به جای تمرکز بر چالش های پیچیده نظیر مسئله اسرائیل-فلسطینیان، روابط آمریکا-روسیه و حل بحران های عراق و سوریه، بر مسائلی چون ایران و کوبا متمرکز است. استدلالی که در اینجا وجود دارد این است که ایران یک نقش آفرین منطقی است و اوباما هزینه و فایده یک روند یارگیری مجدد تدریجی را بررسی می کند.
با این حال واقعیت است که ایران خود را در موضع ضعف نمی بیند و مردم آن در برابر فشار تحریم های بیشتر طغیان نمی کنند. آنها سوریه را می بینند و میدانند که یک رژیم برای بقای خود به چه اقداماتی ممکن است متوسل شود. علاوه بر این، کشورهای حوزه خلیج(فارس) درک می کنند که ایران چه متحد آمریکا باشد یا نه، سیاست هایش در خلیج(فارس)، تغییر نخواهد کرد.
اعضای شورای همکاری حتی پیش از انقلاب، اختلافات و مناقشات ارضی عمیقی با ایران داشتند. اختلافات ایران با کشورهای حوزه خلیج(فارس)، ارتباط زیادی با ایدئولوژی فرقه ای ندارد و بیشتر به بحث قدرت مربوط است.
ایران همواره امپراتوری بوده است که توجه کمی به کشورهای غیرراهبردی آنسوی آب های جنوب داشت. این شرایط با کشف ذخایر نفت در در قرن گذشته، تغییر کرد. از این رو پیش بینی اینکه این معامله چطور رویکرد ایران در منطقه را تغییر می دهد، دشوار است.
سوالی که مطرح می شود این است که شرایط موجود چه درسی برای عربستان سعودی دارد؟ آیا این کشور باید یک برنامه هسته ای مطابق توافق آمریکا-امارات متحده عربی را دنبال کند یا برنامه ای مخفی را برگزیند که در نهایت با اجازه داشتن یک غنی سازی داخلی، پاداش می گیرد؟