به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، زهرا مومنی روان‌شناس اظهار کرد: اگر اجتناب و کناره‌گیری ما از اعضای خانواده، خویشاوندان و دوستان به درازا کشیده شود عملا فاصله بین همدیگر ایجاد می‌شود.
وی تصریح کرد: وقتی ما خویشاوندان خود را عید به عید می‌بینیم، آن فاصله یکساله در برقراری ارتباط و صمیمیت نوعی سد و مانع محسوب می‌شود.
مومنی افزود: اگر ما به دوستان خود ماهها سرنزده و تماس تلفنی برقرار کنیم، فاصله فراوان احساسی و عاطفی بین ما و آنها ایجاد شده، صمیمیت گذشته کمرنگ‌تر ایجاد شده و حتی شروع دوباره ارتباط مشکل‌تر خواهد شد.
مومنی تاکید کرد: هر چند که تماس‌های تلفنی مداوم و مرتب، از قطع کلی ارتباط بهتر است اما جای ملاقات‌های حضوری را نمی‌گیرد، زیرا در میدان دید یکدیگر بودن، صمیمیت را بیشتر می‌کند.
وی خاطر نشان کرد: اگر تماس‌های تلفنی به خاطر سرباز زدن از دیدار بستگان و دوستان باشد، هر چقدر که فرد را توجیه کنید وقت نداشته یا مشکل داشته‌اید بازهم برای شخص مخاطب قابل پذیرش نبوده و احساس خرسندی و رضایت کامل در وی حاصل نمی‌شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران
ارسال نظرات