گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، ورزش یکی از مواردی است که به عقیده کارشناسان، قانونگذاران آن و در رأس آنها فیفا، باید به دور از سیاست باشد و مناسبات سیاسی در امور ورزشی هیچ دخالتی نداشته باشد؛ این موضوع خاصه درباره فوتبال آنچنان مهم است که کوچکترین سیاسیکاری باعث عدم نتیجه گیری و ایجاد حاشیه و بروز مشکلات در فوتبال میشود.
با این وجود متأسفانه چند وقتی است ورزش فوتبال دچار سیاسیکاری شده و به سبب آن حواشی و مشکلات پی در پی دامنگیر این ورزش پرطرفدار شده است؛ از نمونههای این سیاسی کاری می توان به یک مثال داخلی اشاره کرد، و آن هم انتصابات افراد سیاسی و لابیگریهایی است که در خصوص سرخابی های پایتخت انجام میگیرد؛ به طوری که در چند سال اخیر افراد غیرفوتبالی با اهداف شخصی و سیاسی در کادر مدیریتی استقلال و پرسپولیس منصوب شده اند.
سعودی ها، آفت فوتبال پاک
مواردی که در بالا ذکر شد، از لخاظ اخلاقی «کارشکنی» محسوب نمیشود و بر پیکره فوتبال ضربه وارد نمیکند و تنها از لحاظ فنی میتواند آسیب رسان باشد، که نتایج آن به خوبی مشهود است.
رئیس باشگاه الهلال
اما در این سالها و احتمالاً متأثر از برخی مسایل سیاسی؛ مسئولین ورزشی رژیم سعودی با کارشکنیها و بی اخلاقیهای متعدد و اعمال لابی های سیاسی در فوتبال، نتایج امور ورزشی را به سود خود تغییر میدهند، این کارشکنیها زمانی بیشتر به چشم میآیند که ورزش ایران و عربستان به نوعی رو در روی یکدیگر قرار بگیرند.
نمونه های فراوانی را در این سالها و از کارشکنیهای سعودیها، میتوان برشمرد:
*از جملهی آنها، بارها شاهد معطل کردن فوتبالیستهای باشگاههای مختلف ایرانی در فرودگاههای کشور عربستان؛ با انگشتنگاری و انجام اموری که بر روح و روان تیم های ایرانی تأثیرگذار است، بودهایم. به عنوان نمونه مأمورین رژیم سعودی؛ سال گذشته فوتبالیستهای باشگاه نفت تهران را به مدت 5 ساعت در فرودگاه جده معطل کردند تا دست آخر و بعد از کلی رایزنی، اجازه خروج از فرودگاه برای این تیم را صادر کنند.
*در بازی سال گذشته پرسپولیس ایران و النصر عربستان که در چهارچوب رقابت های لیگ قهرمانان آسیا برگزار شد، سعودی ها در دو بازی رفت و برگشت حاشیه ها و دردسرهای زیادی را برای تیم ایرانی ایجاد کردند، در بازی رفت علاوه بر معطلی زیاد و انجام کارهای روانی مرسوم در فرودگاه، هنگامی که تیم النصر به گل رسید، فوتبالیست زنندهی گل با حرکت دست به نشانه بُریدن سر حرکت نامتعارفی را به عنوان شادی پس از گل انجام داد.
اما این پایان بیاخلاقی ها نبود؛ در بازی برگشت که با حضور 100 هزار نفر از تماشاچیان ایرانی در ورزشگاه آزادی همراه بود، این تیم پرسپولیس بود که موفق شد به مرحله بعد صعود کند؛ که بعد از اتمام بازی، مدیر عامل باشگاه النصر عربستان؛ که به نظر حسابی از باخت تیمش شاکی شده بود، با تروریست خواندن هواداران (در لغت، تروریست به کسی گفته می شود که با قتل عام انسان های بیگناه و کمک به گروهک های تروریستی، نام ننگینی از خود در تاریخ بر جای می گذارد) بار دیگر همانند نتیجه، اخلاق را هم واگذار کرد، و در ادامه هم این ادعا همراه شد با شکایت تیم عربستانی از پرسپولیس، که علیرغم پیش بینی ها به جایی نرسید و دست سعویها در پوست گردو ماند. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که برای سعودیها که به زور پول 5 هزار نفر هوادار به استادیوم ها می فرستند، دیدن 100 هزار هوادار ایرانی در ورزشگاه آزادی جای تعجب داشته باشد.
اما علیرغم موارد بالا، اخیرا سعودی ها با استفاده از لابیهای گسترده و سیاسیکاری در کنفدراسیون فوتبال آسیا؛ در راستای همان کارشکنیها و ناپاکی ها دست به اقدامی تازه زدند که باعث شگفتی اهالی ورزش شده است.
قضاوت بازی مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا میان دو تیم الهلال عربستان و الاهلی امارات در حالی که از یک ماه پیشتر رسماً به علیرضا فغانی ابلاغ شده بود؛ اما با گذشت چند روز و با اعتراض سعودی ها به داور بازی، در یک چرخش 180 درجه ای علیرضا فغانی از قضاوت این بازی کنار گذاشته شده و به جای ایشان «نواف شکرالله»، داور بحرینی جایگزین شد.
در این میان اما، نکته قابل توجه هموطن بودن شیخ سلمان، رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا و نواف شکرالله داور جایگزین است. همواره رژیم بحرین، چه در فوتبال و چه در سیاست رابطه نزدیکی با عربستانیها دارد. در همین رابطه «جلال مرادی»، کارشناس داوری کشورمان به «شهروند» میگوید : «در تمام سالهایی که من داوری کردم، هیچوقت یادم نمیآید داور یک بازی از سوی "ای اف سی" تغییر کرده باشد. با این حال انتظار میرفت تنشهای میان ایران و عربستان و اعتراض سعودیها باعث تغییراتی شود. با این وجود کنفدراسیون فوتبال آسیا قبل از انتخاب داور باید تمام تبعات آن را هم در نظر بگیرد و وقتی فغانی را انتخاب کرده بود، باید پای آن میایستاد. متاسفانه این تصمیم روی جو فوتبال ایران نیز اثر منفی میگذارد؛ قطعاً حادثه منا در این اتفاق تأثیر داشته؛ اما از آنجایی که سیاست نباید در فوتبال نقش داشته باشد، این خلاف قانون است.»
گلایهای از خودیها
سال گذشته بعد از بازی ایران و عراق در چارچوب رقابتهای جام ملت های آسیا 2015 وقتی که تیم عراق از یک بازیکن محروم(عبدالزهرا به دلیل دوپینگ محروم بود) در ترکیب استفاده کرده بود، مسئولین ما هر چه در کنفدراسیون فوتبال آسیا شکایت کردند تا با اثبات این قضیه نتیجه بازی تغییر کند، به دلیل نفوذ عراقیها؛ شکایات به در بسته خورد و بعد از دو روز انتظار کاروان تیم ملی به ایران بازگشت.
در واکنش به این موضوع و به نتیجه نرسیدن شکایات، کارشناسان تنها دلیل عدم نتیجه گیری را نداشتنِ کرسی در "ای اف سی" اعلام کردند؛ اما در اردیبهشت ماه سال جاری با اعلام خبری، ایران در کنفدراسیون فوتبال آسیا صاحب کرسی شد. در مراسم انتخابات کنفدراسیون فوتبال آسیا علی کفاشیان به عنوان نایب رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا انتخاب گردید.
در حالی که انتظار میرفت با این انتصاب دیگر شاهد لابی های سیاسی در آسیا و اتفاقات از این دست نباشیم؛ اما باز هم و به دلیل عدم توجه و سهلانگاری رئیس همیشه خندان فدراسیون، آسمان همچنان همان رنگی است! و هنوز شاهد ضایع شدن حقمان در فوتبال آسیا هستیم. در همین ارتباط عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی وزیر ورزش نیز با انتقاد از تصمیم "ای اف سی" به «شهروند» میگوید: «سکاندار فوتبال آسیا یک عربزبان است و به واسطه بحرینی بودنش رابطه خوبی هم با عربستان دارد. عربستان و بحرین همیشه رابطه صمیمانهای با یکدیگر داشتند و عربها با دلایلی که برای خود تراشیدند، در کارشان موفق بودند. چنین اتفاقی اصلا مرسوم نیست اما با نفوذ و سوءاستفاده کشوری عربی رقم خورد. وزارت ورزش فعلا قصد ورود به این مسأله را ندارد چون خود فدراسیون باید آن را پیگیری کرده و پاسخگو باشد. البته کفاشیان نیزدر آسیا دارای سمت شده و از او بیشتر انتظار میرود.»
با همه این تفاسیر حال و روز فعلی فوتبال ما مصداق بارز ضرب المثل «گفتا ز که نالیم، که از ماست که بر ماست!» هست، امیدواریم از حالا به بعد شاهد دفاع آقای کفاشیان از منافع فوتبال ملی باشیم، نه این که ایشان را با لبخند و سکوت در حال تأیید تصمیمات ناعادلانه کنفدراسیون فوتبال آسیا ببینیم!
ممنون از زحمات شما