تنش سوئد و اسرائیل؛ آغازی بر پایان «ماه عسل هولوکاست»

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو - پریسا زارعی، ماه عسل نزدیک به هفتاد ساله‌ی رژیم صهیونیستی با اروپایی‌ها، ظاهرا درحال به پایان رسیدن است. پس از اظهارات جست و گریخته‌ی مقامات برخی کشورهای اروپایی در گلایه از رژیم اشغالگر قدس که بوی مخالفتی خاموش با اسرائیل از آن به مشام می‌رسید؛ دولت سوئد تصمیم گرفته تا با علنی کردن اختلافاتش با صهیونیست‌ها، این افتخار را در بین اروپاییان به نام خود ثبت کند.

اعلام به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطینی توسط دولت سوئد و انتقادهای صریح وزیرامور خارجه‌ی این کشور با سیاست خشن اسرائیل، با واکنش تند اشغالگران فلسطین روبره شده است. اسرائیل سفیر سوئد را فراخوانده و به او اعلام کرده که وزیرخارجه‌ی سوئد اجازه سفر به سرزمین‌های اشغالی را ندارد.»

مارگوت والستروم، وزیر امور خارجه با انتقاد از کشتار فلسطینیان توسط صهیونیست‌ها می گوید: «سازمان‌ها و گروه‌های حقوق بشری و کارشناسان حقوقی نگرانی مشابهی را ابراز کرده‌اند. این بسیار مهم است که همه تحقیقات درباره این کشته‌ها از طریق مجاری قابل اعتماد صورت بگیرد تا وضعیت روشن شود و افراد مسئول شناخته بشوند."

در پی این اظهارات، حامیان صهیونیست‌ها در سوئد نیز به تکاپو افتاده‌اند و انتقادها از استفان لوون نخست‌وزیر و مارگوت والستروم وزیرخارجه را افزایش داده‌اند. یان بیورک‌لوند رهبر حزب لیبرال مردم می‌گوید: "اقدامات دولت سوئد می‌تواند اینطور ترجمه شود که ما از یک‌طرف درگیر در منازعه‌ی اسرائیل و فلسطین، جانبداری می‌کنیم." بیورک‌لوند و حزبش البته منعکس کننده‌ی نظر اکثریت مردم سوئد نیستند و جزو اقلیت سیاسی این کشور محسوب می‌گردند.

صهیونیست‌ها این روزها از بی‌توجهی دولت سوئد به هشدارهایشان آشفته‌اند. روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارنوت در این‌باره می‌نویسد: "باوجود درخواست‌های اسرائیل، دولت سوئد حتی در یک مورد نیز حملات ضد اسرائیلی فلسطینیان را در موج اخیر ناآرامی‌ها، محکوم نکرده است."

از طرفی پوشش‌های رسانه‌ای و فعالیت‌های کلیسای سوئد که با امور بین مذاهب سروکار دارد نیز در جهت اهداف ضد اسرائیلی عمل می‌کند.

بسیاری سوئد را ضد اسرائیلی‌ترین کشور اروپا می‌دانند، کشوری که همین چندی پیش پروازهای خطوط هوایی‌اش به سرزمین‌های اشغالی را متوقف کرده بود. شرکت سوئدی که مسئول پرواز های کشورهای اسکاندیناوی یعنی سوئد، دانمارک و نروژ می‌باشد اخیرا اعلام کرده است که به دلیل سود کم و بی‌ثباتی سیاسی دیگر به سمت تل‌آویو پرواز نخواهد داشت.

با این شرایط عجیب نیست اگر مقامات تل‌آویو مراتب نگرانی خود را به عمیق‌تر شدن شکاف کشورهای اسکاندیناوی با ارزش‌های صهیونیستی اعلام کنند. در همین راستا، نماینده رژیم صهیونیستی در سوئد هشدار داده است که اجماعی ضد اسرائیلی در سوئد بوجود آمده است و هیچ سیاستمداری به طور عمومی از اسرائیل دفاع نمی‌کند. این مقام اسرائیلی اظهار کرده است : "همگان در سوئد ضد ما هستند. نوعی از جریان پنهانی ضد اسرائیلی در اینجا وجود دارد. در این شرایط سوق دادن جامعه سوئد به سمت حمایت از اسرائیل بسیار دشوار است و هرکسی که جرات کند در اینباره حرفی بزند، به عنوان فردی طرد شده دیده می‌شود."

روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارنوت نیز در تحلیل روابط میان اسرائیل و سوئد می‌نویسد: «خشم اسرائیل از سوئد در سه مسئله قابل ارزیابی است. مورد اول دولت سوئد است که در ابتدا کشور فلسطین را به رسمیت شناخت و تاکنون حتی یکبار نیز حملات ضد اسرائیلی فلسطینیان را محکوم نکرده است.

مسئله‌ی دوم، پوشش‌های ضد اسرائیلی رسانه سوئد است که هیچگاه حملات فلسطینیان را «تروریستی» نمی‌نامد. علاوه بر این می‌توان به فیلم سوئدی ضد اسرائیلی با عنوان «آن مرده هنوز اسم دارد» اشاره کرد که توسط سازمان سوئدی که مسئول برگزاری حرکت ناوگان آزادی به سمت غزه بود؛ تهیه شد و در آن اقدامات اسرائیل را به هولوکاست تشبیه کرده است.

و مسئله‌ی سوم به فعالیت‌های مذهبی و کلیسای سوئد مربوط می‌شود که به طور منظم ضد اسرائیل فعالیت می‌کند. موسسه‌ی سوئدی الهیات که توسط کلیسای سوئد در قدس اشغالی اداره می‌شود؛ به صورت گسترده به درگیری‌های اسرائیل با فلسطینیان می‌پردازد. این موسسه میزبان فعالان سوئدی ضد اسرائیلی است که برای گزارش دادن در مورد آزار و اذیت فلسطینیان به سرزمین‌های اشغالی سفر می کنند.»

در این شرایط تنش و اختلاف میان دو طرف بالا گرفته و رژیم صهیونیستی تهدید به قطع کردن روابط دیپلماتیک با سوئد کرده است.

اما شواهدی نشان می‌دهد که دولت سوئد علی‌رغم فشارهای بعضا گستاخانه‌ی مقامات تل‌آویو، قصد ندارد از موضع خود عقب بنشیند. والستروم وزیر امور خارجه‌ی سوئد در جواب انتقادهای یان بیورک‌لوند می‌گوید که از این انتقادها و واکنش‌های تند تعجب نمی‌کند. او از آمریکا که تصمیم دولت سوئد را عجولانه خوانده، خواسته تا در سیاست سوئد دخالت نکند. وی همچنین در گفتگو با رادیو سوئد، بار دیگر از تصمیم دولت سوئد مبنی بر به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان یک کشور مستقل دفاع کرد. والستروم در پایان می‌گوید: "اسرائیل چاره‌ای جز احترام‌گذاشتن به این تصمیم ندارد."

با این شرایط به نظر می‌رسد دوران جدیدی در روابط اسرائیل و اروپاییان در حال آغاز است. اگرچه رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند تا تحولات عمیق سیاست در جهان را تحت توجیهاتی همچون ادعای روزنامه‌ی یدیوت آحارنوت بپوشاند که نوشته بود: «مقامات اسرائیلی معتقدند سکوت سوئد به دلیل انگیزه های سیاسی است، سوئد به یکی از کرسی های شورای امنیت سازمان ملل فکر می کند و به همین دلیل نمی تواند با محکوم کردن حملات فلسطینیان خشم کشورهای عربی را ایجاد کند.» و یا ادعای سفیر این رژیم در استکهلم که با انتقاد شدید از دولت تازه‌ی سوئد، گفته بود: "سوسیال‌دموکرات‌ها و چپ‌های سوئد، از اسرائیل متنفرند و تحت تاثیر عرب‌های مهاجر که تعدادشان در سوئد بسیار زیاد شده قرار گرفته‌اند."؛ اما واقعیت آن است که جهان و به تبع آن اروپا، تغییر کرده‌اند. مردم کشورهای غربی امروزه و علی‌رغم مخالفت دولتمردانشان، حاضر به پذیرش غرولندهای صهیونیست‌های پرتوقع نیستند. منابع اطلاعاتی مردم اروپا دیگر تنها محدود به تعدادی خبرگزاری و شبکه‌ی تلویزیونی گوش به فرمان اسرائیل نیست. آنها از خود می‌پرسند چرا باید از رژیمی حمایت کنند که تمام شاکله‌ی آن در تناقض با ارزش‌هایی است که قبولش دارند؟ شاید همین سوالات است که مردم اروپا را به بایکوت و تحریم کالاهای ساخت مناطق اشغالی سال 67 کشانده است.

شاید این شرایط آغازی باشد بر پایان افسانه‌ی هولوکاست و شاید نسل‌های جدید اروپا، حاضر نباشند به روش پدرانشان، تاوان جرمی را به صهیونیست‌ها پس بدهند که در اصالت و حقیقت آن شک و شبهه وجود دارد. در این میان احتمالا تنها ابزاری که برای مطیع کردن ایشان در اختیار اسرائیل باقی مانده است، آنچنان که معاون وزیر امورخارجه‌اش گفته ‌است «بستن درهای خود به روی دیدارهای رسمی با مقامات سوئد» و احتمالا همه‌ی مقاماتی است که در آینده از این رژیم انتقاد خواهند کرد.