تشکل مومنان باید بر مبنای شناخت و بصیرت نسبت به حق باشد

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، آیت الله محی الدین حائری شیرازی، نماینده مردم فارس در مجلس خبرگان رهبری، شب گذشته در مسجد جامع المهدی(عج) دولت آباد شهرری و در جمع مردم مومن و انقلابی این شهر اظهار داشت: خدا برای ما 2 حجت یکی در باطن و دیگری در جهان خارج دارد در جهان خارج انبیا، اولیا و امامان ما هستند اما در باطن عقل است؛ برای رسیدن به وضع مطلوب باید درصد متابعت خود از عقل را بالا ببریم و متابعت از عقل نیز باید برای آخرت و تکامل انسان باشد.

وی افزود: وقتی انسان درصد متابعت خود از عقل را بالا ببرد بصیرت، طهارت، صبر خود را بالا برده است برای اینکه متابعت انسان از عقل بیشتر شود صبر، بصیرت، ایمان و عمل صالح لازم است.

نماینده مردم فارس در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه سوره والعصر یک نصیحت جامع است، اظهار داشت: سوره والعصر نقد وضع موجود است؛ هرکس که وضع موجود او زیانکاری باشد در حال ضررکردن است برای رسیدن به وضع مطلوب که انسان در خسارت نباشد، باید تلاش کند؛ انسان باید عمر گرانبها را بدهد اما یک نتیجه گرانبهاتر از عمر را به دست آورد که آن ایمان است.

آیت‌الله حائری شیرازی افزود: شرط وضعیت مطلوب ایمان آن است که براساس حجت باطنی یعنی عقل باشد؛ اگر انسان آن را پیشوای همه اعضا و جوارح خود قرار داده و به آن اقتدا کند، تازه ایمان آورده است، خداوند فطرت انسان را طوری قرار داده که خوب و بد را تشخیص می‌دهد و این تشخیص مربوط به تجربه، میراث پدر و مادر، کتاب یا رسومات مردمی نیست.

وی گفت: عادات و رسوم مردم نسبی است و به الهامات درونی ربطی نداشته و اصلا ملاک نیست؛ به عنوان مثال رسوم احترام در هر جای دنیا متفاوت است اما عقل کاری به رسوم ندارد بلکه به الهامات الهی کار دارد و به انسان می‌گوید دروغ نگو، خیانت نکن، یا بسیاری اعمال بد دیگر را انجام نده. رسیدن به وضع مطلوب این است که انسان عقل خود را در درون بزرگ و محترم قرار دهد و کسی که عقل خود را پیشوا قرار دهد ایمان خواهد آورد.

استاد برجسته اخلاق تهران بیان داشت: برای اینکه انسان ضرر و خسارت نداشته باشد باید عقل خود را زمامدار قرار دهد و در ادامه آن ایمان آورد تا دچار خسارت نشود، همچنین صرف گناه نکردن کافی نیست بلکه انسان بابت عمر بازخواست می‌شود که در قبال عمر از دست رفته، چه عمل صالحی را انجام داده است. بنابراین باید ارزش اعمال صالح انسان بیشتر از ارزش عمر از دست رفته باشد.

وی افزود: صرف عمل صالح انجام دادن نیز انسان را از خسارت خلاص نمی‌کند زیرا  مومنی که عمل صالح به جا می‌آورد با مومن دیگری که عمل صالح به جا می‌آورد مانند رشته‌های جدا هستند و یک تشکل به وجود نیاوردند وضع موجود این است، اما رسیدن به وضع مطلوب زمانی است که مومنان به یک جامعه تبدیل شوند به همین دلیل می‌گوید که یکدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کرده و نسبت به هم دستگیری و کمک داشته باشید.

آیت الله محی الدین حائری شیرازی اظهار داشت: تشکل مومنان در یک جامعه باید بر مبنای شناخت و بصیرت نسبت به حق باشد تا یکدیگر را به حق توصیه کرده و گروه تواصی تشکیل دهند، صالحین باید در یک گروه با هم تماس، مشورت و جلسات مذاکره داشته باشند تا حق را به هم منتقل کنند در این زمینه برای شناخت حق کتاب های دشمن‌شناسی، انسان‌شناسی و سایر کتب اسلامی را به هم منتقل کرده و مطالعه کنند.

عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: با این وجود باز هم ایمن از خسارت و زیان نیستند بلکه باید بر حقی که بصیرت و شناخت پیدا می‌کنند، پایداری و مقاومت داشته باشند؛ این افراد منتظران واقعی خواهند بود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: این عالم نمایشگاه آب و سراب است به طوری که خداوند هرجا آدرس می دهد، در آنجا آب است و جایی که شیطان آدرس می دهد تنها سراب است.

آیت الله حائری شیرازی افزود:هرکس به وعده شیطان اعتماد کرد در نهایت تنها در سراب آرزوها جان خواهد داد و کسی که به وعده خدا عمل کند به خیر و نیکی نائل خواهد گشت.

نماینده مردم فارس در مجلس خبرگان رهبری با مقایسه عاقبت «عمر بن سعد» و «حربن ریاحی» در واقعه کربلا و ایستادگی آنان در برابر امام حسین(ع) گفت: ابن سعد پس از یک شب تامل، سراب آرزوها را برای خود انتخاب کرد و همانطور که امام حسین(ع) پیشگویی کرده بود، به خواسته خود یعنی حکومت بر ملک ری که عبیدالله بن زیاد به او وعده داده بود، نرسید و ناکام در کوفه ماند، تا آن که به وسیله مختار کشته شد و به کیفر دنیوی خود رسید.

وی افزود: حرابن ریاحی در نیم روز عاشورا مغلوب سراب نشد و با توبه به درگاه الهی به آب حیات رسید و به مقام والای شهادت دست یافت و خداوند به درستی می فرماید که هرکس به عمل صالح از روی اخلاص روی آورد ما او را به حیات طیب زنده می کنیم و دل تنها به عمل صالح زنده می شود.

آیت الله حائری شیرازی افزود: ریاست را اگر خود طلب کنیم تبدیل به سراب می شود و خدا هم کمکی نخواهد کرد اما اگر نخواستیم و به عنوان وظیفه گردن گرفتیم، باید باقوت قلب پای آن بایستیم و خدا هم کمک خواهد کرد.

ایشان در پایان مومنان را به دوستی، مودت، مصافحه و معانقه با یکدیگر تشویق کردند.