کمپانی‌های غرب به جای سرمایه‌گذاری به دنبال مشارکت درایران باشند

محمد ساجدی کارشناس مسائل خاورمیانه در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو در خصوص رفت و آمدهای هیئت های مختلف از کشورهای اروپایی و غیراروپایی به کشور و فرصت ها و تهدیدهای پیش رو گفت: آنچه فضای پسابرجام خوانده شد از دو منظر سیاسی و اقتصادی قابل بررسی است از این به بعد یک فضای باز سیاسی برای حضور جمهوری اسلام در میادین بین المللی ایجاد خواهد شد.

وی افزود: به عنوان مثال این که هواپیماهای ایران در کشورهای اروپایی سوخت گیری کنند اتفاقی جدید و میمونی است .

ساجدی با اشاره به اینکه عربستان سعودی بارها با آمریکا دست به یکی کردند که فضای پسابرجام به نفع ایران نباشد ادامه داد: اما این رایزنی ها نهایتا به شکست منجر شد و این عربستان است که در سوریه، یمن و عراق در حال دست و پا زدن است.

وی تصریح کرد: ترکیه نیز با شکستی ضمنی در منطقه مواجه است و عملا تمام کشورهای منطقه در یک حالت ناامنی به سر می برند.

این کارشناس مسائل خاورمیانه با اشاره به بخشی از سخنان رئیس جمهور در دیدار با رئیس جمهور ایتالیا ادامه داد: همان طور که رئیس جمهور کشورمان عنوان کرد ایران یک کشور امن در منطقه است .

وی با اشاره به تصمیمات اقتصادی اتخاذ شده در شرایط پسا برجام گفت: کشورهای 1+5 در مسئله اقتصادی با ایران منتفع شدند به عنوان مثال ما با فرانسوی ها قرارداد خرید 114 هواپیما را بستیم و بنا بر آن شد که آلمان ها خطوط ریلی ایران را نوسازی کنند و هم چنین قراردادی 600 میلیارد دلاری تا مقطع سال 2020 با چینی ها بستیم و در حوزه مسائل نظامی نیز با روس ها وارد قرارداد شدیم.

ساجدی با تاکید براینکه این دو اتفاق مهم سیاسی و اقتصادی را هرگز کشورهای عربی برنمی تابند تصریح کرد: اما با تمام این شرایط دولتمردان باید مراقب باشند تا تحت تاثیر امواج منفی این تحولات قرار نگیرند و شرایط به نحوی پیش نرود که کشور مصرف کننده محصولات خارجی باشد.

این کارشناس مسائل خاورمیانه با اشاره به اینکه کلیه کمپانی های غربی در شرایط پسابرجام باید به دنبال مشارکت با ایرانی ها باشند خاطر نشان کرد: این کشورها باید صادرات ماهی را به ایران یاد ندهند بلکه خود ماهی گیری را به ایران آموزش دهند.

ساجدی در پایان خاطر نشان کرد: اگر این اتفاق رخ دهد و کشور تبدیل به بازار مصرف کالاهای غربی شود معضل رکود ادامه پیدا خواهد کرد و در گذار از این دوران چنانچه کوچکترین غفلتی رخ دهد کشور در دام اقتصادی بزرگ خواهد افتاد چیزی شبیه آنچه آرژانتینی ها با آن دست و پنجه نرم کردند.