اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، دیدارهای دانشجویی رهبر معظم انقلاب همواره از جذابیت ها و حواشی خاصی برخورد بوده که تا مدت ها شاهد انعکاس بازخورد آنها در رسانه ها و جمع های دانشجویی هستیم. با توجه به دیدار رمضانیه رهبر معظم انقلاب با دانشجویان، گفت و گویی با سردارآبادی، دبیر جنبش عدالخواه دانشجویی که از سخنرانان این دیدار نیز بوده، انجام داده ایم؛ که مشروح آن را در ادامه می خوانیم:
در دیدار رمضانیه رهبر معظم انقلاب با دانشجویان چه حال و هوایی حاکم بود؟
دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب به خاطر ویژگی خاصی که دارد با دیگر جلسه های عمومی متفاوت است. اتفاقی که در این دیدارها می افتد این است که دانشجویان بی پرده مسائلی را که بعضا به دلیل انتقادی بودن قابل پخش در صدا و سیما هم نیستند، مطرح می کنند و این برای دانشجو می تواند جذاب باشد. از این حیث می توان گفت که این دیدار یک جلسه ویژه است؛ البته نباید فراموش کنیم که برخلاف این روحیه رهبر انقلاب،برخی مسئولین رده سه و چهار، مسئولین استانی و حتی شهرستانی حاضر به پاسخگویی نیستند و فضایی برای بیان نظرات دانشجو فراهم نمی کنند.
در واقع این دیدار یک جلسه ویژه برای یک سال دانشجویی است و می توان آن را فینال فعالیت های دانشجویی دانست؛ به این معنا که یک سال فعالیت دانشجویی با این دیدار پایان می یابد و سال جدید با محور بیانات رهبر انقلاب برای فعالان دانشجویی آغاز می شود. برای هم ما و هم دیگر اتحادیه های دانشجویی دیدار رمضانیه رهبر انقلاب مبداء فعالیت های دانشجویی است.
با توجه به ویژگی های دیدار دانشجویی رهبر انقلاب و محدود بودن سهمیه ها بعضا برای انتخاب افراد با مشکل برمی خوریم و کار به بحث و قرعه کشی کشیده می شود؛ به گونه ای که برای انتخاب نماینده اتحادیه در شهرستانها یک فرایندی را طی می کنند.
به عنوان یکی از سخنرانان دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب در این دیدار چه احساسی داشتید؟
زمانی که در شهرستان دانشجو بودم و دیدارهای دانشجویی رهبر انقلاب را دنبال می کردم، هیچ وقت تصور نمی کردم که روزی به عنوان سخنران این دیدار انتخاب شوم. من تجربه سخنرانی پیش از خطبه های نماز جمعه را داشته ام، اما واقعا سخنرانی در حضور رهبری در ابتدا خیلی برایم سخت بود؛ البته کسانی هم که تجربه سخنرانی در این دیدار را داشتند هم می گفتند که این سخنرانی از دیگر سخنرانی ها سخت تر است و استرس بیشتری دارد و چون وقت کم است،باید سخنرانی را سریعتر به پایان برساند.
به نظرم دیدار دانشجویی امسال رهبر انقلاب خیلی صمیمانه تر نسبت به سالهای قبل بود؛ به گونه ای که آدم اصلاً حس نمیکرد که در یک جلسه رسمی و در مقابل شخص اول مملکت صحبت میکند. در واقع فضای دیدار به گونه ای بود که آدم فکر می کند در مقابل پدربزرگ یا یک فردی که دلسوز است و برای حرفهایمان ارزش قائل است، سخنرانی می کند. می توان گفت که این جلسه اصلا فضای رسمی نداشت و خیلی جالب بود و این برخلاف فضای حاکم بر جلسات دانشجویی رئیس جمهور است؛ که در یک فضای ملتهب دانشجویی است و سخنران ها مانند مراسم 16 آذر انشاخوانی می کنند.
در مورد ساز و کار انتخاب موضوعات و آماده کردن متن سخنرانی توضیح دهید؟
ما در اتحادیه برای تهیه متن سخنرانی بنا را بر فضای مشورت میگذاریم . مثلا یکی از منابع مشورت ما بدنه فارغ التحصیلی اتحادیه هستند که تقریباً همه آدمهای اثرگذاری در فضای اجتماعی و فرهنگی و حوزه نشر و کتاب و رسانه محسوب می شوند و یا اینکه ما طی یک فراخوانی تقریبا از همه برای مشورت گرفتن دعوت کردیم. در واقع برای تهیه متن سخنرانی دیدار، سراغ تمام آدمهایی که فکر میکردیم فضای فکری شان به ما نزدیک است و حرف جدی برای بیان کردن مشکلات کشور دارند، رفته ایم.
شاید باورتان نشود که برای تهیه متن سخنرانی با وجود اینکه به دلیل تغییر زمان دیدار با محدودیت زمانی مواجه بودیم، اما حدود 100 مشورت در 100 مورد متفاوت گرفتیم؛ البته خیلی وقتها انتخاب موضوع توسط شورا انجام می شود. در هر حال ما درخواست های زیادی برای گنجانده شدن در متن سخنرانی داشتیم؛ مثلا یک نفر از جنوب کرمان تماس گرفته و گفته بود که ما فلان مشکل را داریم، اما قابل طرح نبود. می خواهم بگویم که از قشرهای مختلف تماس گرفتند و مشکلات خود را برای طرح در دیدار دانشجویی رهبر انقلاب بیان کردند.
واقعیت این است که ما برای تهیه متن سخنرانی مراحل سخت و طاقت فرسایی را پشت سر گذاشتیم تا در نهایت توانستیم به محورهای مورد نظر برسیم. بعد از انتخاب محورها نیز فقط 20 مرتبه متن سخنرانی ویرایش شد و به تنهایی بخش قوه قضاییه 6 تا هفت بار مورد بازنویسی قرار گرفت.
به نظر من یکی از دلایل پختگی سخنرانی هایی که در محضر رهبر انقلاب ایراد شدند، فرآیندی است که اتحادیه های دانشجویی برای تهیه متن سخنرانی طی می کنند .در واقع اینگونه نیست که دانشجو یک روز وقت بگذارد و چیزی بنویسد و بیاید آن را قرائت کند.
آیا چک کردن وسانسور متن سخنرانی دانشجویان پیش از برگزاری دیدار دانشجویی رهبر انقلاب و یا فرمایشی بودن تریبون این دیدار صحت دارد؟
من از سال 90 دانشجو هستم و می دانم که اصلا هیچ فرایندی برای چک کردن متن سخنرانی ها وجود ندارد؛ فقط روال این است که نطق ها را می گیرند و از نظر امنیتی و مسائل مربوط به بیوتروریست بررسی و بعد تحویل می دهند.
مسائلی که در مورد سانسور متن ها زده می شود، حرف درستی نیست و نمی دانم بر چه مبنایی این حرف ها را می زنند. کسی مجبور نیست که یک نطق سانسور شده را در دیدار دانشجویی رهبر انقلاب ایراد کند؛ تازه اگر اینگونه هم باشد هنگام سخنرانی می توان خارج از متن مسائل سانسور شده را مطرح کرد. بحث این است که اگر قرار بود متن ها سانسور شود، دیگر چه فایده ای داشت که آن را قرائت کنیم . واقعا اگر من به این نتیجه می رسیدم که قرار است نطقم سانسور شود، در این جلسه شرکت نمی کردم.
مسئله این است که حتی نطق دانشجویان در مقابل رئیس جمهور هم چک نشده است؛ با این حال اینکه گفته می شود متن های دانشجویی در دیدار دانشجویی رهبر انقلاب چک می شوند، که خیلی غیرباورانه است و آدم نمی تواند باور کند که چنین اتفاقی می افتد.
در مورد فرمایشی بودن تریبون دیدار دانشجویی رهبر معظم انقلاب متاسفانه کسی این ادعا را مطرح کرده که خودش سال گذشته یکی از سخنرانان دیدار بوده است. به کار بردن واژه تریبون فرمایشی موضوع عجیبی است. بحث ما این است که اگر این تریبون فرمایشی است، پس کسی که این ادعا را مطرح کرده خودش سال گذشته در یک تریبون فرمایشی سخنرانی کرده است. در واقع کسی که این ادعا را مطرح کرده خودش را نقض کرده است.
در دیدارهای دانشجویی شاهدیم که رهبر معظم انقلاب نکاتی را در حین سخنرانی دانشجویان یادداشت کرده و در زمان مناسب، توضیحاتی را در خصوص آنها ارائه می دهند؛ با این وجود ایشان در مورد کدام بخش از سخنرانی شما اظهار نظر کردند؟
در این دیدار ما یک سوالی پرسیدیم با این مضمون که ساختار مبارزه با فساد به گونه ای نیست که بتواند با فساد سیستمی مبارزه کند؛ که رهبر معظم انقلاب در پاسخ به این یحث فرمودند فساد سیستمی در دوره طاغوت وجود داشت و سیستم بهطور طبیعی فسادآور بود، اما امروز، فسادهایی وجود دارد؛ که اگرچه فسادهای بدی نیز هستند ، ولی فساد به صورت موردی است نه سیستمی؛ که البته باید با این موارد برخورد شود. به نظرم اگر ما می توانستیم که بحث مطرح شده در خصوص فساد سیستمی را به خوبی تبیین کنیم، شاید نظر حضرت آقا نسبت به این موضوع یک ذره متفاوتتر بود. در هر حال نظری که معظم له مطرح کردند باعث شد که ما دوباره برویم و بر روی این مسئله کار کنیم. شاید باورتان نشود که پس از دیدار در گروههای تلگرامی با فارغالتحصیلان و مجموعههای دانشجویی در مورد واژه فساد سیستمی کلی بحث شد و گفتیم که در رابطه با این موضوع نگاه حضرت آقا چیست و نگاه ما چیست؟ و اینکه اگر نگاه ایشان درست است ما چه اشتباهی در محاسبات خود انجام دادهایم و یا در مسئله فساد سیستمی چه جور فکر میکردیم و صاحب نظران جامعه چه طور فکر میکردند؟
یکی دیگر از مباحثی که ما مطرح کردیم و رهبر معظم انقلاب نیز در مورد آن نظر دادند، بحث نقش مردم در حاکمیت بود که در این رابطه فرمودند، باید کاری کنیم.
همچنین در مورد قراردادهای بین المللی و محرمانه و نفوذ گفتیم؛ که اتفاقی که با این قراردادها در حال افتادن است این است که این قراردادها دارند جمهوری اسلامی را به سمت هضم شدن در هاضمه بین المللی می برد و رهبری در این رابطه صحبت کردند. همچنین در مورد قراردادهای مختلف مثل برجام، FATF و IPC گفتیم که ما می رویم در مورد این قراردادها بحث می کنیم، ولی اتفاقی نمی افتد و یا اگر اتفاقی هم می افتد، مد نظر ما نیست؛ که رهبر انقلاب در پاسخ به این بخش در مورد یاس در کارهای دانشجویی صحبت کردند و فرمودند که اگر کار دانشجویی در جایی شکست خورد نباید ناامید شوید؛ چون اگر بنابر این بود که ناامید شوید، اصلا انقلاب نمی شد و فرمودند که برخوردهایی که در دوران ستم شاهی با ما می شد، بدتر از حالا بود. حالا شما یک کاری را پیگیری کردید و ممکن است که نتیجه مطلوب را نگرفته باشید.
در سخنرانی که خدمت رهبر انقلاب داشتم نهادهای مختلف مانند صدا و سیما، شورای نگهبان، سپاه و قوه قضائیه را نقد کردم و با خودم گفتم ایشان می گویند که جای دیگری مانده که نقد نکرده باشید؛ اما دیدم که خیلی راحت گفتند اینکه شما سوال می پرسید، خیلی خوب است، حتی اگر ما برای آن سوال هم جواب داشته باشیم؛ اما نکته ای را می بینید که در مورد آن ابهام وجود دارد، باید سوال بپرسید؛ و این برای من خیلی جالب بود.
البته وقتی که متن سخنرانی را تنظیم می کردیم، مرحلهای داشتیم به اسم این که آقا چه میگوید؛ یعنی مثلاً پیش بینی می کردیم که رهبری در مقابل هر یک از موضوعاتی که طرح می کنیم، چه واکنشی نشان می دهند.
چرا برخیها این جمله رهبر معظم انقلاب که فرمودند باید افسران جنگ نرم با شناخت وظیفه خود به صورت آتش به اختیار، تصمیمگیری و اقدام کنند را برنتافتند و علیه آن هجمه می کنند؟
ته واژه آتش به اختیار این است که کسی که دانشجو است و از نظر رهبر معظم انقلاب افسر جنگ نرم محسوب می شود، به سطحی از تحلیل و رشد فکری رسیده که می تواند در مورد موضوعی فکر کند، آن را مورد تحلیل قرار دهد و در نهایت بدون آنکه منتظر دستور و بخشنامه ای باشد، متناسب با آن اقدام لازم را انجام دهد.
واقعیت این است که کلید واژه آتش به اختیار مسئولیت آور است، یعنی اگر قبلاً میتوانستیم بگوییم که از طرف مسئولان ستاد دستور و بخشنامه ای ابلاغ نشده و من هم چون این پایین هستم، پس دیگر هیچ وظیفه ای ندارم؛ اما حالا دیگر عرصه ای باز شده که علاوه بر مطالبه گری باید وارد عرصه اقدام هم شویم.
در شبکههای اجتماعی میگویند آتش به اختیار مساوی با خودسری، بیقانونی، اقدام خودسرانه و کارهای توام با خشونت؛ ولی وقتی بیانات رهبر انقلاب را بررسی می کنیم می بینیم که ایشان قبلش میگویند هسته فکری؛ و میگویند فکر کنید. با این وجود از آتش به اختیار ضد عقلانیت و ضد تحلیل بیرون نمی آید.
آتش به اختیار زمانی کارآیی دارد که کار در مجموعه ای قفل شده باشد و اینجاست که یک عده دانشجو و فعال اجتماعی می توانند پای کار بیایند و مسیرهای جدید را باز کنند. مثلا به صورت مصداقی می توانیم به جشنواره فیلم فجر اشاره کنیم. واقعیت این است که این جشنواره در فضای انقلاب اسلامی نیست، اما یک عده ای که دلشان برای انقلاب سوخته آمدند و جشنواره عمار را راه اندازی کردند؛ به گونه ای که سال گذشته بیش از ۳۰۰۰ فیلم به دبیرخانه این جشنواره ارسال شد.
به نظر من واژه آتش به اختیار حرکت روبه جلویی است و دانشجو با استفاده از این فرصت می تواند به سازمان ها و نهادهایی که عملکردشان خوب نبوده، عملکرد و اقداماتی را که انجام داده عرضه کند و بعد بگوید شما با این عریض و طویلی چه کرده اید؟