نایب رییس کمیسیون بهداشت گفت: حدود ۳۰ درصد از هزینه های حوزه سلامت صرفه حوزه دارو میشود که اگر برای آن فکری نشود با مشکلات زیادی مواجه می شویم.
همایون یوسفی نایب رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، گفت: یکی از بزرگترین مشکلات حوزه ی سلامت موضوع اقتصاد سلامت است که بزرگترین خلا آن نیز مطرح میشود.
وی افزود: برای توسعه حوزه سلامت نیازمند توسعه در سایر بخش ها نیز هستیم و توسعهبخشی در یک حوزه به تنهایی نمیتواند مثمرثمر باشد.
یوسفی ادامه داد: توسعه پایدار نیازمند توسعه در تمام حوزه ها ست ، بحث اقتصاد سلامت در راستابا اقتصاد مقاومتی است و اگر در این حوزه برنامه ای داشته باشیم توانسته ایم در اقتصاد مقاومتی گام هایی را برداریم.
عضوکمیسیون بهداشت و درمان گفت: در کشورهای جهان سوم در حوزه پیشگیری برنامهریزی مناسبی وجود ندارد. در حال حاضر طرح تحول سلامت به عنوان بزرگترین پروژه دولت تدبیر و امید مطرح شده که اقداماتی خوبی را انجام داده اما در حوزه اقتصاد سلامت اقدامات زیادی صورت نگرفته است.
یوسفی اظهار کرد: اقتصاد سلامت به معنای صرفه جویی در منابع نیست بلکه به معنای مدیریت مناسب منابع است.
وی ادامه داد: ما رضایت مندی خوبی را در آحاد جامعه نسبت به طرح تحول سلامت شاهد هستیم اما نتوانستیم مواردی مانند نظام ارجاع که سبب مدیریت منابع میشود را اجرایی کنیم به همین سبب این طرح با مشکلات عظیمیمواجه شده است.
همچنین تصریح کرد: ما شاهدیم حجم زیادی از مشکلات و هزینه های حوزه سلامت به علت بیماری های غیر واگیر است. بیماری هایی که به دلیل تغییر سبک زندگی بروز میکنند و بعضا خود افراد نیز از آن اطلاع ندارد.
یوسفی گفت: یکی از مشکلات دیگر مربوط به حوزه دارو میشود. حدود سی درصد از هزینه های حوزه سلامت صرفه حوزه دارو میشود که اگر برای آن فکری نشود با مشکلات زیادی مواجه می شویم و می بایست به پیشگیری بیشتر بپردازیم تا بار استفاده از داروکمتر شود.
عضوکمیسیون بهداشت ودرمان گفت: آمادگی مجلس شورای اسلامی را در خصوص حمایت از اقتصاد سلامت اعلام میکنم. ما هم اکنون شاخص های رو به رشدی داشتهایم اما این شاخصه ها منطبق با معیارهای مورد نظر نیست که علت آن استفاده نکردن از نظرات نخبگان در این حوزه است.
یوسفی یادآور شد: بسیاری از تصمیم گیری های ما بر اساس کار کارشناسی نیست و متاسفانه در تمامتصمیماتمان سیاست هم دخیل شده است.
ورودی سیاست به حوزه های مانند بهداشت و آموزش باعث می شود تصمیم گیری ها از نظرات کارشناسانه دور شوند.