فراهانی گفت: آنچه که باید در دستور کارمان قرار گیرد «تحول در نظام مالیه شهری» است، البته این کار بسیار دشواری است برای سازمان ها، شرکت ها، مناطق و معاونتهایی که در ۱۲ سال گذشته بر اساس رانت و رابطه اداره میشده اند و نظام مدیریت غیر منطقی، پر خرج و هزینه بری را شکل داده اند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، مجید فراهانی در جلسه علنی امروز شورای شهر تهران نطق پیش از دستور گفت: فرا رسیدن سالروز ولادت زینب سلام الله علیه و روز پرستار و بهورز را تبریک و تهنیت عرض مینمایم، درآغازین روزهای بهمن ماه قرار داریم، بهمن را باید ماه مردم دانست، ماهی که مردم ایران با انقلاب اسلامی خود به رهبری امام روح الله بساط طاغوت را برهم ریختند و برماست که قدر دان و قدر شناس این مردم باشیم و با اصلاح و بهبود مدیریت افزایش رضایت و کاهش هزینهها را برای برداشتن بار از روی دوش مردم در دستور کار قرار دهیم، مطمئنا گران کردن خدمات شهر و بنزین و این و آن کالا برای تحمیل هزینههای اداره دولت و شهر بر مردم اشتباهی است نا بخشودنی که ما باید از آن بر حذر باشیم. شهردار محترم جناب آقای دکتر نجفی، جلسه پیش لایحه بودجه سال ۱۳۹۷ شهرداری تهران را به شورا تقدیم کردند؛ همکاران عزیزم و منتخبان مردم تهران در شورای شهر باید توجه داشته باشند که اگر بر نتایج هدفگذاری و مدیریت نکنیم، برای نتایج هم بودجه ریزی نخواهیم کرد، پس اگر معتقدیم به عدالت، باید مبتنی بر عدالت منطقهای و فراهم نمودن زیر ساختهای اساسی زندگی در یکایک محلات شهر بودجه ریزی کنیم تا نتیجه مدیریت شهر به بهبود و ارتقاء کیفیت زندگی همه شهروندان منجر گردد، همکاران عزیز گام نخست را در کنار هم با تغییر در سیاستها و الزامات تدوین بودجه سال ۱۳۹۷ شهرداری تهران برداشتیم، اکنون برای ادامه این راه باید به سراغ یک نظام بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد در سطح اجراء و نه فقط چندین جدول و تبصره در کتاب بودجه سالانه شهرداری برویم. بر همین اساس آنچه که باید در دستور کارمان قرار گیرد «تحول در نظام مالیه شهری» است، البته این کار بسیار دشواری است برای سازمان ها، شرکت ها، مناطق و معاونتهایی که در ۱۲ سال گذشته بر اساس رانت و رابطه اداره میشده اند و نظام مدیریت غیر منطقی، پر خرج و هزینه بری را شکل داده اند. قبل از هر چیز روندها، فرآیندها و مناسبات باید تغییر یابد درصورت تداوم این شرایط بررسی و تصویب بودجه توسط شورا و چاپ کتاب بودجه در قالب یک سری جدول و اعداد و ارقام عملکردی که هیچ وقت اتفاق نمیافتد، بررسیهای اجمالی اینجانب در لایحه بودجه پیشنهادی سال ۱۳۹۷ شهرداری نمایانگر آن است که: سهم اعتبارات تملک دارائیهای سرمایهای یعنی پروژههای عمرانی از ۴۵ درصد درسال ۱۳۹۶ به ۳۹ درصد در سال ۱۳۹۷ کاهش یافته است و سهم هزینهها از ۳۹ درصد در سال ۱۳۹۶ به ۴۴ درصد در سال ۱۳۹۷ افزایش یافته است. در توزیع بودجه در مناطق ۲۲ گانه شاهد اختلاف سهم بالاتر از میانگین و تداوم بی عدالتی هستیم به نحوی که یک منطقه سهمش ۲.۱ درصد بودجه شهرداری است و منطقهای دیگر تنها هفت دهم درصد کل بودجه شهرداری نصیبش شده است. علی رغم آنکه همه ما زمین لرزههای حومه تهران را حس کردیم و بر لزوم توجه به پایداری و ایمنی شهر تذکرها و نطقهای فراوانی داشتیم، اما شاهدیم که تنها ۴.۲۸ درصد کل بودجه شهرداری به ماموریت ایمنی و مدیریت بحران اختصاص داده یعنی فقط بیست و هشت صدم درصد بیشتر از سال ۱۳۹۶. این تحلیلهای اولیه یعنی آنکه ما باید عزممان را جزم کنیم و تمام تلاشمان را برای اصلاح و تعدیل بودجه شهرداری در مسیری که منجر به ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان شود و نه تامین هزینههای اداره شهرداری بکار بندیم، در این میان در کنار تعدیل جداول بودجه پیشنهادی نیازمند توجه به بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد هستیم، یعنی تخصیص بر مبنای عملکرد، متناسب با تحصیل و وصول درآمدها، پیشرفت فیزیکی وتاثیر پروژه در بهبودکیفیت زندگی شهروندان، نه اینکه اداره کل بودجه بگوید تخصیص دادم، مالی پرداخت نکرده است، مجری و ناظر هم در به در دنبال پولی باشند که در قالب این تخصیص وجود ندارد تا پرداخت شود، این گونه است که پایانه جدید شرق علی رغم پیشرفت فیزیکی ۹۵ درصدی همچنان در گیر و دار تامین اعتبار و پرداخت تخصیص گرفتار میماند و هزینه این از هم گسیختگی و بی تدبیری را شهروندانی میدهند که در ترافیک مسیرهای منتهی به پایانه شرق فعلی باید منتظر بمانند تا مدیران شهرداری این روند را اصلاح کنند! نقطه آغاز اصلاح و بهبود نظام مدیریتی نه فقط شهر بلکه کشورمان در اصلاح نگاهمان به بودجه است. تا زمانی که تنظیم و تخصیص بودجه در هالهای از خیال و توهم است و پرداخت نقدینگی اش با چانه زنی و عدد سازی انجام میگیرد، ادعای تحقق بودجه عملیاتی چیزی جز دروغ و چاپ کتاب بودجه چیزی جز حرام کردن کاغذ نیست! باید از اهرم اصلاح نظام بودجه ریزی برای اصلاح و بهبود مدیریت استفاده کرد و به چرخه معیوب پرداخت هزینه اشتباه مدیران توسط شهروندان خاتمه داد، تا کی باید شهروندان معزز تهرانی هزینه ناکارآمدی و تصمیمات نادرست مدیران شهرداری را بدهند؟ برای ادایِ حق به شهر باید این مساله را به صورت جدی مورد توجه قرار دهیم تا حق شهروندان معزز تهرانی را به شهر ادا کرده باشیم، ادایِ حق به شهر در حوزه مالیه شهری تنظیم صحیح دخل و خرج شهر از طریق اتخاذ باصرفهترین تصمیمات و راهکارهاست، وگرنه برای گران اداره کردن شهر نیازی به تدبیر و بودجه مبتنی بر عملکرد نیست؛ هر وقت مدیران شهری به همان اندازه که برای سرمایههای شخصی و اموال خودشان نگرانی و دلسوزی دارند؛ نگران و دلسوز سرمایههای شهر و شهروندان بودند آنگاه میتوان امید داشت که امانت دار خوبی هستند و البته امانتداری مقدمه حسن تدبیر و اداره با صرفه و صلاح اموال عمومی مردم این شهر است. برای همین منظور باید شهرداری را به صرفه و آنگونه که یک خانواده متوسط الحال در این شهر به سختی روزگار میگذراند اداره کرد تا باری به بهانه اداره شهر بر دوش شهروندان تحمیل نشود، به همین منظور باید از تحمیل هزینههای گران اداره شهر به مردم تهران با پیش قدم شدن در اصلاح بودجه جلوگیری کنیم وبا واگذاری تصدی گریها به مردم، بهره گیری از توان و مشارکت سرمایه گذاران، تنها وظایف حاکمیتی غیر قابل واگذاری و تصدی توسط مردم را از طریق شهرداری با بهای تمام شده منطقی و بهره وری حداکثری در منابع به شهر و شهروندان ارائه نمائیم. به عنوان رئیس کمیته بودجه و نظارت شورا، از یکایک نخبگان، صاحب نظران و کارشناسان، رسانهها و شهروندان معزز تهرانی درخواست میکنم با نقد و بررسی خود درباره بودجه ارائه شده از سوی شهرداری برای سال ۱۳۹۷ مسیر اصلاح و بهبود مالیه شهری تهران را برایمان هموار سازند و هزینههای مازاد و غیر منطقی شهرداری را شناسایی و با بحث و گفتگو درباره این موارد پیشنهاداتشان را برای تصحیح روندها به ما ارائه کنند، ان شا الله امیدوارم با کمک و همکاری یکایک همکاران عزیزم در شورا، حمایت و همراهی نخبگان و صاحب نظران، رسانهها و مردم عزیز تهران گام نخست اصلاح و بهبود مدیریت در شهرداری تهران را با تصویب بودجه منطقی، کارآ و اثر بخش به سرانجام برسانیم.