جباری: می‌خواهم فصل بعد به استقلال کمک کنم/ مرا بدون دلیل از تیم کنار گذاشتند

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، مجتبی جباری هافبک کنار گذاشته شده استقلال دوشنبه شب مهمان برنامه ۹۰ بود و در مصاحبه با عادل فردوسی‌پور مباحثی را مطرح کرد که خواندنش خالی از لطف نیست. این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
بعد از تماس آقای منصوریان با توجه به اینکه خودم هم علاقه داشتم به استقلال و حضور در این فضا، استقبال کردم و به سرعت قرارداد بسته شد. برای دوری از حواشی خودم پیشنهاد دادم تست پزشکی انجام شود. بدون هیچ بحثی قرارداد در دفتر آقای توفیقی بسته شد، چون فقط دوست داشتم در تیمم بازی کنم. فقط خواستم شأن من حفظ شود، طبق عملکردم، حق و حقوقم را دریافت کنم بنابراین زیاد روی قرارداد دقیق نشدم. قرارداد دوساله و مبلغ‌ها هم مشخص بود.
دکتر نوروزی به خاطر عدم انجام تست پزشکی ناراحت شد که البته به علت ناهماهنگی باشگاه بود و ایشان حق داشتند. در قرارداد گنجانده شد که اگر تست پزشکی اوکی بود، قرارداد جاری می‌شود.
*در اردوی ارمنستان گفته شد بعضی بچه‌ها ناراحت هستند به علت بندی در قرارداد با این عنوان که «اگر باشگاه از عملکرد بازیکنان ناراضی باشد، قرارداد یکطرفه فسخ می‌شود.» من خبر نداشتم و بعد وقتی قرارداد را کامل دیدم، به جز این بند، مفادی در آن بود که اصلاً من قبول نداشتم.
یک روز بعد از برنامه شما که من در آن حضور داشتم، گفتند شما و مهدی رحمتی باید در جلسه‌ای شرکت کنید. مهدی گفت: ما را نمی‌خواهند و این جلسه به این خاطر است...
*من اتفاقاً همیشه روی بدنسازی خیلی تاکید داشتم و اعتقاد دارم که اول بدن باید آماده باشد تا در مرحله بعدی بتوانم از فکرم در بازی استفاده کنم. من بازی به بازی در حال بهتر شدن بودم و دوست داشتم به تیم کمک کنم. فکر می‌کنم در ادامه هم می‌توانستم بهتر شده و به تیم کمک کنم. قبول دارم که از ابتدا آمادگی زیادی نداشتم.
آقای توفیقی اس‌ام‌اس دادند که فعلاً سر تمرین نروید. فردایش پرسیدم چرا؟ و پیامد آن من و مهدی نرفتیم سر تمرین و تا امروز هم که من نرفتم. فکر کنم معامله‌ای این وسط صورت گرفت که بیشتر تاکید داشتند رحمتی سر تمرین نباشد و دنبال فرصت بودند تا به خواسته منصوریان، رحمتی نباشد و به خواسته افتخاری، مجتبی جباری هم نباشد. اتفاق عجیبی است که بدون دلیل من را کنار گذاشتند و مطالبی که بعد از آن عنوان کردند نشان می‌داد انگار مشاور حقوقی درست و حسابی ندارند. هر لحظه چیزی می‌گفتند و بدون مدرک قراردادم را یک‌طرفه فسخ کردند.
*یکی دو ماه قبل، ما امکاناتی خواستیم مثل یخ‌ساز و روغن ماساژ و... که بسیار ابتدایی بود و در باشگاه وجود نداشت. یا در اردوی ارمنستان هیچ پول توجیبی برای بازیکنان نبود. باورکردنی نبود. یک بار درِ آشپزخانه را در کمپ ارمنستان به روی‌مان بستند، چون باشگاه پول نداشت و پول این چیز‌ها را بازیکنان تهیه کردند تا پول برسد. از روزی که به باشگاه رفتم، توی زمین آزادی بدون رختکن تمرین می‌کردیم، پشت ماشین لباس عوض می‌کردیم. بدون دوش می‌رفتیم منزل‌مان و تا همین الان هم اوضاع به همین وضع است. به افتخاری گفتم شما وقتی مدیرعامل شدید، اولین چیز زمین تمرین است که باید تهیه کنید، چطور زمین تمرین نداریم؟ شما خودتان می‌توانید از دوش و دستشویی اینجا استفاده کنید؟ متاسفانه باشگاه استقلال به این بزرگی، هیچی ندارد.
خطاب من به وزیر ورزش است. استقلال یک تیم دولتی است و باید همه چیز داشته باشد. استقلال وقتی تماشاگر دارد، همه چیز باید داشته باشد که متاسفانه ندارد.
کمیته تعیین وضعیت تا الان اعلام نکرد که وضعیت من روشن شود. اما به من فرصت دادند که حرف‌هایم را بزنم. اما باشگاه استقلال کماکان در حال زمان خریدن است تا مدارک لازم را تهیه کند.
*همه جا خواستم که دلیل کنار گذاشتن من عنوان شود، اما تا حالا عنوان نشد. بند موجود در قرارداد یعنی عملکرد را باید سرمربی تعیین کند حتی اگر دلیل همین بند باشد، من از عملکردم راضی‌ام.
انتخاب آقای شفر به عنوان کسی که من را تأیید کند یا نه، خیلی عجیب بود. ایشان هیچ شناختی از من نداشت. *ایفمارک وقتی اجازه بازی را می‌دهد، پس از نظر پزشکی هیچ موردی وجود نداشت. اما کارت بازی برایم صادر شد پس من از نظر پزشکی هیچ مشکلی نداشتم.
مدتی است که تمرین نمی‌کنم. حقیقتش هنوز برای خداحافظی تصمیم نگرفته‌ام. چند تا باشگاه پیشنهاد دادند، اما تصمیم به استراحت دارم. روزی که برگشتم تمرینات استقلال، تماشاگران حس و انگیزه زیادی به من دادند که خیلی قابل احترام است. لذت فوتبال را کنار هواداران استقلال بردم و امیدوارم شرایط فراهم شود که اگر توانستم، به استقلال در سال آینده کمک کنم.
متاسفانه آقای منصوریان انتظارات را برآورده نکردند. خیلی فشار رویشان بود. با اینکه از ایشان خیلی دلخور هستم، اما دوست ندارم صحبت کنم. از آقای شفر، اما تشکر می‌کنم که با اینکه من را نمی‌شناخت، اما به من احترام گذاشت و با هم صحبت کردیم و مثل دو دوست راجع به اتفاقات، عملکرد باشگاه و من صحبت شد و خیلی ایشان متعجب بودند که چرا باشگاه هیچ جلسه‌ای درباره من نگذاشت. به من گفت؛ باشگاه از من خواسته تو را از لیست کنار بگذارم. آیا این مشکلی برای شما ایجاد نمی‌کند؟ گفتم که باشگاه از شما خواسته و من نمی‌توانم نظری بدهم. فقط دوست دارم از ایشان تشکر کنم که با اینکه نه برایشان بازی کرده بودم، نه چیزی، با من صحبت کرد و احترام گذاشت، اما باشگاهی که برایش بازی کرده بودم، این احترام را قائل نشد که حتی بنشیند و با من حرف بزند.