نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه اعتماد نیز در شماره روز گذشته ضمن گزارشی به موضوع انتقادات اخیر روحانی از کابینه‌اش پرداخت. در این گزارش آمده: «حسن روحاني...گفت: «غمناك بودن نسبت به آينده چه سودي دارد؟ چرا غصه بخوريم كه سال آينده سخت‌تر مي‌شود؟ ما بايد همواره نسبت به آينده اميدوار باشيم. من وزرا را در دولت به دو دسته تقسيم مي‌كنم كه البته هر دو دسته پرتلاش هستند. ولي يك دسته از اول سال نواي نااميدي مي‌دهند كه بودجه كم است، نفت ارزان شد، ماليات چه شد، خشكسالي و كاهش بارندگي داريم و تمام صحبت‌شان نا اميدي است. يك عده هم اميدوارانه حرف مي‌زنند مي‌گويند بارندگي كم است، پس بايد الگوي كشت را عوض كنيم. يعني هم پيشنهاد مي‌دهند و هم اميدواري.»
سپس این نوشتار می‌افزاید: «اين جملات بخش كوتاهي از صحبت‌هاي حسن روحاني است كه بخشي از كابينه‌اش را نشانه گرفت؛ كابينه‌اي كه روحاني آن را به دو دسته «اميدواران و نا‌اميدان» تقسيم مي‌كند اما دقيقا همين بخش از صحبت‌هاي او كه در خبرگزاري‌ها منعكس شده و نشان از گلايه مندي روحاني از هيات دولت داشت، در پايگاه اطلاع‌رساني رييس‌جمهوري منتشر نشد.»
چرا با وجود این موانع وعده دادید!
در ادامه این گزارش آمده: «شنبه يك ارديبهشت روحاني وزرا را عتاب كرد و از آنها پرسيد «چرا روزه سكوت گرفته‌اند». رئيس‌جمهوري... به وزرا هشدار داد كه... بايد به وظيفه خود عمل كنند و اگر مي‌ترسند و نمي‌توانند و اگر از اخم اين و آن هراس دارند بايد كنار بروند چرا كه واجب نيست انسان صندلي‌اي كه‌اشغال كرده است تا پايان چهار سال آن را بچسبد.»
اینکه رئیس‌محترم دولت در تریبون عمومی به گلایه از نیروهای تحت امرش، یعنی کابینه دوازدهم می‌پردازد عجیب است! او اگر ناامیدی و کم کاری در وزیری مشاهده می‌کند ابتدا می‌تواند به او تذکر دهد و سپس اگر تغییری حاصل نشد او را برکنار کند و نیرویی فعال را جایگزینش نماید!
به نظر می‌رسد دلیل این گلایه در تریبون عمومی زمینه‌سازی برای فرافکنی است. یعنی تلاش می‌شود تا به این وسیله و به صورت غیرمستقیم عدم تحقق وعده‌های دولت توجیه شود.
فرهنگ پاسخگویی و به عهده گرفتن مسئولیت همان «گوهر گمشده» در مجموعه دولتمردان و مدیران دولتی است. در مقاطع مختلف شاهد این گونه «انتقاد برای فرار از به عهده گرفتن مسئولیت عملکردها» بوده ایم. یکی از بارزترین موارد در انتخابات96 رخ داد. به همین خاطر بود که «رئیسی» در مناظره انتخابات نسبت به اینکه در کشورمان مسئولین به جای آنکه پاسخگو باشند به منتقد یا اپوزیسیون تبدیل می‌شوند انتقاد کرد.
در همین مورد به اظهارات اخیر رئیس‌جمهور و همچنین اظهارات قبلی وی توجه کنید؛ همواره عاملی پنهان و مرموز در همه عرصه‌ها مانع عمل به وظایف و وعده‌های دولتمردان می‌شوند! در مقابل این موضوع این ابهام برای مردم وجود دارد که اگر حقیقتا چنین موانعی هست پس چرا دولت تدبیر و امید پس از 4سال نخست دوباره در انتخابات شرکت کرد و برای رسیدن به قدرت اخلاق و منافع ملی را زیر پا گذاشت و حتی وعده‌های آنچنانی به مردم داد؟! با توجه به موانع ادعایی آیا وعده‌های داده شده در انتخابات 96 مصداق «وعده نامحتمل» و نشانه «عدم صداقت» نیست؟!
ترمیم کابینه یا دور کردن شر از خود؟!
روزنامه آفتاب یزد در مطلبی نوشت: «اظهارات اخیر روحانی علیه وزرا از دو جهت قابل بررسی است؛ یکی تغییرات آتی در کابینه و دیگری فرافکنی روحانی در چنین برهه‌ای. ممکن است روحانی به جای ترمیم کابینه صرفا به فکر دور کردن شر از شخص خود باشد. به این معنا که بگوید انتقادهایی که امروز مردم به دولت دارند به وزرای او مربوط است نه خود او. اگر روحانی به‌فکر چنین هدفی است، یک روش غلط را در پیش گرفته، برای آنکه همه می‌دانند این مردم نیستند که وزرا را انتخاب کرده‌اند بلکه خود روحانی و نزدیکان او دست به چنین انتخابی زده‌اند.»
روحاني اين روز‌ها به منتقد شماره يك وزرا و کابینه خود تبديل شده است. این در حالی است که وزراي دولت توسط شخص رييس‌جمهور انتخاب می‌شوند و كسي اين افراد را به آقاي روحاني تحميل نكرده است. بنابراین اگر وزیری یا مدیر ارشدی در انجام مسئولیت خود کوتاهی کرده است، رييس‌جمهور بايد او را بركنار كند.این مسئله جزو اختیارات رئیس‌جمهور است.
لازم است تا رئیس‌جمهور با قبول مسئولیت عملکرد کابینه خود، به جای ژست منتقدگرفتن، در حوزه عمل به ترمیم کابینه اقدام کند.
دیگر 10میلیون رای هم ندارد؛ حتی با من!
در سرمقاله روزنامه آرمان آمده است: «اخیرا رئیس‌جمهور طی سخنانی برخی وزرای دولت که از واقعیات با مردم سخن گفتند را ناامید و سراینده نوای ناامیدی خوانده است. از این جهت باید اذعان داشت؛ رئیس‌جمهور متوجه شده که محبوبیتش به شدت کاسته شده و اگر فردا انتخاباتی برگزار شود و رئیس‌دولت اصلاحات بارها و بارها تکرار می‌کنم را تکرار کند و آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی از دیار باقی پیغام دهند یا فردی... به جای 2 ماه 200 ماه از این شهر به آن شهر و از این دانشگاه به آن دانشگاه برای آقای روحانی تبلیغ کند، وی 24 میلیون رأی که سهل است بلکه 10 میلیون رأی نیز نخواهد آورد.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «پرسش اینجا است که چرا آقای روحانی به‌این حد محبوبیت خود را از دست داده، چرا در سطح جامعه حالتی به‌وجود آمده که خیلی‌ها از شرکت در انتخابات و رأی به آقای روحانی پشیمان هستند و معتقدند عملکرد دولت اعتماد آنها را سلب کرده است. به نظر می‌رسد آقای روحانی از مشاورین و اطرافیان نزدیکش نخواسته که رودربایستی را کنار گذاشته و صادقانه مسائل مختلف را بررسی کنند و به وی بگویند که مشکل کار کجا است؟ آقای روحانی تصور می‌کند که اگر یقه وزرا را بگیرد که حقایق را بیان کنند نادرست است، اما اگر وزرا سخنان زیبا بگویند و وعده‌های غیرعملی بدهند مشکل حل می‌شود. در حالی که اینگونه نیست...»
این روزنامه زنجیره‌ای تاکید کرد: «با گفتار درمانی و سخنان زیبا مشکلات و مسائل کشور حل نمی‌شود. باید اذعان کرد که آقای روحانی باید در برخی روش‌های خود تجدیدنظر کند و باید از وزرای خود بخواهد امر صحیح را اجرا کنند.»
گفتنی است نظرسنجی‌های مختلف نشان دهنده این است که پایگاه رأی آقای روحانی نسبت به انتخابات ۹۶ با ریزش جدی مواجه شده است.
در حال حاضر مطالبه اصلی مردم از دولت، سامان‌دادن به وضعیت اقتصادی و معیشتی است اما متاسفانه چشم‌انداز روشنی برای این مطالبه از سوی دولت وجود ندارد. علیرغم سپری شدن قریب به پنج سال از عمر دولت روحانی،هنوز برنامه اقتصادی دولت مشخص نیست.
پیش از این نیز روزنامه‌های زنجیره‌ای تاکید کرده بودند که دولت روحانی ارتباط عمیق و دقیقی با مردم ندارد و این مسئله می‌تواند در آینده برای دولت چالش‌های بیشتری به وجود بیاورد. همچنین باید یادآوری کرد که کیهان چندسال پیش در چندین مورد در تیترهای صفحه اول خود به این موضوع‌اشاره کرد که روش «گفتار درمانی» که دولت تدبیر و امید آن را پیش گرفته دردی از جامعه دوا نخواهد کرد و گویا با فاصله چند ساله برخی از حامیان دولت به این باور رسیده‌اند.
مدعیان اصلاحات؛ از شعار تا عمل!
روزنامه همدلی در گزارشی با عنوان «شورای تشریفاتی» با‌اشاره به اینکه انتخاب شهردار برای شورای شهر تهران تبدیل به بحرانی حل ناشدنی و گمانه‌زنی‌های فراوان شده است نوشت: «با چپ شدن نجفی حالا شورای شهر تهران در فکر جایگزینی برای اوست. جایگزینی که گویا انتخابش از انتخاب رئیس‌جمهور برای این شورا سخت‌تر است. از میان چهره‌های شورا مشخص بود که «محسن هاشمی» علاقه وافری به شهردار شدن دارد تا اگر خدا بخواهد در 1400 شورا را به قصد ریاست جمهوری ترک کند. این گمانه‌زنی در حالی مطرح شد که بیشتر اعضای ریز و درشت کارگزاران سازندگی، کدهایی صادر کنند که محسن هاشمی را برجسته کند. عجیب هم نیست که غایت کارگزاران، نشستن محسن هاشمی روی صندلی ریاست جمهوری در 1400 باشد. اما اینکه هاشمی بگوید تمام شوراها در تمام کشور تشریفاتی هستند، به گفته عبدالله ناصری، فعال اصلاح‌طلب کمی عجیب است. حال باید دید هاشمی تازه به این نتیجه تشریفاتی بودن شوراها رسیده یا پیشتر رسیده بود. اگر پیش از جمع کردن آرای مردم تهران به این باور رسیده، عجیب‌تر آن است که چرا برای حضور در این نهاد تشریفاتی! نامزد شده است و اگر حالا به این باور دست یافته، ماندنش در یک شورای تشریفاتی، کدام مشکل از مشکلات شهرداری تهران را حل خواهد کرد؟ شاید تنها دلیل باقی ماندن او در شورای شهر تهران همان است که به نحوی سودای ریاست جمهوری آتی را در سر دارد.»
گفتنی است اختلافات احزاب اصلاح‌طلب و جنگ قدرت در میان اصلاح‌طلبان در انتخاب شهردار تهران به حدی حاد شده که صدای حامیان زنجیره‌ای آنها را هم در آورده است. چندی پیش هم روزنامه اصلاح‌طلب ابتکار ضمن انتقاد از سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان در شهرداری نوشته بود که انتخابات ۹۸ نزدیک است با جنگ بر سر انتخاب شهردار آبروریزی نکنید! خلاصه آنکه باید گفت دقت در کار این شورای شهر اصلاح‌طلب نشان می‌دهد که فاصله حرف تا عمل در این جماعت بسیار است.
تحت هرشرایطی!
روزنامه زنجیره‌ای شرق طی یادداشتی با‌اشاره به سرنوشت برجام و رویکرد آمریکا به آن نوشته است هر چند که انتقادهایی به برجام هست ولی برجام خاکریزی قابل اتکا است!
در بخشی از این یادداشت آمده است : «پیشنهاد می‌شود: ایران به‌صراحت بر پایبندی خود به توافق و تخطی‌نکردن از آن تحت هر شرایطی تأکید کند. با تمام نقدهایی که ممکن است بر این توافق وجود داشته باشد، برجام خاکریزی قابل اتکا برای مقابله با تهدیداتی است که جنگ‌طلبان تیم ترامپ با همراهی رژیم صهیونیستی و عربستان در حال طراحی علیه کشورمان هستند.»
این یادداشت به صراحت تصریح دارد که ایران نباید «تحت هیچ شرایطی» از برجام تخطی کند، این یعنی نهایت ذلت پذیری، یعنی تشویق رژیم‌های ظالم و دروغگویی مانند آمریکا و انگلستان و فرانسه به ادامه این مسیر. به راستی منافع و غرور ملی برای این جماعت چقدر ارزشمند است؟ پیشنهاد نویسنده روزنامه زنجیره‌ای شرق در حالی مطرح می‌شود که از روز نخست تصویب برجام و اجرایی شدن آن ایران همه تعهدات خود را عملی ساخته ولی در مقابل نه تنها تحریم‌ها برداشته نشده است بلکه هر روز نیز تحریم جدیدی به تحریم‌های گذشته افزوده شده است.
با این وجود که ایران هیچ فایده‌ای از برجام نمی‌بیند چرا و به چه دلیل عقل‌پسندی باید همه تعهدات و محدودیت‌های تحمیلی را تحت هر شرایطی عملی ساخته و از آن تخطی نکند؟!
پنبه را از گوشهایتان بیرون بیاورید!
روزنامه ایران دیروز در مطلبی درباره تجمعات دی ماه96 نوشت: «در آن زمان همه در مقام تحلیل خواهان رسیدگی و شناخت پدیده شدند. اصل وجود مشکل را پذیرفتند، ولی چون آرامش بازگشت، نه تنها گذشته را فراموش کردند، بلکه حتی منکر خطیر بودن وضع شدند و خطیر بودن را ساخته و پرداخته اذهان بیگانه توصیف کردند! و هیچ زمینه عینی برای آن قائل نشدند و آمار تورم و بیکاری و رشد اقتصادی را مطرح کردند که همگان متفق‌القولند که این آمارها در سال‌های اخیر یا بهتر شده یا در چند دهه گذشته کمابیش همین وضع بوده است.»
برخلاف ادعای این یادداشت، باید یادآور شد که طرح نظرسنجي «بررسي ديدگاه مردم ايران درخصوص تجمعات دي ماه 139۶» به سفارش مركز بررسي استراتژيك رياست جمهوري، توسط مركز افكارسنجي دانشجويان ايران(ايسپا) اجرا و نتایج آن بهمن 96 اعلام شد که در بخشی از آن آمده است: «راجع به خواسته تجمع كنندگان 69 درصد پاسخگویان معتقدند خواسته اصلی شرکت‌کنندگان در تجمعات بهبود وضعیت اقتصادی و فضای کسب‌وکار می‌باشد.»
ارسال نظرات