واکاوی یک استدلال بی‌اساس/ آیا نپیوستن به توافق پاریس باعث انزوای سیاسی می‌شود؟

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - طرفداران و موافقان پیوستن ایران به توافق تغییر اقلیم پاریس، تلاش کرده‌اند تا با گره زدن مسائل مختلف کشور مانند آلودگی هوا، سیلاب و گردوغبار افکار عمومی و نهاد‌های بررسی‌کننده این توافق‌نامه را تحت‌فشار قرار دهند. مسئله مهم دیگری که این جریان با توافق پاریس مرتبط می‌کنند، موضوع پرتکرار دیگر خروج کشور از انزوای سیاسی است. مهندس محمدصادق احدی، معاون اسبق طرح ملی تغییر آب‌وهوا در اظهارنظری، خروج از انزوا از طریق دیپلماسی زیست‌محیطی و مشارکت فعال در شکل‌گیری کنوانسیون‌های بین‌المللی زیست‌محیطی و دفاع از منافع ملی کشور را از نتایج پیوستن به توافق پاریس دانست.
طرح این موضوع نیز مانند سایر مسائل مطرح‌شده، فاقد استدلال است. از همین رو برای شفاف شدن این استدلال‌های غلط ذکر چند نکته ضروری به نظر می‌رسد. مطابق ادعای موافقان، توافق‌نامه پاریس یک معاهده زیست‌محیطی است؛ بنابراین باید گفت که هم‌راستا شدن ایران با کشور‌های حامی این توافقنامه (کشور‌های اروپایی) در مسائل زیست‌محیطی، دلیلی بر همراه شدن آن‌ها با ایران در مسائل سیاسی و اقتصادی نیست. تجربه‌ای که بار‌ها به خصوص در پرونده هسته‌ای کشور، آزموده شده است.

آیا کشور‌هایی که به توافق پاریس نپیوسته‌اند دچار انزوای سیاسی شده‌اند؟
بررسی واکنش کشور‌هایی که تاکنون به موافقتنامه پاریس نپیوستند، نشان می‌دهد که هیچ یک از آن‌ها به این دلیل دچار انزوای سیاسی نشده‌اند. ازجمله این کشور‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
۱-ترکیه: ترکیه به‌عنوان یکی از کشور‌هایی که در نشست COP۲۴ نیز تلاش شد تا در لیست کشور‌های توسعه‌یافته قرار داده شود، تابه‌حال این توافق‌نامه را در داخل تصویب نکرده است. از سوی دیگر رئیس‌جمهور این کشور تهدید کرده است که به دلیل به خطر افتادن کمک‌های بین‌المللی با خروج آمریکا، احتمال دارد ترکیه به این توافق‌نامه پایبند نباشد. البته گفتنی است که ترکیه به دلیل این اقدام، دچار انزوای سیاسی نشده است.
۲-روسیه: کشور روسیه که اقتصادی رو به رشد دارد به دلیل نپذیرفتن مبنای علمی و همچنین ضرر‌های اقتصادی ناشی از اجرای توافق پاریس، این توافق‌نامه را تاکنون در مجلس دومای خود تصویب نکرده و در حال بررسی بیشتر آن است. بااین‌وجود روسیه تاکنون هیچ امتیاز سیاسی و اقتصادی را از دست نداده است. علاوه بر این روسیه با عمل نکردن به محدودیت‌های این توافق‌نامه توانسته رشد اقتصادی خود را حفظ نماید.
۳-آمریکا: آمریکا نیز به دلایلی مشابه روسیه از این توافق‌نامه خارج‌شده است. این کشور علاوه بر نپذیرفتن مبنای علمی توافق‌نامه تغییر اقلیم پاریس، حذف بیش از ۶.۵ میلیون شغل در بخش صنعت را از دلایل خروج خود اعلام کرده است.
از سوی دیگر کشور‌های دارنده منابع انرژی مانند عربستان و کویت به همراه آمریکا و روسیه در چهل و هشتمین نشست کمیته بین‌الدولی (IPCC) در کره جنوبی برخلاف دیگر کشور‌ها حتی ایران با کاهش ۲۵ درصدی سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه نفت و گاز مخالفت کردند. عملکرد این کشور‌ها در تضاد با خواست‌ها و مسیر تعیین‌شده توسط کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد است، اما برخلاف ادعا‌های بی‌اساس مطرح‌شده، این کشور‌ها در عرصه بین‌المللی منزوی نشده‌اند. چراکه پیوستن به این توافق‌نامه الزامی نبوده و کشور‌ها می‌توانند بر اساس منافع ملی خود برای پیوستن یا نپیوستن و همچنین چگونگی پیوستن به آن تصمیم‌گیری نمایند.