گفتگوی «عیدانه» با امید نورافکن:
گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، هنوز چند ماه از حضورش در اروپا نگذشته بود که دوباره یاد تهران و تیم محبوبش کرد تا به استقلال برگردد. او که با دنیایی از امید و آرزو راهی بلژیک شده بود به اشاره ای از سوی تیم سابقش به تهران آمد و انصافا هم در بدو ورودش اینقدر خوب و مفید برای آبی های پایتخت ظاهر شد که بسیاری بر اشتباه باشگاه در از دست دادن چنین مهره ای صحه گذاشتند. جوانی که حالا با تیم فوتبال امید کشورمان آرزوهایی بزرگ را در سر می پروراند.
امید نورافکن در گفتگو با دانشجو، درباره سالی که گذشت حرف زد. از سختی ها، خوشی ها، خنده ها و اشک ها گفت و درباره استقلال و اهدافش در سال پیش رو حرف زد.
متن این پرسش و پاسخ نوروزی – ورزشی را در ادامه از نظر می گذرانید:
سال خاطره انگیزی را پشت سر گذاشتی؟
دقیقا! سال 1397 هم همچون سال 1396 برایم پر از اتفاقات مهم و سرنوشت سازی بود که هر یک برایم جالب و مهم هستند.
چطور؟
من عادت دارم در مواجهه با اتفاقات خوب به جای رویاپردازی، به این فکر می کنم که چطور می توانم بار دیگر آن را تکرار و یا بهتر از آن را برای خودم رقم بزنم. در نقطه مقابل از اتفاقات بد هم مأیوس نمی شوم و در عوض با جستجو درباره علت عدم موفقیتم سعی می کنم بار دیگر آن را تکرار نکنم.
پس رمز موفقیتت این است؟
البته که همه اش این نیست. پیش از هر چیز توکل به خدا در هر کاری و احترام به پدر، مادر و بزرگترم است که باعث شده شکر خدا تا اینجا در زندگی ام پیشرفتهایی داشته باشم. 
یک نمونه دم دستی؟
همان که شفر درباره ام گفت. من سال 96 اینقدر تلاش کردم، اینقدر تمرین و کار انجام دادم که در نهایت توانستم در جدول خرید و فروش بازیکنان یک صفر جلوی رقمی که برایم تعیین شده بود اضافه کنم. البته تأکید می کنم همه تلاش من برای رسیدن به پول نیست. من در سالهایی از دوران فوتبالی ام هستم که باید بیش از هر چیز به تقویت پایه فوتبالی ام فکر کنم و در کنارش به آینده بیندیشم. 
چه رفتاری با پدر و مادرت داری؟
- جز احترام کاری از دستم برای شان برنمی آید. آنها هر کاری در زندگی توانستند برای رشد و پیشرفتم انجام داده اند فکر می کنم حالا وقت آن رسیده که من زحماتشان را در حد توانم جبران کنم. هر چه دارم از وجود پدر و مادرم است.
فکر می کنی چه عیدی و یا هدیه ای می تواند آنها را خیلی خوشحال کند؟
مطمئن هستم مهمترین اتفاقی که می تواند آنها را خوشحال کند اول سلامتی فرزندشان از هر نظر و سپس پیشرفتش است. هر دو آنها دائم به من می گویند "امید! ما فقط سلامتی ات را می خواهیم. انشااالله در همه مراحل زندگی ات پیشرفت کنی". این جمله برای من یک دنیا ارزش دارد و مرا بیش از پیش مجاب می کند که تلاش کنم. چون می دانم هر یک قدمی که در فوتبال پیشرفت کنم لبخند را روی لب آنها می نشاند و این بیش از هر پاداش و جایزه ای ارزش دارد. 
لحظه تحویل سال نو کنار سفره هفت سین چه دعایی کردی؟
آرزو کردم که همه انسان ها ظاهر و باطن شان یکی باشد. به اعتقاد من در اینصورت خیلی از مشکلات برطرف می شوند و همه تکلیف شان را می دانند.
بهترین خاطره ات از سال 1397 چه بود؟
قطعا اینکه توانستم راهی بلژیک شوم را هرگز از یاد نمی برم. نمی دانم شاید در ادامه فوتبالم باز هم این اتفاق را تجربه کنم و راهی تیم های دیگری در خارج از ایران شوم ولی قطعا این اتفاق در سال 1397 که برای من رخ داد را هرگز از یاد نمی برم. برای جدا شدن از خانواده ام دلهره داشتم ولی با این امید که نماینده ای شایسته برای استقلال و البته فوتبال ایران باشم رفتم و خیلی خوشحال بودم. در آن مدت هم در تمرینات تیم نه تنها هیچ کم و کسری نگذاشتم بلکه بیش از روزهای حضورم در ایران روی برنامه و اصول زندگی می کردم ولی شرایط آنچنان که می خواستم پیش نرفت و یک آسیب دیدگی زودهنگام برایم مشکل ساز شد. با این همه هر زمان درباره بهترنی اتفاق سال 1397 از من سئوال شود لژیونر شدنم را به خاطر خواهم آورد.
و بدترین اتفاق سال گذشته ات چه بود؟
از دست دادن جام جهانی! در همه روزهای پیش از جام جهانی در تمرینات و مسابقات استقلال اینقدر خوب تلاش می کردم که بتوانم نظر کارلوس کی روش را جلب کنم و اتفاقا فوق العاده هم آماده بودم ولی اینکه انتخاب نشدم خیلی برایم تلخ بود.
گرچه انشاالله فرصت برای رسیدن به این آرزو را دارم و تلاش می کنم در دوره های بعدی به این آرزو جامه عمل بپوشانم.
برنامه ات برای سال جدید چیست؟
باز هم پیشرفت. به نظرم هر چیزی درجا بزند دچار روزمرگی می شود و من هم با این فکر به استقلال برگشتم و دوست دارم در اولین گام بتوانم با استقلال به قهرمانی در لیگ برتر دست پیدا کنم. ما فصل قبل کمی دیر استارت زدیم ولی این بار (فصل هجدهم) به موقع خودمان را به تیم های بالای جدول رساندیم و پتانسیل این را داریم که با قدرت به این مهم برسیم. بعد هم دوست دارم با تیم امید بهترین نتایج را کسب کنیم و در نهایت مجوز راهیابی به المپیک 2020 را پس از 4 دهه برای ایران بدست بیاوریم.
حرف باقی مانده ای داری؟
فرا رسیدن سال جدید را به همه هموطنانم تبریک عرض می کنم و امیدوارم مشکلات اقتصادی که در ماه های پایانی سال گذشته داشتند پشت سر بگذارند و در سال جدید اتفاقات خوبی برایشان رقم بخورد.
ارسال نظرات