به گزارش گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، خسروپناه با نقد برغیر اسلامی بودن محتوای علوم دانشگاهی آغاز کرد و گفت: اکر مقصود از اسلامی بودن وجود ظواهرو نمادهای اسلامی باشد در کشورهای زیادی دانشگاه اسلامی وجود دارد. برای مثال در هر دو استان اندونزی، دو دانشگاه دولتی وجود دارد که یکی از آنها اسلامی است. ولی اسلامی بودن این دانشگاهها در این است که خانمها در ان دانشگاه محجبه اند و دانشجویان همه رشتهها چند واحد دروس معارف اسلامی میخوانند، اما در پرداختن به علوم اسلامی فعالیتی رخ نمیدهد.
خسرو پناه ادامه داد: منظور از دانشگاه اسلامی، دانشگاهی نیست که فقط از نمادهای اسلامی مانند مسجد، اعتکاف و مراسم شبهای قدر و امثالهم بهره میبرد، منظور از دانشگاه اسلامی، دانشگاهی عالم، کارآمد و پاسخگو به مسائل زمانه باشد، استادان عالم داشتهباشد، به همان اندازه که در تولید علم دینی تلاش کنیم، دانشگاههای ما اسلامی میشود. به نظر ما در دانشگاه اسلامی بیش از ان که اسلامیت وصف نمادها ها باشد وصف علمیت و توانمندی و کارامدی است.
خسرو پناه گفت: مخالف نمادها نیستم حتی نمادها را امتیاز میدانم، ولی مهمتر از نمادها این است که دانشجویان دارای علم نافع باشند. علمی که در حین کارامدی ناظر بر نیارهای جامعه باشد.
خسرو پناه با اراِئه این پرسش که از بین بسیج اساتید چند نفر نظریه پرداز علوم اسلامی هستند؟ گفت: ما باید طبیعت شناسی و علوم مهتدسی را با رویکرد اسلامی داشته باشیم تا در صدد رفع نیازهای جامعه اسلامی براید. ما دانشمندانی در کشور داریم که در جهت تولید علم نافع تلااش میکنند که دستاوردهای خوبی هم داشتند. مانند شهدای هستهای که دشمن تعدادی از انها را از ما گرفت و تعدادی از این دانشمندان ما را هم در صدد نابودی انها است.
خسرو پناه گفت: گوهر دانشگاه اسلامی در این است یک دانشگاه دانشی منطبق بر نیازهای به روز جامعه تولید کند و یا با رویکرد اسلامی به علوم بپردازند.
خسروپناه با اشاره به خاطرات شهید مطهری گفت: او هیئت علمی بود، ولی هیچ موقع شغلش اورا از رسالت دینی اش خارج نکرد و برای رفع شبه جامعه بی خوابی میکشید و نوشته هایش را حتی در نشریات زن روز چاپ می کرد و همین موضوع اورا در حوزه علمیه زیر سوال برد در صورتی که خوانندگان ان نشریه پر شبههترین جوانان بودند.
خسرو پناه با بیان این موضوع که قرار نبود درسهای معارف تبدیل به شغل بشود گفت: اولین کار برای ایجاد تحول در اساتید اولین کار این است که اخوندها در دانشگاه به رسالت اخوندی خود بپردازند؛ و اوف بر این اخوندهایی که رسالت دینی خود را تبدیل به تجارت و کاسبی کرده اند.
خسرو پناه در ادامه گفت: اگر دنبال دانشگاه اسلامی هستید باید ببینید اساتید و دانشجویان ما چقدر به دنبال علم نافع با رویکرد اسلامی هستند. رویکرد اسلامی در علوم مهندسی یعنی به کارگیری علوم پایه در در تکنولوژی برای رفع نیاز هلای تمدنی جامعه ما. به همان اندازه که مهندسین دانشگاههای ما در تولید دانشی که نیازهای تمدنی جامعه را رفع کند مشارکت داشته باشند، نمودار اسلامی بودن دانشگاه رشد میکند.
خسرو پناه ادامه داد: نگرانی در باب پوشش در دانشگاه پسندیده است، اما باید به همان اندازه در باب علم نافع کارامد با رویکرد اسلامی نگرانی داشته باشیم چرا که این شاخصهی دانشگاه اسلامی است. تولید علوم انسانی اسلامی. علومی که مبتنی بر مبانی حکمی باشد. ما اساتید کمی داریم که در این حوزه به نظریه پردازی بپردازند.
خسرو پناه در اخر با بیان این که تحول علم با بخشنامه امکان پذیر نیست گفت: نمیشود از بالا دستور بر تولید علم صادر شود بلکه باید بدنه علمی کشور باید دغدغه تحول علم و تولید علم نافع داشته باشد.
در انتهای برنامه خسرو پناه به سوالات مطرح شده از سمت دانشجویان پاسخ داد.