شرکت کنتورسازی ایران با چند دهه سابقه تولید کنتور برق و کنتورهای مکانیکی در سطح خاورمیانه، دچار بحران مالی شده و ماهها حقوق کارگران خود را پرداخت نکرده، این بحران مشکلی است که از زمان واگذاری به بخش خصوصی آغاز شد.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛شرکت کنتورسازی قزوین یکی از شرکتهایی است که مانند نیشکر هفت تپه، هپکوی اراک و برخی صنایع دیگر زخم خصوصی سازی را بر سینه دارد، زخمی که این شرکت حدود ده سال پیش از خصوصی سازی خورده، دردش بر تن کاراگران بسیاری نشسته و امروز اگر به سرعت این زخم درمان نشود، مشکلات بسیاری را برای کارگران ایجاد خواهد کرد.
شرکت کنتور سازی ایران امروز با چند دهه سابقه در تولید کنتور برق و کنتورهای مکانیکی در سطح خاورمیانه، دچار بحران مالی شده و ماهها حقوق کارگران خود را پرداخت نکرده است و این مشکل به گفته کارگران این شرکت از زمان واگذاری به بخش خصوصی شروع شده است.
اگرچه این شرکت در راستای اجرای اصل ۴۴ به بخش خصوصی واگذار شد؛ اما اجرای نادرست این اصل و واگذاری شرکت به فردی غیرمتخصص مشکلاتی را برای کارگران و البته خود شرکت ایجاد کرد.
وعدههای پوچ
عاملی نام شخصی است که شرکت کنتورسازی را خریداری کرد و مالک آن شد. البته وی سهام ۵۷ درصد شرکت را عهده دار شد و به گفته برخی از کارگران این شرکت از همان روز اول هم که مدیر کارخانه شد، وعده هایی همچون تولید کنتور آب، دستگاه کارتخوان، لامپهای الای دی و صندوقهای فروشگاهی داد.
شرکت کنتور سازی در سال ۴۷ تاسیس شد و در زمینه تولید کنتورهای برق تک فاز و سه فاز فعالیت میکرد. این شرکت وابسته به وزارت نیرو با چند سهامدار عمده بود که اصلیترین آنها سادکاپ، بانک صنعت معدن، بانک ملی و شرکت فرانسه بودند و البته یک مقدار هم سهامی عام هم داشت.
زینلی یکی از کارگران با سابقه این شرکت با چندین سال سابقه کار است، وی میگوید: ما کارگران این شرکت نزدیک به ده سال است با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم میکنیم.
به گفته وی شرکت کنتور سازی قبل از اینکه خصوصی شود، در کشورهای همجوار بخصوص سوریه و عراق کنتور صادر میکرد. در آن زمان نزدیک به ۱۴ میلیارد تومان بابت ساخت کنتورهای برای وزارت نیرو داده طلب داشتیم.
کارگر شرکت کنتور سازی ادامه می دهد: در سال ۸۷ به فرموده مقام معظم رهبری طبق اصل ۴۴ شرکت ما را واگذار کردند. در آن زمان شرکت سادکاپ ۴۰ درصد سهام خود را در بورس برای خرید و فروش واگذار کرد . ما کارگران شرکتی تشکیل دادیم که تا بتوانیم سهام شرکت کنتورسازی را بخریم.
وی در ادامه از نحوه واگذاری شرکت به عاملی میگوید: عاملی که آن موقع خریدار شرکت بود و در زمان مزایده سهام شرکت از ۷۰ تومان تا ۲۰۰ تومان افزایش یافت. همان موقع جلسهایبا اعضای هیئت مدیره شرکت صورت امضا شد و قرار شد که کارگران از خرید سهام شرکت صرف نظر کنند. حتی عنوان شده بود که اگر شرکت را بخرد ۱۰ درصد سهام را به کارگران میدهد.
این کارگر شرکت کنتورسازی در ادامه تاکید می کند: به محض اینکه ما از خرید شرکت منصرف شدیم، آنها سهام شرکت را ۲۰۶ تومان خریداری کردند که حدود ۴۰ میلیون سهم شد. وی ۴۰ درصد سهام را داشت که بعد از آن سهم بانک صنعت معدن و بانک ملی ایران را هم خریداری کرد و سهم خود را به ۷۲ درصد افزایش داد.
آغاز مشکلات کارگران
زینلی معتقد است که بعد از این اتفاقات، مشکلات شرکت هم شروع شد. ورزش و اقلام غیرنقدی را کلا حذف کردند. از سال ۸۸، بیمه تکمیلی کارگران به سمت بیمه دیگر با فرانشیز ۳۰ درصد رفت که بعد از یکی دو سال همان را هم حذف کردند و در حال حاضر فقط بیمه فقط تامین اجتماعی داریم.البته این را هم بگویم که حق بیمه را هم پرداخت نمیکردند و با بیمه تامین اجتماعی هم دچار مشکل شدیم.
این کارگر میافزاید: زمانی که عاملی شرکت را خریداری کرد، تمام انبارها پر از مواد اولیه بود، در مرحله اول حراست شرکت را جمع کرد و حدود ۱۸۰ تریلی مواد اولیه را فروخت و از کنار آن سه میلیارد بدهی خصوصی سازی را پرداخت کرد.
به گفته وی بعد از این جریانات، سنوات کارگران را ۳۰ روزه دادند و به پرسنلی که بازنشسته میشدند، اجازه ورود به شرکت ندادند. همچنین تولید کنتور سال به سال کم شد و فقط مقطعی یعنی موقعی که میخواستند به بورس گزارش بدهند در شهریور تولید را زیاد میکردند.
زینلی میگوید: کارگران را به بهانههای مختلف از کار اخراج کردند؛ از ۵۰۰ نیرو به ۱۸۰ نفر در این ده سال رسیدیم که البته یک سری بازنشسته شدند. به هر بهانهای نیروهای قراردادی را کم کرد.
این کارگر میافزاید: شرکت کنتورسازی ایران برند مهمی در صنعت کشور است که دستگاههای شرکت توانمندی بالایی دارد و در خاورمیانه تک بودیم.
وی با اشاره به افتتاحیههای صوری برای دریافت وامهای کلان از بانکها میگوید: بابت این وامها یک سری افتتاحیه صوری در شرکت راه انداختند و مسئولین را هم دعوت میکردند. مثلا میگفتند: ما داریم کنتور آب تولید میکنیم یا لامپ کم مصرف یا الای دی بعد از مدتی دستگاه پوز فروشگاهی آوردند و یک خط تولید کردیم بعد از چند ماه خط تولید جمع شد. از کشور چین کنتور هوشمند خریداری کردند و گفتند شرکت دارد کنتور هوشمند تولید میکند!
زینلی در ادامه میافزاید: در سال ۹۴ صندوقهای فروشگاهی آوردند و میگفتند داریم صندوق تولید میکنیم و حتی تبلیغات رسانهای در صدا و سیما هم انجام م شد. اما همه این موارد به صورت صوری انجام میشد.
این کارگر میگوید: سهام شرکت را از هزار تومان به ۸ هزار تومان رساند در اردیبهشت و خرداد ۹۵ دستشان برای بورس رو شد بورس به این قضیه شک کرد؛ نماد شرکت را بست و مدیر عامل و پدرش و صاحب شرکت را بازداشت موقت کردند.
وی میگوید: عاملی در حال حاضر در زندان بسر میبرد؛ اما به اسم زندان است و هر لحظه بخواهد تماس میگیرد و از زندان به مسئولان استان خیلی راحت دستور میدهد و امر و نهی میکند. او حتی مدیر عامل شرکت را عزل و نصب میکرد.
اکبرپور یکی از کارگران دیگر هم در ادامه میگوید: از سال ۹۳- ۹۲مشکلات ما زیاد شد؛ اولین تجمعی که برای حقوق داشتیم، بابت سه روز حقوق عقب افتاده بود. وقتی برای اعتراض به اداره کار مراجعه کردیم اداره استان، ما را توبیخ کرد، که چرا به خاطر سه روز حقوق عقب افتاده اعتراض کردید!
وی گوید: حقوق عقب افتاده ما از سه روز به سه ماه رسید؛ به طوری که در حال حاضر ۲۴ ماهه حقوق دریافت نکردیم.
این کارگر میافزاید: با اعتراضات کارگران، دادستان شهرستان البرز به خاطرعدم پرداخت حقوق، مدیر شرکت را بازداشت کرد و طی جلسات کمیسیون امنیت کارگری شهرستان البرز و استان قزوین، حقوقهای تا سال ۹۴ را تسویه کردند.
اکبرپور میگوید: صاحب شرکت املاک زیادی را در تهران و حتی شهرهای دیگر خریداری کرده است؛ به طوری که اگر تعدادی از آنها را بفروشد، میتواند معوقات کارگران را پرداخت کند.
وی میافزاید: در واقع بزرگترین خواسته ما این است که چرا شرکتی که تولید کننده کنتور در سطح خاورمیانه است را به شخص متخصصی واگذار نکردند، صاحب شرکت با صنعت بیگانه است و ما کارگران میخواهیم این شرکت را از این آقا بگیرند و به شخص که حرفهای است و کسی که تجربه کار صنعت داشته باشد، واگذار کنند.
این کارگر معتقد است صاحب شرکت به دلیل کلاهبرداری در بورس، اکنون سه سالی در زندان به سر میبرد.
او می گوید: دستگاههایی که در شرکت کنتورسازی داریم توانمندی تولید هر نوع برد را دارد و میتوانیم نیاز ارگانهای دیگر را برآورده کنیم.
اکبرپور میگوید: شرکتهای کنتورسازی با وجود اینکه فضای زیادی ندارند ولی در حال تولید هستند، اما شرکت ما مدتی است تولید ندارد و با وجود اینکه مدیر داخل زندان است، اما عدم نیاز کارگران زده شده و می گویند نمیخواهیم تولید داشته باشیم و یا اینکه میخواهیم کارگر جدیدی استخدام کنیم.
پول خرید لوازم تحریر برای بچههایمان را هم نداریم
این کارگر میگوید: اگر به کارگران احتیاجی ندارد، چرا طلب و سنوات ما را نمیدهد و تسویه حساب نمیکند. خیلی از کارگران با پول یارانه زندگی میکنند. بعضی از آنها به خاطر فشار مالی زندگیهای از هم پاشیده دارند. از تمام دوستان و آشنایان پول قرض کردیم. خیلی از کارگران خانه و حتی ماشین خود را برای خرج و مخارج زندگی فروختند.
وی میگوید: سال تحصیلی شروع شده و ما حتی نتوانسته ایم برای بچه هایمان لوازم تحریر بخریم، شرمنده خانوادههای خود شدیم.
اکبرپور معتقد است کل مطالبات کارگرها و حقوق و دستمزدشان، ۴ میلیارد میشود. قطعا در این شرایط تورم جامعه، برای یک کارگر دریافت مطالباتش زندگیش را دگرگون میکند.
وی میگوید: سوال ما این است که چرا کسی به وضعیت کارگران کنتور سازی رسیدگی نمیکنند.
لازم به ذکر است، سخنان مطرح شده در این گزارش از زبان کارگران بیان شده و خبرگزاری دانشجو در تلاش برای ارتباط گیری با مسئولان این شرکت برای بازشدن ابعاد این ماجرا است.