فواید شگفت انگیز گوجه فرنگی که نمی‌دانستید

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، گوجه فرنگی منبع اصلی لیکوپن، یک آنتی اکسیدان است که به میوه آن رنگی زنده می‌دهد.

لیکوپن همچنین حاوی ترکیبات گیاهی مختلف دیگری از جمله بتاکاروتن، ناریژنین و اسید کلروژنیک است.

بتا-کاتوتن رنگدانه‌ای به رنگ نارنجی قرمز است که به گیاهان رنگ می‌بخشد و به ویتامین A. تبدیل می‌شود که برای داشتن پوست سالم و سیستم ایمنی بدن ما بسیار مفید است.

گوجه فرنگی همچنین سرشار از ویتامین‌هایی مانند ویتامین C، پتاسیم، فولات و ویتامین K. است.

از آنجا که گوجه فرنگی سرشار از مواد مغذی است، طیف وسیعی از مزایا را برای کسانی که آن‌ها را می‌خورند ارائه می‌دهد.

گوجه فرنگی منبع خوبی از ویتامین C. است و می‌تواند به مبارزه با تشکیل رادیکال‌های آزاد کمک کند – که به عنوان عامل سرطان شناخته شده است.

مقادیر بالای بتاکاروتن همچنین به جلوگیری از پیشرفت تومور در سرطان پروستات کمک می‌کند.

همچنین گفته می‌شود که لیکوپن به جلوگیری از سرطان معده کمک می‌کند.

ویتامین‌های موجود در گوجه فرنگی علاوه بر کمک به جلوگیری از سرطان‌های خاص، به حفظ فشار خون سالم، حمایت از سلامت قلب، حمایت از حرکات طبیعی روده (یعنی جلوگیری از یبوست)، محافظت از چشم‌ها و ارتقاء سلامت چشم و کمک به تولید کلاژن برای داشتن پوست، مو و ناخن سالم کمک می‌کند.

گوجه فرنگی منبع طبیعی خوبی برای فولات است که مصرف آن در زنان باردار برای محافظت در برابر نقص لوله عصبی در نوزاد مفید است.

حتما در هنگام خرید روشن‌ترین رنگ قرمز گوجه فرنگی را انتخاب کنید، زیرا این نوع آنتی اکسیدان‌های بیشتری دارند.

پخت و پز گوجه فرنگی همچنین به آزادسازی لیکوپن کمک می‌کند و سرو کردن آن‌ها با روغن زیتون به بدن کمک می‌کند تا راحت‌تر این ماده را جذب کند.

در حالی که گوجه فرنگی فواید زیادی دارد، خوردن بیش از حد آن‌ها می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.

یکی از این موارد ریفلاکس اسید است.

گوجه فرنگی حاوی اسید مالیک و اسید سیتریک است و مصرف زیاد آن‌ها می‌تواند معده را بیش از حد اسیدی کند و باعث سوختگی قلب یا ریفلاکس اسید شود؛ بنابراین توصیه می‌شود کسانی که از استرس گوارشی رنج می‌برند یا به بیماری ریفلاکس معده به دستگاه گوارش مبتلا هستند، نباید گوجه فرنگی زیادی مصرف کنند.
مصرف زیاد گوجه فرنگی می‌توانند منجر به سنگ کلیه شود.

گوجه فرنگی سرشار از کلسیم و اگزالات است، که در صورت مصرف زیاد آن در بدن رسوب می‌شود و باعث شکل گیری سنگ کلیه می‌شود.

مصرف بیش از حد لیکوپن نیز می‌تواند منجر به لیکوپنودرمی و تغییر رنگ پوست شود.